Jan en Ietje de Lange hebben ‘huisarrest’
Jan en Ietje de Lange zijn op 26 mei vijftig jaar getrouwd. De kinderen hebben het bruidspaar een leuke ‘uitnodigingskaart’ gestuurd, waarin stond dat zij zelf niets mogen organiseren. “We moeten rustig afwachten wat er gaat gebeuren. We hebben een soort van ‘huisarrest’ gekregen”, lacht het gelukkige bruidspaar.
Redacteur: Corry van Asseldonk
Fotograaf: Wil Feijen
Jan is 69 jaar geleden in Rotterdam geboren, als jongste uit een gezin van vijf kinderen. Hij is na het behalen van zijn Mulo-diploma op zestienjarige leeftijd begonnen met de opleiding Verpleegkundige. “Ik heb een aangeboren botziekte en daardoor kon ik niet zo lang aan het bed werken. Regelmatig moest ik een operatie ondergaan”, begint Jan zijn verhaal. “Ik heb diverse studies gevolgd, onder andere verpleegkunde, psychiatrie, algemeen ziekenhuismanagement, bedrijfskunde en verplegingswetenschap, onderdeel van doctoraal Gezondheidswetenschappen.” Mede door de verschillende opleidingen heeft hij in verschillende ziekenhuizen gewerkt en is daarom met het gezin vaak verhuisd. Jan: “In Assen was ik sectorhoofd in de psychiatrie en in het Academisch Ziekenhuis Groningen ben ik coördinerend hoofd geweest in meerdere klinieken. Tussentijds lag ik zelf vaak in een ziekenhuis voor de nodige operaties.”
Mantelzorger
Ietje is 74 jaar geleden geboren in Haarlem en was de jongste uit een gezin van vier kinderen. Na de huishoudschool is ze ook begonnen aan een opleiding als verpleegkundige psychiatrie. Het toeval wilde dat ze in hetzelfde ziekenhuis kwam te werken als Jan. “We gingen destijds beiden met een groep patiënten op vakantie en moesten samen diverse activiteiten doen; zo is onze relatie begonnen”, vertelt Ietje. Het was voor beiden hun eerste echte liefde. Om hun verlovingsfeestje te vieren, maakten ze een reisje naar België, waar Jan een ongeluk kreeg: hij brak zijn been en moest verzorgd worden in het ouderlijk huis in Rotterdam. “Ik vroeg Ietje of zij mij wilde verzorgen, anders moest ik in het ziekenhuis blijven. Ietje heeft dat toen drie maanden gedaan. Zij deed toen de opleiding Verpleegkunde in het Zuiderziekenhuis in Rotterdam. Vanaf dat moment is ze mijn mantelzorger geworden”, aldus Jan. In 1971 zijn Ietje en Jan getrouwd. “Je werd beter geaccepteerd in de samenleving als je getrouwd was”, lacht Jan.
Verhuizen
Jan en Ietje zijn in 1995 vanuit Zuidoost-Friesland in Eindhoven komen wonen met hun twee zonen. Hun dochter bleef achter in Drenthe, omdat ze daar de liefde had gevonden. Nadat Jan een nieuwe uitdaging had gevonden in de nieuwe revalidatiekliniek van Blixembosch, die hij samen met twee revalidatieartsen en twee teams heeft opgebouwd, moest hij helaas op vijftigjarige leeftijd met zijn werk stoppen vanwege zijn gezondheid. In 2000 zijn Ietje en Jan in Son en Breugel gaan wonen.
Rode draad
De gezondheidszorg loopt als een rode draad door het leven van Ietje en Jan. Ietje heeft tot haar pensioen altijd in de zorg gewerkt, naast de opvoeding van hun drie kinderen. “Vrijwilligerswerk heb ik nooit gedaan. Ik had genoeg aan de mantelzorg en het vele vrijwilligerswerk van Jan”, lacht ze. Ze geniet van haar zes kleinkinderen, vindt tuinieren leuk en ze gaat graag wandelen met hun hondje. Jan is nog steeds volop bezig met vrijwilligerswerk; hij is al 23 jaar voorzitter van de Landelijke Patiëntenvereniging voor zeldzame botziekte, die hij zelf ook heeft. In 2006 heeft Jan het initiatief genomen om de Adviesraad WMO op te richten en is daar tot 2014 voorzitter van geweest en nu is hij nog voorzitter van het Chronisch Zieken en Gehandicapten Platform. “Voor al dit vrijwilligerswerk ben ik in 2010 onderscheiden als ridder in de Orde van Oranje-Nassau, wat een complete verrassing was voor mij”, vertelt Jan trots, “ik heb altijd graag zelf alles in de hand en hier wist ik helemaal niks van.”
Mijlpaal
Jan en Ietje blikken samen terug op een leuk leven. Ze vinden het ontzettend fijn dat ze deze mijlpaal samen hebben gehaald. “We hebben door Sandor Paulus een leuke karikatuur laten maken van ons, samen in een rode ‘eend’; vijftig jaar geleden zijn wij namelijk in een rode ‘eend’ getrouwd”, lachen ze. Jan en Ietje wachten met spanning af wat hun kinderen voor hen in petto hebben. “Als het straks weer kan en mag willen we nog graag een weekend weg met onze kinderen en zes kleinkinderen”, kijken ze alvast vooruit.
