‘Zit niet in over mij’
Vervolg voorpagina
Redacteur: Emmy Grit
Fotograaf: Wil Feijen
“Het is vandaag een speciale dag. Ik ben blij dat ik vandaag hier mag staan, voor mijn ouderlijk huis aan de Hendrik Veenemanstraat”, begon Lisette Veeneman haar korte toespraak voordat de plaquette werd onthuld ter nagedachtenis aan haar vader, oud-burgemeester van Son en Breugel. De onthulling zou worden bijgewoond door haar vier zonen met hun gezin, één zoon arriveerde echter later omdat hij in een file terechtkwam die veroorzaakt werd door protesterende boeren. “Mijn zus was helaas niet bij de onthulling. Zij durfde het nog niet aan om met een gezelschap bij elkaar te staan. Haar dochter was wel aanwezig, met twee zonen. Het was erg fijn dat ze erbij waren.” Verder werd de onthulling bijgewoond door onder andere familieleden van Lisette, burgemeester Gaillard, wethouder De Bruin, afgevaardigden van de Veteranen Son en Breugel, leden van de Lions Club Son en Breugel en vele andere belangstellenden.
Niet gekend
“De hele dag denk ik aan 6 juli 1944, 76 jaar geleden. Ik was nog niet geboren, mijn moeder was hoogzwanger van mij. Op die bewuste dag moest mijn vader, toen 34 jaar oud, zich melden in Vught ter verantwoording bij de Duitse bezetter.” Op zijn fiets ging hij naar Best om vervolgens met de trein naar Vught te gaan. In die trein zaten nog een aantal burgemeesters en waarnemers. Voordat haar vader op zijn fiets stapte, vroeg haar moeder nog ‘ben je op tijd voor het eten’. Het antwoord luidde: ‘Natuurlijk ben ik op tijd, want morgen wordt onze Hans drie jaar.’ Helaas is haar vader nooit meer thuisgekomen en heeft Lisette nooit gekend. Achttien dagen later, haar vader zat nog steeds gevangen in Vught, werd Lisette geboren. Haar zusje was op dat moment vijf jaar en haar broertje drie.
Verhalen gehoord
“Ondanks dat ik mijn vader nooit heb gekend, heb ik veel verhalen over hem gehoord. Eén van de burgemeesters die zich in Vught moest melden, mocht terugkeren en kwam naar Son en Breugel. Hij heeft ons verteld hoe het mijn vader was vergaan op 6 juli in Vught en de dagen daarna.” Haar vader werd later overgeplaatst naar Mauthausen in Oostenrijk, waar hij in april 1945 bezweek, Lisette was op dat moment negen maanden oud. Een aantal jaar later is er nog een burgemeester bij het gezin Veeneman langsgekomen in Son en Breugel. Hij was teruggekeerd uit Mauthausen. “Deze man heeft ons ook heel veel verteld wat onze vader allemaal heeft meegemaakt. Zo leerde ik mijn vader toch nog een beetje kennen.”
Moeder
Behalve dat ze met trots over haar vader sprak tijdens haar toespraak is ze ook trots op haar moeder. “Ze stond er in één keer alleen voor, met drie hele jonge kinderen. Ze heeft het niet gemakkelijk gehad, maar gelukkig heeft ze veel hulp gekregen van mensen uit Son. Ondanks dat ik mijn vader niet gekend heb, kijk ik toch terug op een hele fijne jeugd. Mijn moeder kreeg nog een grote klap te verwerken: op mijn 28e overleed mijn broer door een noodlottig ongeval.”
Trots
Nu, 76 jaar later, mocht Lisette de bronzen herdenkingsplaquette onthullen. Met trots haalde zij, samen met haar kleinkind Julian, de gemeentevlag van de plaquette af die aan de voorgevel hangt van haar ouderlijk huis aan de Hendrik Veenemanstraat. “Nu kan iedereen lezen wie Hendrik Veeneman was, naar wie deze straat is vernoemd.” Na de onthulling werd er namens de Veteranen Son en Breugel nog een bloemstuk bij de voordeur gelegd.
Doorgeven aan jongere generatie
Lisette vindt het belangrijk dat het verhaal over haar vader en alle andere burgemeesters niet vergeten wordt en dat dit stuk geschiedenis doorgegeven moet worden aan de jongere generatie. Ze wordt hiervoor regelmatig op basisscholen uitgenodigd om dit verhaal te vertellen, zodat de jonge generatie weet wat zich in de Tweede Wereldoorlog heeft afgespeeld. “Afgelopen jaar was ik weer uitgenodigd op basisscholen in Son en Breugel. Helaas is dit niet doorgegaan omdat de leerlingen niet op school waren vanwege het coronavirus. Krijg ik volgend jaar een uitnodiging, dan zal ik zeker mijn verhaal weer vertellen”, aldus Lisette.