Fia van den Nieuwenhof trots op zorgmedewerksters Archipel Thuis
Sinds zeven jaar krijgt de 88-jarige mevrouw Fia van den Nieuwenhof thuiszorg van Archipel Thuis. Door een oogziekte is Fia in de loop der jaren steeds slechter gaan zien en ze is nu al enige tijd volledig blind. Eline Voss is inmiddels vijf jaar één van haar vaste verzorgsters en ze helpt Fia een aantal keren per week. Tijdens deze verzorgmomenten kletste Fia graag over de activiteiten die ze had ondernomen, maar vanaf maart dit jaar is daar niets meer over te vertellen.
Redacteur: Emmy Grit
Fotograaf: Wil Feijen
Vanaf maart is Fia niet meer buiten geweest, behalve in haar eigen achtertuin. “Door de coronamaatregelen ben ik aan huis gebonden. Ik mag niet eens met iemand aan de arm buiten op straat lopen, omdat we dan de anderhalve meter niet kunnen handhaven. Doordat ik blind ben kan ik niet zelfstandig op straat lopen en heb ik altijd iemand naast mij nodig”, begint ze te vertellen. Fia ging wekelijks een dag in de week voor dagbesteding naar Berkenstaete en op een andere dag at ze daar mee. Ook de bezoekjes aan het huiskamerproject van de LEVgroep bij De Boerderij zijn gestopt. “Ik vind het verschrikkelijk dat door het coronavirus dit allemaal niet meer mogelijk is. Mijn wereld is een stuk kleiner geworden, ik mis de sociale contacten. Ik begrijp alle genomen maatregelen, maar ik ben er wel klaar mee”, aldus de krasse dame op leeftijd.
Actief
Haar hoge leeftijd en het feit dat ze hulpbehoevend is geworden, is voor Fia geen reden om achter de geraniums te gaan zitten; ze is nog steeds een actieve dame. Zo werd ze twee jaar geleden nog gehuldigd voor haar 60-jarig lidmaatschap bij de Katholieke Vrouwen Bond, waarvan ze geen avond aan zich voorbij liet gaan. Ze is actief betrokken bij KBO Son en ook nog gast bij de Zonnebloem. “Ook deze activiteiten zijn gestopt”, zegt ze enigszins teleurgesteld.
Drinkmoment
Ondanks het gemis van de activiteiten en de sociale contacten, is de zorg die Fia krijgt niet veranderd, behalve dat er nu geen handcontact is bij binnenkomst en het weggaan, en er geen drinkmoment meer is. “De zorgmedewerkers dragen nu een mondkapje waardoor ze niets kunnen drinken, omdat ze hun mondkapje niet af mogen doen. Dat mis ik wel hoor”, aldus Fia. Ze is bijzonder trots op het zorgpersoneel. In een schrift dat op tafel ligt, staat te lezen dat ze zich zeer gelukkig prijst met de dames en heer van Archipel Thuis. “Dat is fijn om te lezen en een mooi compliment voor ons”, aldus Eline.
Veranderd
Voor Eline en haar collega’s is er wel het een en ander veranderd. Tijdens de eerste coronagolf moest de zorg behoorlijk afgeschaald worden; dit kwam mede door een aantal zieke collega’s. “We hadden in die tijd veel telefonisch contact en onze cliënten werden meer bijgestaan door hun mantelzorgers. Gelukkig hebben we de zorg weer kunnen oppakken. We moeten wel meer afstand houden, en mogen niet even bij troost een arm op de schouder leggen. En we zijn nu nog alerter op klachten, hoe klein ze ook zijn”, geeft Eline aan. Verder is er een groot verschil tussen de periode voordat het coronavirus uitbrak en nu: cliënten hebben veel meer behoefte aan een praatje, omdat wij vaak de enigen zijn die ze zien.”
Contactmomenten
Fia volgt dagelijks het nieuws op radio en tv en houdt zich aan de coronamaatregelen. “Ik ben niet bang voor het coronavirus, maar ik zou willen dat het snel voorbij is, want het duurt wel erg lang”, aldus Fia. Ze weet al precies wat ze gaat doen als de maatregelen weer opgeheven worden: haar achterkleinkind in de armen sluiten, dat ze nog niet heeft kunnen vasthouden, en haar activiteiten weer oppakken. De komende tijd zal Fia het nog moeten doen met de bezoekjes van haar kinderen en kleinkinderen, waar ze altijd erg naar uitkijkt, en de contactmomenten van thuiszorg Archipel Thuis. “Die komen vier keer per dag langs”, zegt Fia glimlachend.