“Alle lijsttrekkers willen beter naar elkaars ideeën luisteren en serieus over de inhoud praten”

Op 14, 15 en 16 maart kan ik stemmen voor de gemeenteraad, en dat is belangrijker dan ooit. Gezondheid, klimaat en woningnood vragen ook om besluiten van ons eigen gemeentebestuur. Na de verkiezingen komt er een nieuw college van Burgemeester en Wethouders, dat de komende vier jaar alle plannen uitvoert. Maar aan wie geef ik mijn stem? Dit jaar strijden maar liefst acht partijen om de 17 zetels in de raad. Ik heb last van keuzestress.

Redacteur: Arndt van Ruremonde
Fotograaf: Wil Feijen

In deze DeMooiSonenBreugelKrant vindt u een extra uitgave waarin de standpunten van de partijen worden vergeleken. De afgelopen weken interviewde ik elke week één lijsttrekker en de burgemeester van Son en Breugel. Op een zonovergoten zondagochtend loop ik door het dorp en denk terug aan mijn gesprekken. Mies Bouwman had er vroeger elke week een tv-show voor nodig om één van de acht te kiezen. Ik zal zelf moeten kiezen.

Op de hoogte
Voordat ik de interviews begon, had ik de verkiezingsprogramma’s gelezen. De plannen leken wel erg veel op elkaar. In de gesprekken wilde ik daarom te weten komen hoe de partijen de toekomst van Son en Breugel zien: wat is hun droom voor ons dorp, en hoe hard strijden de partijen daarvoor bij de onderhandelingen voor een nieuw bestuur na de verkiezingen. Want samenwerking is nodig, dat lijkt me wel duidelijk met zoveel partijen.

Samenwerken
Alle partijen zijn het erover eens dat de samenwerking in de gemeenteraad beter kan en beter moet. Alle lijsttrekkers willen beter naar elkaars ideeën luisteren en serieus over de inhoud praten. Debatten in de gemeenteraad moeten niet meer persoonlijk worden. Zonder uitzondering heb ik gesproken met acht mensen die Son en Breugel oprecht mooier willen maken. Acht lijsttrekkers van acht partijen die allemaal streven naar meer verbinding tussen de inwoners, een leefbaarder dorp en meer woningen. De een heeft de plannen al wat concreter uitgewerkt, de ander vindt de zorg voor elkaar net iets belangrijker dan het bouwen van woningen of herinrichting van het centrum. Alle partijen zijn gericht op ons eigen dorp en de inwoners van Son en Breugel.

Oorlog
Midden in het centrum kijk ik om me heen. Ik ben blij dat ik in Son en Breugel woon, een mooi dorp, met veel verenigingen en activiteiten. Hier en daar kan het nog wel anders en beter, zodat het voor iedereen fijn wonen is. Aan de andere kant van Europa is het oorlog. Vergeleken met die ellende lijken gezondheid, woningnood en klimaat minder belangrijk. Maar Poetin maakt ons duidelijk dat democratie, het recht om te kiezen, om je stem te laten horen, niet vanzelfsprekend is. En zoals de burgemeester eerder al aangaf, telt elke stem. Ik ga dus zeker stemmen! Maar ik heb me ook voorgenomen om niet vier jaar af te wachten of de partij van mijn voorkeur haar beloftes nakomt. Ik ga mijn partij volgen en in gesprek over de keuzes in de komende jaren. Als we dat allemaal doen, dan weet ik zeker dat de toekomst van deze gemeente niet alleen in de raadzaal wordt bepaald. Samen werken en samen leven in Son en Breugel is niet de verantwoordelijkheid van 17 raadsleden maar van ons allemaal. Hoe we dat doen kunnen we samen bepalen. Niet alleen één keer in de vier jaar op een stembiljet, maar elke dag opnieuw.