24 uur buffelen op Aquabest

Son en Breugel - Net als de afgelopen jaren was er afgelopen weekend een aantal sportieve dorpsgenoten actief in de bossen tussen Son en Breugel en Best, tijdens de negende Lakebike24. Naast fanatieke mountainbikers als Annebelle Pont, Bart van Gerven en Mark Jansen voelde zelfs Ivo van Hoek, redacteur van DeMooiSonenBreugelKrant, zich niet te oud om de stoute spd-schoenen aan te trekken. Hij leverde een prestatie om trots op te zijn. We laten hem hierna zelf aan het woord.

Redacteur: Emmy Grit

Ivo vertelt:
"Als deelnemer aan het onderdeel 'Teams XL 24 uur' sta ik zaterdag klokslag 13.00 uur onder een strakblauwe hemel aan de start, met een rijk gevulde bidon Tot dat moment nog geen vuiltje aan de lucht, maar dat zou veranderen! In deze categorie is sprake van een estafette, waarbij je telkens een bidon met transponder doorgeeft aan het volgende teamlid. Dat gaat 24 uur door, telkens fietst één teamlid een ronde, terwijl de anderen uitrusten.

Mijn teamlid staat in de wisselzone keurig klaar als ik na twee rondjes van 15 kilometer het bos uit kom denderen. Met snot voor de ogen geef ik mijn 'transponderbidon' snel door, zodat de tijdregistratie ons team kan blijven volgen. Moegestreden neem ik een slok uit mijn drinkbidon… maar ik heb in plaats van de transponder aan mijn teamlid Bruno mijn drinkbidon doorgegeven! Als een dolle stier spring ik weer op mijn stalen ros en ga hem achterna. Hoewel Bruno al lang en breed in het bos is verdwenen, weet ik hem halverwege het parcours toch in te halen en kan ik mijn domme fout zonder tijdverlies herstellen.

Overdag is het constant aanvullen van vocht en koolhydraten als de brandende zon haar werk doet. Het zware parcours doet de rest. Bananen en pasta vinden gretig aftrek bij alle teamleden.

Pal aan het water, naast de waterskibaan, heeft ons team zijn tenten opgeslagen waar we genieten van elk zuchtje wind. Als de nacht valt, installeren we onze fietsen en hoofdlampen voor de nachtrondes. Teamleden Stefan en Marius hebben door hun trainingsarbeid een conditie als een paard en al snel komt zelfs de top-tien klassering in beeld. Ons hoog gestelde doel: geen laatste worden, maakt inmiddels plaats voor een andere motivatie. Het wordt echter knap spannend als onze 'haas' Stefan in volledige duisternis zijn ronde moet rijden. De accu van zijn ledverlichting heeft er de brui aan gegeven; vier kostbare minuten leveren we hierdoor in. Het vloeken op het uitgevallen lampje verstomt als later die nacht Stefans zadel finaal afbreekt en hij vervolgens twee rondes staand moet afleggen. Zelf ontkom ik ook niet aan de pechduivel; bijna 24 uur kan ik slechts vertrouwen op een voorrem, omdat mijn achterrem olie lekt.

Toch komen we de rondes prima door, in vergelijking met de concurrerende teams. Met nog twee uur voor de boeg strijden we inmiddels voor de achtste plek. Zonder bloed, maar met veel zweet, volgt een traantje als we tot klokslag 13.00 uur onze plek weten vast te houden.

Een supergezellig en strak georganiseerd evenement heeft onze vriendschap versterkt en de huid gebruind van al het stof en de brandende zon. We zijn verkocht; over precies een jaar wordt het weer een fietsafspraak op Aquabest. Voor nu, na deze slijtageslag, is het nagenieten met stijve spiertjes en het nodige reparatiewerk aan het materiaal."