Gezinsquarantaine tegen wil en dank

Son en Breugel - Mensen met MS hebben meerdere gezondheidsproblemen en gebruiken vaak ontstekingsremmende medicatie waardoor zij heel vatbaar zijn voor virussen. Esther Herwijer (41) heeft al negen jaar MS en gebruikt daarvoor verschillende soorten medicijnen. Ze behoort daardoor tot de risicogroep voor het coronavirus. Voor haar geldt dus in de eerste plaats het voorkomen van besmet raken. Ze woont samen met haar vriend Ronnie (46) die ook ziek is. Samen hebben ze twee kinderen Britt (9) en Jens (7). Ze vertelt wat het coronavirus voor invloed heeft op haar gezin.

Redacteur: Arjen Strik

Esther: “We hebben twee fantastische kinderen. Ze krijgen helaas niet de onbezorgde jeugd die Ronnie en ik voor ze voor ogen hadden. Door mijn ziekte kan ik helaas niet meer werken en leef ik op medicijnen om het nog een beetje vol te houden. Voor de buitenwacht lijk ik nog redelijk te functioneren.” Door de zware medicatie om de MS te onderdrukken, bleken haar bloedwaarden erg laag. In principe gunstig, maar Esther is hierdoor extreem vatbaar voor elk virus dat voorbijkomt. Esther: “Dan wordt je reddende medicijn opeens je vijand. Aangezien onze kinderen virussen ongemerkt op mij kunnen overbrengen, hadden we voor de corona-uitbraak al besloten de kinderen thuis te houden van school.”

Ze missen hun vriendjes
Esther vervolgt haar verhaal: “Mijn vriend heeft de erfelijke ziekte van Huntington. Dit is een mix van ALS, Alzheimer en Parkinson. Hierdoor heeft hij zelf ook een verhoogd risico. Kortom, twee kwetsbare ouders in één huis met twee jonge kinderen. Het is voor ons de reden geweest om ons zoveel mogelijk te isoleren van de buitenwereld. We zijn met z’n allen al meer dan een maand de deur niet uitgeweest. Het ergste vind ik dat voor onze kinderen. We wonen vlak bij een speeltuin en kinderen kwamen de eerste weken aan de poort roepen of Britt en Jens ook kwamen spelen.” Esther geeft aan dat ze daardoor extra voelden dat ze niet naar buiten mochten.

Overbezorgd of verantwoordelijk
Esther: “Ik merkte zeker in het begin dat mensen het maar overdreven vonden dat we thuisbleven. Ik vind dat best lastig. Ik zie natuurlijk dat veel buurtgenoten wel naar de supermarkt gaan. Maar wij durven dat niet aan. Het voelt alsof veel mensen ons zien als overbezorgd. Ik zie het meer dat wij als kwetsbare ouders een grote verantwoordelijkheid hebben jegens onze opgroeiende kinderen.” Geëmotioneerd zegt ze: “Onze twee kinderen hebben het toch al loodzwaar omdat ze met beide ouders al heel wat ellende hebben meegemaakt. De ziekte van hun vader is namelijk ook nog eens erfelijk. Pas na hun geboorte is de ziekte in de familie ontdekt, maar geeft ons wel een zware last.”

Hoogtepunt van de week
“Om toch wat lichaamsbeweging te krijgen, hebben we een Tacx-fietstrainer gekocht. Deze staat in de garage en zelfs de kinderfietsjes passen daarop. Met een tv ervoor is dat redelijk vol te houden en komen we allemaal aan een half uur bewegen per dag toe. De kinderen proberen met beeldbellen contact te onderhouden met vriendjes en vriendinnetjes. Ze doen ongelofelijk hun best om het leuk te houden en kunnen het gelukkig goed met elkaar vinden. Onlangs hebben ze door een actie van Omroep Brabant gebeld en gezongen met Guus Meeuwis en daar genieten ze nog van.” Esther en Ronnie hebben hele lieve buren en behulpzame vrienden die wel eens een boodschap voor hen doen. Verder komt de Plus één keer in de week de boodschappen bezorgen. Lachend: “Dat is inmiddels het hoogtepunt van de week geworden. Verder is Bol.com wel blij met ons.”

Weer naar school
Net als heel veel Nederlanders heeft Esther naar de persconferentie van premier Rutte gekeken op dinsdag 21 april. De basisschoolkinderen mogen vanaf 11 mei weer naar school, en ook Britt en Jens zullen dan weer naar school gaan. “De kinderen verheugen zich om weer naar school te gaan”, sluit Esther af.