Vakantieverhaal: Een zilveren nacht
AlgemeenSon en Breugel - In de jaren tachtig ging ik vaak nachtvissen op zee, meestal op paling en tong. Op een nacht lag ik met mijn schip voor anker bij Renesse tegen de Middelplaat. De avond viel en de paling beet volop. Ik genoot van de rust en de vuurtoren van Ouddorp verlichtte de nacht.
Rond middernacht was het echter pikkedonker, en opeens gingen mijn haren rechtop staan. Waar mijn vislijnen het water ingingen, was het net of er lichtgevende tl-buizen in het water lagen. Ik zag ook mijn anker compleet met ketting en touw in een zilverachtig licht.
Het water begon af te gaan en er kwam meer stroming en als ik mijn hengel in het water hield werd hij van zilver. Juist in die tijd was daar voor de kust een container met radioactief materiaal van een schip gevallen en verloren gegaan. Ik begon het midden in de nacht zeer warm te krijgen. Dus snel mijn vis overboord gezet, de hengels en het anker binnengehaald en met de vuurtoren van Ouddorp aan bakboord over de Middelplaat naar het vluchthaventje.
De motor op stationair en toen kwam het mooiste wat ik ooit gezien heb: vissen zag je links en rechts voor de boot wegvluchten, maar ze kleurden zilver. Gepen gleden over het water op een bedje van zilver. Het was soms maar een meter diep door een zandplaat en overal vluchtte vis omgeven door zilver.
Toen ik thuiskwam heb ik mijn boot schoongespoeld, alle kleren in de was gedaan en langdurig onder de douche gestaan. ’s Morgens heb ik een kennis bij Rijkswaterstaat gebeld; hij vertelde mij dat wat ik gezien had gewoon een eencellige algensoort was, zeevonk, die de eigenschap heeft op te lichten als het in beweging wordt gebracht.
Toen ik het later aan mijn moeder vertelde moest ze lachen. Ze vertelde mij dat ze als kindermeisje vlak bij zee werkte en soms met het gezin waar ze toen verbleef op donkere dagen ging kijken naar de lichtende zee. Dus geen radioactiviteit, maar een natuurverschijnsel. Dus de vis had ik voor niets overboord gezet!
G. Holl
Son en Breugel
Op zoek naar leuke vakantieverhalen
Heeft u een mooi, bijzonder vakantieverhaal meegemaakt? Stuur uw vakantieverhaal voor 28 augustus naar redactie@demooisonenbreugelkrant.nl. Een leuke vakantiefoto mag natuurlijk ook, uiteraard met een korte toelichting wat op de foto te zien is.