Column Luc: Kerststukje
Algemeen ColumnSon en Breugel - Of ik een column speciaal in kerstsfeer wilde schrijven. Ik was er nog niet mee bezig, eigenlijk. Ik kan niet zeggen dat bij mij de kerstsfeer er al inzat. Het intrigeerde me wel, en ach, als je dan een kerststukje gaat schrijven, dan komt de sfeer er vanzelf wel, dacht ik. Al moest ik eerst de desillusie van Sinterklaas verwerken. Nee, het gaat niet over roetveeg- of volledig zwarte Pieten. Ik mocht wéér niet mee naar Spanje, verdorie!
Overal waar je komt verschijnt meer en meer kerstverlichting. Soms simpelweg langs de dakgoot, soms sierlijk gedrapeerd over bomen of struiken. Soms willekeurig, soms in duidelijk herkenbare patronen. Steeds meer kerstbomen zie je oplichten, dat brengt me bij het eerste kerstdilemma: kunst of echt? Vroeger was dat geen dilemma, je had alleen maar echte kerstbomen. Ook nu staan hele bossen klaar, met of zonder kluit. Weinig bomen overleven de feestdagen, en je bent een eeuwigheid bezig die verduvelde naalden op te ruimen. Als je het mij vraagt, hoort een boom in uw (achter) tuin of beter nog, in het bos.
Het tweede dilemma: bij wie gaan we de kerst doorbrengen? Als je zoals ik gescheiden ouders hebt, én een schoonfamilie, dan kom je feestdagen te kort. Dan heb ik het niet eens over dilemma nummer drie: wat staat er op het menu? Ook daar zijn twee stromingen: gemak (lees: gourmet, of het chique neefje van kaasfondue: raclette) of super uitgebreid, waarbij het liefst ook nog exclusief én exotisch moet zijn. Zesgangenmenu’s van mensen die normaal niet eens soep of een toetje nemen, het is wat.
Dan is er nog een extra dilemma: mensen die helemaal geen zin hebben in kerst, die staan voor de keuze. Voldoen aan de verwachtingen van familie en/of vrienden en toch maar gaan, of met een bord zuurkoolstamp op de schoot voor de TV gaan zitten. Het lijkt erop dat dit jaar hun wens uit zou kunnen komen, het is de vraag of we überhaupt wel kerst kunnen vieren, zoals we gewend zijn. Negeren we de voorschriften en stromen onze huizen vol, of wordt het lonely this Christmas, zoals Mud in 1974 zong?
Of het aan de kerstfilms ligt die het avondprogramma vullen op TV, of aan het feit dat de radiozenders worden gekaapt door kerstliedjes, ik weet het niet. Hoe dan ook, ook ik begin in de stemming te komen. Daarom kan ik aan het eind van dit kerststukje maar een ding zeggen: maak er een mooi kerstfeest van!
