"De Blauwe reiger" viert haar 25 jarig bestaan

Son en Breugel - Ideaal gelegen tegenover de vijver ligt het appartementencomplex De Blauwe Reiger bestaande uit 3 gebouwen, die door gangen met elkaar verbonden zijn, zodat bewoners binnendoor elkaar en de gemeenschapsruimte – de sociëteit- kunnen bereiken.

Dit seniorencomplex werd eind 1993/begin 1994 in gebruik genomen, nadat er een lange periode van voorbereiding aan vooraf was gegaan. Dit jaar wordt dus het 25 -jarig jubileum gevierd met vele activiteiten.
Reden dus voor een gesprek met Christa van Wijngaarden, die eind 70-ger jaren het initiatief nam voor de totstandkoming van het complex, haar man (huidig voorzitter van het stichtingsbestuur) en Gerda de Haan, die vele jaren bij het Bestuur betrokken was.

Terug in de tijd
Eind 70-jaren werd Christa opgeschrikt, toen haar schoonouders de wens te kennen gaven, dat zij wilden verhuizen naar een Seniorenhuisvesting dicht bij één van hun kinderen, dus of in Son of in dit geval Haren (Groningen). Wat had Son te bieden? Helemaal niets. Dus de oudjes vertrokken naar Haren. Christa bedacht , dat wat haar overkwam ook vele anderen zou kunnen overkomen.
Als Gemeenteraadslid vond zij, dat hier iets aan gedaan moest worden en zo werd een initiatiefgroep gevormd , bestaande uit een brede vertegenwoordiging van de verschillende bevolkingsgroepen, die Son en Breugel toen kende.
Tevens werd een oproep in het huis-aan huisblad de Brug (voorloper van Mooi Son-en Breugel) geplaatst met de vraag om het initiatief te ondersteunen. Men moest dan 150 gulden storten. Als tegenprestatie kreeg men prioriteit bij toewijzing van een appartement als het complex ooit verwezenlijkt zou worden. Ongeveer 150 mensen ondersteunden het initiatief en zo was er een beginkapitaal en een morele ondersteuning. De eerste plannen werden gemaakt. Gedacht werd aan een complex, waar men lang zou kunnen blijven wonen (rolstoelvriendelijk), volledig verzorgd zou zijn, dagelijkse maaltijden, 24-uurs bewaking, logeercapaciteit , centrale ligging, en een leuke centrale ontmoetingsruimte, waar leuke activiteiten zouden worden georganiseerd.

De Gemeente begreep ook, dat Son en Breugel iets moest doen en zo werd na verloop van tijd grond ter beschikking gesteld voor de realisatie van het project. Men had een leuke plek inde buurt van de Sonniuswijk op het oog. Dat was niet de Centrale ligging, die de Projectgroep voor ogen had en zo ontstond een stevige discussie. De Projectgroep had zijn oog laten vallen op het SBC -terrein -toen nog tegenover de vijver gelegen . Het was toch duidelijk, dat zo'n voetbalclub niet in het Centrum van het dorp te handhaven was en dat deze locatie ideaal zou zijn vooroudjes, die te voet nog boodschappen moesten kunnen blijven doen.
Veel inwoners van Son en Breugel dachten daar heel anders over. De voetbalclub was er toch veel eerder en zou toch niet voor die rijke nieuwkomers hoeven te wijken.
Gelukkig vond Christa ondersteuning van de toenmalige wethoudster Inge van Assen (inmiddels sinds kort als Inge Bakker inwoonster van de Blauwe Reiger). Daardoor kregen Christa en Inge hun zin. SBC vertrok naar een veel ruimere locatie bij de Sonniuswijk en De Blauwe Reiger mocht worden gerealiseerd op zijn huidige locatie in de wijk het Vijverpark.

Uniek wonen De Blauwe Reiger
Nu kon het project worden gerealiseerd. Het plan was intussen wel grondig aangepast , omdat het veel te duur werd. Uiteindelijk bleef er wel iets over dat op dat moment uniek was, zo uniek dat het veel aandacht kreeg in de architectenwereld. Geen volledige verzorging, geen logeercapaciteit, wel een centrale sociëteit met allerlei activiteiten, enige keren per week maaltijden, een rolstoelvriendelijk gebouw met een uitstekende akoestiek, waar men permanent zou kunnen blijven wonen. Het eerste ontwerp was een grootschalig project met hoogbouw, waarbij alle appartementen uitzicht hadden op de vijver. Een project, dat zeer terecht door de Gemeente werd afgewezen omdat het veel te grootstedelijk was!! Bij de afwijzing werd tevens vermeld, dat eerder gedacht zou moeten worden aan meerdere , onderling verbonden, gebouwen met bijvoorbeeld diagonale bouw.

