Column Luc:Jan Burgers
Algemeen ColumnSon en Breugel - Ik kan niet zeggen dat ik hem goed kende, Jan Burgers. Af en toe kwam ik hem tegen, in de tijd dat ik als correspondent verslag deed van een evenement of bijeenkomst. Zoals de presentatie van de jaarcijfers van de voormalige boerenleenbank. Jan was niet onder de indruk van het mooi-weer praatje van de bankdirectrice, hij wilde het naadje van de kous weten. Eigenzinnig, wars van mooipraterij en recht-door-zee. Dat was mijn indruk. Afgelopen week overleed Jan, na een lang ziekbed.
Je was een fan, of je kon Jan wel schieten. Als ik naar mezelf kijk, is er nog een tussenweg. Een mengeling van respect, bewondering en verwondering. Respect en bewondering voor de vakman, voor de goede schrijver die Jan was. Respect en bewondering voor zijn doorzettingsvermogen, ondanks zijn ziekte ging hij door, tot het echt niet meer kon. Respect en bewondering voor zijn visie, waar hij aan vasthield, wat iedereen er ook van vond. Verwondering was er ook, over de keren dat hij over de schreef ging, bijvoorbeeld met de cartoons die de voorpagina van zijn weekblad sierden. Voor sommigen een bron van vermaak, voor anderen een bron van ergernis.
Je kan veel zeggen over Jan Burgers, een kleurloze man was hij zeker niet. Geen man van grijstinten, maar van zwart of wit. Een man met een visie, die van zijn weekblad een 'spraakmakende actiekrant' maakte, zoals het ED het omschreef. Een man die diep groef in dossiers, om precies te weten te komen hoe iets in elkaar zat, een man die vaak gelijk had. Een man die vanuit zijn sociale betrokkenheid handelde, en die ons dorp kleur gaf.
Mensen met visie, ik kan er met bewondering naar kijken. De zelfovertuiging, de drive die ze hebben, het stelt hen in staat dingen voor elkaar te krijgen. Zoals alle voordelen heeft ook deze een nadeel: iemand met visie heeft blinde vlekken. Wat buiten hun belevingswereld of visie valt, zien of horen ze niet. Als je meer van het compromis bent en van de redelijkheid, zie je dat soort zaken wel. Maar dan heb je niet de visie of drive om zaken voor elkaar te krijgen.
De relatie van Jan met onze burgemeester is daar een goed voorbeeld van. Dat beide heren elkaar niet lagen, moge duidelijk zijn. Dat Jan daardoor niet altijd even objectief was jegens Hans Gaillard evenzeer.
Een kleurrijk mens is niet meer. Son en Breugel zullen nooit meer hetzelfde zijn.
Rust in vrede, Jan.
