Een lange weg van vluchteling naar Nederlands paspoort
Ammar Toutonji kwam in 2015 vanuit Syrië naar Nederland en is inmiddels samen met zijn vrouw en kinderen goed ingeburgerd in Son en Breugel. De weg naar Son en Breugel duurde lang, maar de procedure om Nederlander te worden ook. Afspraken om de procedure in gang te zetten om officieel Nederlander te worden, werden door het coronavirus uitgesteld. Het traject heeft hierdoor vijf maanden vertraging opgelopen, maar nu zijn de papieren eindelijk opgestuurd naar de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) in Den Haag.
Redacteur: Jürgen Feuerriegel
Fotograaf: Wil Feijen
Ammar werd in 1989 in Damascus geboren en is opgegroeid in een land waar de mensen bang zijn voor de dictator Assad. Ammar werd timmerman, en toen in 2011 de burgeroorlog in Syrië uitbrak was de kans groot dat hij in het leger van Assad zou moeten vechten tegen de eigen bevolking. “Ik wilde dat niet en daarom vluchtte ik het land uit. Via Griekenland en Turkije kwam ik uiteindelijk terecht in Nederland. De eerste anderhalf jaar verbleef ik in een asielzoekerscentrum en vervolgens kwam mijn vrouw met onze drie kinderen ook naar Nederland. We zijn daarna naar Son en Breugel verhuisd”, aldus Ammar. Hij herinnert zich nog de dag dat zijn familie op Schiphol aankwam en hij zijn jongste zoon van 11 maanden voor het eerst in zijn armen kon nemen; die dag zal hij nooit vergeten.
Vloeiend Nederlands
In het begin was hij niet gewend aan de vrijheid in Nederland en was hij bang voor de politie: “Ik kon bijna niet geloven dat je hier gewoon je mening kunt zeggen.” Vrij snel hebben Ammar en zijn vrouw de keuze gemaakt om hier een nieuw leven op te bouwen en niet meer terug te gaan naar hun geboorteland. Hij volgde een taalcursus en spreekt inmiddels vloeiend Nederlands. De inburgeringscursus sloot hij succesvol af met een diploma. Hij werkt al enkele jaren bij bouwbedrijf Woonveste en zijn vrouw werkt in de ouderenzorg. Binnenkort verwacht hij zijn MBO-diploma voor timmerman te behalen.
Contact via beeldbellen
Ammar mist zijn geboorteland niet: “Er is zo veel onderdrukking en oorlog en in Nederland is vrede en vrijheid. Ik mis wel mijn familie; het contact gaat via beeldbellen. Afgelopen jaar overleed mijn vader in Damascus en kon ik niet naar zijn begrafenis gaan. Omdat ik door het regime als deserteur wordt beschouwd die geweigerd heeft in het leger te vechten, zou ik meteen opgepakt worden in Syrië en nooit meer terug kunnen komen naar Nederland.”
Begeleiding vluchtelingenwerk
Nadat Ammar in Son en Breugel is komen wonen, is zijn gezin begeleid door Martin en Melanie, vrijwilligers bij Vluchtelingenwerk. Melanie hielp hem met de taal, de formulieren, de school voor de kinderen en de uitleg over de gebruiken en gedragsregels in Nederland. Hilarisch was, dat toen Ammar nog maar net in de bouw werkte, hij aan Melanie vroeg wat ‘godverdomme’ eigenlijk betekent. Inmiddels beschouwt Ammar Melanie als deel van de familie en is hij haar en Martin ontzettend dankbaar voor hun trouwe ondersteuning. Zij heeft Ammar ook begeleid in het proces om de Nederlandse nationaliteit aan te vragen.
Inburgeringscursus
Om Nederlander te kunnen worden moest Ammar aan bepaalde voorwaarden voldoen. “Ik moest vijf jaar in Nederland wonen, beschikken over het diploma van de inburgeringscursus en mocht geen strafblad hebben. Ik voldeed hieraan, en dus kon ik een afspraak bij de gemeente maken, zodat zij de procedure konden opstarten.” Voor de aanvraag voor het hele gezin moest Ammar 1100 euro betalen, waarna de gemeente dit moet toetsen en de aanvraag doorsturen aan de IND in Den Haag. “Vanaf dat moment kan de behandeling van de aanvraag nog een jaar duren”, licht Ammar toe.
Niet urgent genoeg
De dorpsgenoot heeft vijf maanden op een afspraak bij de gemeente gewacht. “Vanwege corona werden alleen belangrijke zaken behandeld en mijn verzoek was niet urgent genoeg. Voor mij was dit weldegelijk een belangrijke zaak. Ik werk toch ook gewoon door, en mijn vrouw ook. Hoe kan het dan dat de gemeente dat niet doet”, vraagt hij zich verbaasd af.
Paspoort aanvragen
Inmiddels heeft de afspraak bij de gemeente plaatsgevonden en is de procedure eindelijk in gang gezet. Als alles akkoord is en de handtekening van koning Willem Alexander staat onder het document, dan kunnen de papieren weer teruggestuurd worden naar de gemeente Son en Breugel. “Daarna kan ik officieel een Nederlands paspoort aanvragen voor mij en voor mijn kinderen. Mijn vrouw moet het hele traject dan nog doorlopen. De familie Toutonji ziet erg uit naar het Nederlanderschap.