Wat moest het Stichtingsbestuur (de Projectgroep was intussen omgezet in een Stichting) nu doen? Het beginkapitaal was volledig uitgegeven aan de opdracht aan het architectenbureau.
Men had geen geld meer en uitsluitend een prima locatie voor ouderenhuisvesting met een uitgebreid wensenpakket. Gelukkig werd een projectontwikkelaar gevonden, die wist wat diagonale bouw was en die het aandurfde voor eigen rekening een project te ontwikkelen.
Omdat de Gemeente aanwijzingen had gegeven , hoe het complex er bij voorkeur uit moest zien, had men er alle vertrouwen in, als men een project zou ontwerpen van onderling verbonden gebouwen, met een diagonale structuur. Men durfde het risico aan en men verleende aan de Stichting het recht aan te geven, wie prioriteit zou krijgen, als meerdere gegadigden hetzelfde appartement wilden hebben. Twee gebouwen werden gebouwd en met een onderliggende gang verbonden. Eén gebouw , waarin de Sociëteit gehuisvest werd, was voor verhuur en het andere voor verkoop. Voordat men mocht kopen of huren moest men toetreden tot de Stichting en daarvoor een maandelijkse bijdrage betalen. Eind 1993 werden de eerste appartementen betrokken en in 1994 werd de Sociëteit geopend. Vandaar dit jaar het 25 jarig jubileum

De verkoop en de verhuur werden een groot succes en al snel werd besloten ook het derde gebouw te realiseren. Uiteraard waren er bij de eerste bewoners mensen van de prioriteitenlijst , maar velen kwamen van ver zelfs een echtpaar uit Rome.
Het is mooi om te zien, dat het project geleid heeft tot zeer gezellige appartementen.
Alle met een eigen uitzicht en een eigen unieke inrichting. Iedereen heeft iets moois om naar uit te kijken door de diagonale structuur en door de ramen in de hoek.
De appartementen van de Blauwe Reiger zijn gewild en kennen een wachtlijst.
Er is ooit gedacht over uitbreiding, maar de locatie laat dat niet toe.

Cohesie en sfeer door de sociëteit
Zoals eerder genoemd kan men uitsluitend in de Blauwe Reiger komen wonen als men toetreedt tot de Stichting de Blauwe Reiger, die de Sociëteit beheert en die ervoor zorgt, dat er leuke activiteiten plaatsvinden. Zoals bridge, gymnastiek, biljart , koersbal, film en muziekfilm en elke vrijdag lucky evening met gratis hapjes

Eén keer per maand vindt er een grote activiteit plaats, zoals een busreis, een barbecue, een Kerstmaaltijd etc. Al deze activiteiten worden georganiseerd door het Sociëteits/Stichtingsbestuur , dat sinds 2006 uitsluitend bestaat uit bewoners van De Blauwe Reiger met hun vrijwilligers (ca 30 bewoners). Deze activiteiten zijn soms zo goed bezocht, dat je blij mag zijn tijdig een stoel te bemachtigen. Ook is het elk jaar weer genieten geblazen, als je ziet welke prachtige Kerstaankleding de Sociëteit gekregen heeft door de creativiteit van de bewoners.
De sociëteit leunt verder vooral op de gastvrouwen, die heel bepalend zijn voor de sfeer in de sociëteit en die de Blauwe Reiger als hun eigen kind beschouwen. Deze gastvrouwen verzorgen ook de bediening tijdens Privéfeesten, die door bewoners na afspraak mogen worden georganiseerd, als er geen Stichtingsactiviteiten gepland staan.

Kortom de Blauwe Reiger is een unieke instelling, waar velen bij betrokken zijn, ook al zijn er ook inwoners, die geen behoefte hebben aan al dat sociale gedoe. Zij betalen trouw hun bijdrage, omdat ze mooi willen wonen, maar ze hebben nog voldoende contacten buiten de Blauwe Reiger. Ook daar is ruimte voor.

In dit jubileumjaar kunnen de bewoners nog meer gezelligheid verwachten dan normaal.
Het Stichtingsbestuur heeft al vier keer eerder een Lustrum gevierd en ook dit jaar zal een speciale commissie feestelijke activiteiten organiseren voor de bewoners, die voor velen (waaronder de Voorzitter van het Stichtingsbestuur) een verrassing zullen zijn.