Mevrouw Calame woont met veel plezier in De Gentiaan

Begin jaren zeventig werd in Son en Breugel de wijk De Gentiaan opgeleverd. De veelal rijtjeswoningen waren in trek, vooral bij mensen die bij Philips in Eindhoven werkten. In 1972 kwam mevrouw Calame in De Gentiaan wonen. Op dat moment kon zij uit vele woningen kiezen: het werd een woning in de Baronielaan.

Redacteur: Emmy Grit
Fotograaf: Wil Feijen

Mevr. Calame (88 jaar) is geboren en getogen in de Eindhovense wijk Stratum. Mevrouw Calame: “Op mijn 24e ben ik getrouwd en ben ik met mijn man naar Maleisië verhuisd. We hebben ook nog in Columbia en Honduras gewoond. Mijn man was werkzaam op de rubber- en oliepalmplantages. In 1956 werd onze zoon en vier jaar later onze dochter geboren. De kinderen zaten in Maleisië op de lagere school. Voortgezet onderwijs werd daar niet gegeven en daarom ben ik met de kinderen terug naar Nederland verhuisd.”

Drie maanden
Via een Eindhovense makelaar hoorde ze dat er in De Gentiaan veel woningen waren gebouwd, maar dat er nog geen bewoners waren. “We konden uit veel woningen kiezen, dat was best wel een luxepositie. Eerst hebben we dit huis gehuurd, daarna gekocht”, aldus mevrouw Calame. In die tijd was er een goed contact met de overburen. Zij hielden een oogje in het zeil als mevrouw Calame voor drie maanden terugging naar Columbia om bij haar man te zijn. Van 1972 tot 1980 heeft ze op en neer gependeld tussen twee huizen: drie maanden thuis bij haar kinderen en vervolgens drie maanden bij haar man. Een jaar later zijn ze gescheiden en vanaf toen woonde mevrouw Calame het hele jaar in Son en Breugel. Na haar scheiding heeft mevrouw Calame een yoga-opleiding gevolgd, waarna ze ruim dertig jaar les heeft gegeven, onder andere in Son en Breugel.

Wennen
“In de jaren zeventig is De Gentiaan behoorlijk uitgebreid. Ik heb nog meegemaakt dat de koeien in het weiland liepen bij de Peellaan. Later werd er steeds meer weiland bebouwd met woningen. De Gentiaan is uitgegroeid naar een grote wijk in een dorp”, gaat mevrouw Calame verder. In het begin heeft ze het zwaar gehad. De huizen stonden dicht op elkaar en ze kon niet wegkijken over de vlakte. “In de tropen was er veel ruimte. We hadden een groot, vrijstaand huis op de plantage. Ik moest enorm wennen aan rijtjeswoningen”, aldus mevrouw Calame.

Magnolia
Toen mevrouw Calame enkele maanden in de Baronielaan woonde, heeft ze een kleine magnolia in haar voortuin geplant. Inmiddels is het een volwassen, mooie, grote boom geworden. “Het is een eyecatcher in de straat als de magnolia in bloei staat. Het is een boom waar je U tegen zegt. Zo mooi!” Meteen laat ze foto’s zien waarop de boom prachtig in bloei staat.

Veel verloop
In de jonge wijk kwamen veel ouders wonen met jonge kinderen. Aansluiting met de nieuwe bewoners had mevrouw Calame in het begin niet; waarschijnlijk kwam dit door het leeftijdsverschil. Later is dit goedgekomen. Mevrouw Calame: “Vroeger kenden we elkaar bij naam en wist je wie in de straat woonde. Nu is dat heel anders. Er is veel verloop en sommigen kennen hun eigen buren niet eens. Er is weinig sociale controle, dat vind ik wel jammer.”

Vertrouwd
Mevrouw Calame zou niet in een andere wijk willen wonen. Ze vindt het vertrouwd en er zijn een supermarkt en een tankstation in De Gentiaan, maar ze vindt het toch ook fijn om naar het centrum te gaan voor boodschappen.

Oproep
DeMooiSonenBreugelKrant is op zoek naar inwoners die vanaf begin jaren zeventig, nu ongeveer vijftig jaar geleden, in De Gentiaan zijn gaan wonen en nog steeds, het liefst in hetzelfde huis, wonen. Of heb je onlangs je intrek genomen in een huis in De Gentiaan. Voor de rubriek '50 jaar De Gentiaan' is de redactie op zoek naar bewoners uit deze wijk. Dus, woon jij er pas of al (bijna) vijftig jaar, neem dan contact op met redactie@demooisonenbreugelkrant.nl en vertel waarom jij juist voor deze wijk hebt gekozen.