Afbeelding

Reünie jongerencentrum 'de Kom'

Algemeen

Son en Breugel - Van 1978 tot 1998 was 'de Kom' een jongerencentrum op de plek waar nu 'la Sonnerie' staat. Op zaterdag 10 november organiseren Eline Geraerts, Irma van de Ven en Mickey Egmond een grote reünie voor 'de Kom'. Samen halen ze herinneringen op aan de geweldige tijd daar en hopen ze (via via) mensen te bereiken die ook vroeger in het centrum kwamen.

Door: Charlotte Verhagen

De drie vrouwen hebben elkaar leren kennen rond hun 18de in het jongerencentrum en hebben sindsdien altijd contact gehouden. Eline vertelt: "We wonen allemaal nog in Son, dat scheelt. Veel mensen zijn verhuisd, maar de rest ziet elkaar nog regelmatig in het dorp of op een verjaardag. Als er iets met iemand gebeurt, wordt ook iedereen opgetrommeld: dat vind ik altijd heel fijn." "Het was een hecht groepje", beaamt Irma. "Maar er zijn ook een aantal mensen die we al jaren niet meer hebben gezien."

Toch heeft de groep niet eerder een reünie georganiseerd. "Het idee werd geopperd op een verjaardag, eigenlijk voor de grap: dat we dat een keer moesten doen voordat we allemaal met een rollator lopen", lacht Eline. "Toen zijn we nog een keer bij elkaar gekomen en hebben we namen opgeschreven die we ons nog konden herinneren. Via Facebook hebben we mensen opgezocht, maar helaas zit niet iedereen daar op." Toch zijn er al 35 mensen die zich hebben aangemeld. "Dat laatste hoeft niet per se, de reünie vindt plaats in het groenteboerzaaltje van de Zwaan. Vanaf 20:00 uur kun je gewoon naar binnen lopen." Mickey: "We hopen dat mensen van te voren ook foto's insturen van de activiteiten die we hebben georganiseerd, zodat we die met z'n allen kunnen bekijken. Daarnaast is het leuk als mensen muziek opsturen die ze met 'de Kom' associëren, dan kunnen we een playlist maken."

Een actief centrum
Aan foto –en muziekmateriaal zou geen tekort moeten zijn, want het jongerencentrum was ontzettend actief tussen 1978 en 1993. Mickey: "Het begon allemaal met een stel mensen die feesten begonnen te organiseren in 'de Ossekop'. Op een gegeven moment werd het stokje weer door anderen overgenomen en werden wij zelf ook actief. Toen we echt een ruimte kregen –ter grootte van een klaslokaal- , ontstond 'de Kom' als een heus jongerencentrum. We hebben echt van alles georganiseerd: van gymcursussen tot themafeesten en weekendjes weg." Eline: "Dat deden we allemaal zelf als 18-jarigen: van bardiensten draaien tot het regelen van de financiën. We mochten geen winst maken dus al het geld dat we met de bar verdienden staken we weer in het centrum. Op zondag hebben we bijvoorbeeld wel eens een film gedraaid. Dat kostte 400 gulden, maar dat konden we doen omdat we geld zat hadden."



De groep was erg hecht, vertelt Irma. "Elke avond kon je naar het centrum toe om te buurten en spelletjes te spelen. Iedereen kwam na zijn werk even binnenlopen, het was altijd ontzettend gezellig. Iedereen kende elkaar, het was heel gemoedelijk en laagdrempelig." Eline knikt: "Ik denk niet dat zoiets ooit heeft bestaan of ooit weer zal bestaan. De tijd heeft ook meegespeeld: het waren de jaren 80, met een ontzettend hoge werkeloosheid onder jongeren. De meesten woonden nog thuis en bijna alle sociale contacten vonden plaats in het jongerencentrum. Ook als mensen gingen studeren, kwamen ze elk weekend wel terug. Pas in 1993 werd het gesloten: het werd gekocht door de Sonnerie en wij moesten weg. Het was ook wel een beetje klaar toen, iedereen was gesetteld en kreeg kinderen. Er kwamen weinig nieuwe mensen bij, het was echt een kliek van ongeveer 50 mensen. Sommigen zijn zelfs met elkaar getrouwd en hebben kinderen gekregen."
Samen kijken ze foto's terug en halen ze meer herinneringen op. "Zo was er een strandfeest waarvoor we 3 kuub zand mee naar binnen hadden gesleept en een weekend naar een jongerencamping in Renesse waar we binnen vijf minuten weer aflagen", lacht Mickey. "Er gebeurden ook vaak rare dingen, maar wij vonden alles maar normaal. Iedereen wilde er ook altijd bij zijn, want je zou maar iets missen. De gemeente en de cafés vonden ons minder, die zeiden: "Jullie zijn gewoon een verkapt café." Maar dat waren we eigenlijk ook", lachen ze. "We deden echter geen vlieg kwaad: er waren nooit vechtpartijen of moeilijkheden. We hebben die 15 jaar een ontzettend leuke tijd gehad." Alle drie kijken ze ernaar uit om nog meer herinneringen op te halen en iedereen weer te zien. Zelf ook actief geweest in het jongerencentrum of ken je iemand? Wees welkom op 10 november en voor meer informatie: elinejansen17@gmail.com (en het sturen van foto's en muziek).