Ergernissen en filevorming door open brug kunnen opgelost worden

4 augustus 2021, 14:13 Algemeen Algemeen

Son en Breugel - Eind jaren zeventig van de vorig eeuw reed Joep Thurlings (69) regelmatig vanuit Eindhoven naar zijn vriendin Riky in Uden. De A50 van Eindhoven richting Uden bestond toen nog niet, waardoor hij steevast door Son en Breugel moest rijden. De rit duurde vaak langer, want hij stond regelmatig stil op de Kanaalstraat of op de terugweg in de Nieuwstraat omdat de draaibrug, later de nieuwe hefbrug (geopend in 1981, red) over het kanaal weer openstond. Vaak denkt hij nog aan deze tijd terug, maar vooral omdat er al die jaren nog niets is veranderd, terwijl de techniek al jaren verder is.

Redacteur: Emmy Grit
Fotograaf: Wil Feijen

Toen de A50 openging kwam het nog maar sporadisch voor dat Joep door Son en Breugel reed, maar de brug liet hem niet los. Joep: “In die tijd verbaasde ik mij erover dat de brug helemaal openging, ook al passeerde er een klein, laag bootje. Iedere keer lang wachten, lange files in het dorp en daardoor veel luchtverontreiniging door de uitlaatgassen van wachtende auto’s, en de stadsbussen konden hun tijdschema niet meer halen omdat ze voor de open brug stilstonden; dat moest volgens mij anders kunnen.” Op dat moment bleef het bij gedachtes, maar dat veranderde toen Joep op school het vak techniek ging geven aan vwo-leerlingen op het Lorentz (nu ook Casimir) Lyceum in Eindhoven.

Techniekdocent
Joep begon als biologiedocent, maar had altijd al veel belangstelling voor het vak techniek. “Nadat ik was omgeschoold ben ik ook techniekdocent geworden. Gedurende het leerjaar moesten de leerlingen een procesbesturingsprogramma schrijven voor een wasmachine, een robotarm of transportband, maar die laatste werkte niet goed. Daarom maakte Joep met zijn zoon een proefopstelling van de Sonse brug van legoblokjes om te kijken of het mogelijk was om het wegdek van de brug met een besturingsprogramma te bedienen en verschillende hoogtes in te stellen. “De replica van de hefbrug werd aangestuurd met sensoren en liet het wegdek omhoogkomen naar gelang de hoogte van het vaartuig. De leerlingen uit Son en Breugel kregen van mij de opdracht om het programma voor de hefbrug te maken”, blikt Joep terug. Als dit met deze proefopstelling werkte, dan moest het vast en zeker ook bij de echte brug werken”, vertelt Joep enthousiast over ‘zijn’ ontdekking.

Uitzicht op de brug
Joep is inmiddels met Riky van Eindhoven naar Son en Breugel verhuisd en kijkt vanuit zijn woonkamer in zijn nieuwe appartement op het kanaal en op de hefbrug. Hij ziet dat de brug nog altijd helemaal naar boven gaat, ongeacht de hoogte van het passerende vaartuig. “Maar het meest verbaast mij dat er in al die jaren niets is veranderd, terwijl de techniek om de hoek ligt. We wonen in de brainportregio, de High Tech Campus en de TU in Eindhoven liggen vlakbij. De techniek heeft niet stilgestaan, alles is te maken, maar een brug aansturen op hoogte lijkt 25 jaar later nog steeds niet mogelijk.”

Niet mogelijk
Daarom heeft Joep onlangs via e-mail contact gezocht met Rijkswaterstaat. “In het telefoongesprek dat daarop volgde, werd aangegeven dat het niet mogelijk is om mijn voorstel in de praktijk toe te passen in verband met technische problemen die de hoogte-instelling met zich meebrengt. Er is zoveel mogelijk in de techniek, alles is te maken, en de hoogte instellen van een brug zou niet mogelijk zijn”, zegt Joep enigszins teleurgesteld.

Nog even geduld
Hoe mooi zou het zijn als door een technische wijziging de brug minder hoog opengaat en daardoor veel ergernis voorkomen kan worden, er minder filevorming ontstaat in het dorp en daardoor dus ook meteen minder luchtverontreiniging. “Wellicht dat de gemeente nog een keer een balletje kan opgooien bij Rijkswaterstaat om dit idee voor te leggen, zodat de doorstroom in de Nieuwstraat en Kanaalstraat beter geregeld wordt. Ik weet zeker dat veel Son en Breugelnaren en alle anderen die de brug moeten passeren daar erg mee geholpen zouden zijn”, aldus Joep. Tot die tijd zal iedereen geduld moeten hebben als ze toch een keer voor een open brug stilstaan.