Foto:Rob Nijmeijer
Foto:Rob Nijmeijer

Vishandel Pelk, een begrip in Son en Breugel.

Zakelijk

Tijd voor een nadere kennismaking met Kees en Esther Muhren-Pelk.

Door: Henriette van Berkel

Een stukje geschiedenis:
Eind jaren '50 waaierden vanuit Volendam de visverkopers uit naar het Zuiden, want daar werd op vrijdag in de katholieke dorpen vis gegeten, dus daar was handel. De verkopers werden met een vrachtwagen vol vis en kramen afgezet in Best, Mierlo, Son, Veldhoven: de dorpen waar de kerk en het café naast elkaar stonden en de viskraam kreeg een plek daarnaast. Veelal zonder vergunning, dat kon toen nog. Een van deze verkopers was Kees Pelk, en hij had Son en Veldhoven als vaste stek. Na enige tijd als knecht te hebben gewerkt, ging hij als zelfstandige verder en had met zijn kraam een mooie plaats naast De Zwaan. In de winter kon hij vanuit het café zien of er klanten kwamen en ging dan pas naar buiten. Om tussen de dag in Son en Veldhoven niet terug te moeten rijden naar Volendam sliep hij bij de Gouden Leeuw en later bij de Sonnerie. Samen met zijn vrouw hield hij dit prima vol. Dochter Esther kwam vanaf een jaar of 16 mee met haar ouders en leerde zo het vak.
Kees Muhren, geboren Volendammer maar niet uit een vissersfamilie, had een kroeg in Volendam waar Esther Pelk in het weekend een baantje had en daar ontstond hun relatie. Er werd getrouwd, Esther ging nog steeds mee naar Son en Veldhoven en Kees ging de detailhandel in, muziekzaken met Cd's in Amsterdam en had het daar prima naar zijn zin. Op enig moment kwam hij op een donderdag met Esther naar Son omdat er wat problemen waren met de gemeente. En, zegt Kees: "ik was er toch, dus ik kon net zo goed even meehelpen in de kraam". Daar is hij nooit meer weg gegaan! Hij had echter totaal geen verstand van vis, maar de cursus in Katwijk bracht daar verandering in en zoals hij zegt "nu weet ik alles van vis en dat moet ook, want ik wil op alle vragen het antwoord kunnen geven". Ook heeft hij veel geleerd van Kees Pelk, waar hij nog jaren mee heeft mogen werken.
Het bedrijf:
Zoals alles de laatste jaren veranderde, ook in de vishandel gebeurde er veel. De Warenwet stelde strengere eisen, maar ook veranderde het eetpatroon van de mensen, er kwam meer vraag naar vis en de zaak groeide. Dus kozen Kees en Esther ervoor om ook op zaterdag in Son hun producten aan de man te brengen. Aan die 3 dagen van verkopen gaat een strikte voorbereiding vooraf: op maandag wordt begonnen met de inkoop van de ingrediënten en kookt Kees, op dinsdag staat Esther om 02.00 uur op om te gaan koken, zodat op woensdag de vitrine van de wagen kan worden ingericht. Een vitrine die volgens Kees te klein wordt omdat er steeds weer nieuwe gerechten van Esther bij komen. Donderdag om 05.00 uur gaat het richting Son waar om 08.00 uur de eerste klant zich meldt en zo´n 12 uur later zit die werkdag erop. Op vrijdag Veldhoven en op zaterdag opnieuw in Son, waar zich volgens Kees veel nieuwe, vooral jonge klanten melden. Samen met Loek, Jolanda, Caroline, Petra, Moniek en Bets vormen ze mooi team. Bets is al 19 jaar een trouwe, bekende kracht.
Zaterdagavond is het dan tijd voor hen samen, er wordt uitgebreid gekookt omdat Kees anders in slaap valt zoals hij zelf zegt. Zondag wordt de administratie gedaan, ondertussen strijkt Esther de bedrijfskleding en kan er worden bijgepraat. Gelukkig is er de rest van de dag tijd voor leuke dingen voordat de drukke week zich weer aandient. Op maandagavond is er voor Kees nog even een uitstap naar de repetitie van een 9 -koppige band waar hij in speelt.
Op mijn vraag aan Kees waarom hij zijn zaken niet dichter bij huis zoekt krijg ik het antwoord: " De Brabander is trouw, meelevend en hartelijk. Dat zie je niet in Volendam, dus wij rijden elke week weer met plezier naar Son en Veldhoven en we hopen dat nog heel lang te kunnen doen". En wie weet, treden hun 2 zonen in de toekomst in hun voetsporen?