Afbeelding
Foto: Vera van den Boogaard

Kerstverhaal: Een stille nacht met toverkracht

Algemeen

Het was eigenlijk een toevallige ontmoeting, zomaar spontaan in het voorjaar. Op een workshop 'Dikke dames' schilderen, zaten ze naast elkaar en raakten in gesprek. "Hoe kom jij hier nou verzeild?" vroeg ze. "Dit is een workshop voor vriendinnen, je ziet hier nooit een man." Ze keek hem van opzij vragend aan. "Ik hou van vrolijke mollige dames," zei hij met een knipoog. "Ik ben schrijver en wilde wel eens wat anders."

Door: Arjen Strik

"En wat brengt jou hier?" vroeg hij. "Kleine mondjes, opgeheven neusjes, trotse borsten, witte parelkettingen en elegante jurken," zei ze lachend. "Nee, ik heb deze workshop cadeau gekregen van vriendinnen. Ze vonden me te serieus, alleen maar bezig met mijn eigen verhalen, ik moest eens wat anders doen." 
De creatieve cursusleidster riep de cursisten weer tot de orde en iedereen ging weer het gevecht aan met zijn eigen dikke dame. Hij verloor haar vervolgens uit het oog. Maar bij het afscheid in de kleine hal, duwde ze hem nog snel een kaartje toe en prevelte: "Ik heet Maaike en schrijf columns, ben nu al bezig met kerst- en vredesliedjes, doeg." Weg was ze, hem verbaast achterlatend. Hij stopte het kaartje in de binnenzak van zijn dikke jas.

De zomer was extreem warm. Te warm eigenlijk. Zijn schilderij van de dikke dames had hij nog steeds niet opgehangen. Het stond in de gang, onder de kapstok tegen de muur, met het kanvas naar voren. De herfst was ingetreden en door de gure wind pakte hij zijn winterjas weer van de kapstok. Routinematig voelde hij alle zakken na en stuitte op een visitekaartje.

Maaike Suikerbuik
Christmas Expert
Inspiration and contemplation 

Op de achterkant stond in kleine letters: "Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen, stel je voor dat ik kon toveren." Daarboven stond handgeschreven: Bel me gauw, Maaike. 
Het kaartje brandde in zijn binnenzak. Na drie dagen besloot hij uit nieuwsgierigheid het nummer te bellen. "Met Maaike," zei ze. Hij vertelde zijn naam en waar ze elkaar ontmoet hadden. "Ik weet het nog en wist dat je binnenkort zou bellen," zei ze. "Het leek me leuk ervaringen uit te wisselen, want ik schrijf ook." 

Ze spraken af in een bruin kroegje in Eindhoven. Hij vond Maaike eigenlijk wel leuk, ze leek in de verste verte niet op de dames van de schilderijen. Ze was een frisse verschijning, met enthousiaste tindelende groene ogen. "Wat is in vredesnaam een Christmas Expert?", vroeg hij haar subtiel als openingsvraag. Deze vraag had ze blijkbaar meer gehad want het antwoord rolde van haar lippen. "We hebben verschillende soorten mensen, dapperen, rijken, machtigen, paupers en behoeftigen. We kennen oorlog, ziekten en verdriet. Maar iedereen kent hoop en Kerst is een feest dat iedereen hoop geeft. In een verscheurde en harteloze wereld troost de mens zich met deze beloofte. Kerst heeft zoveel kanten, het is een mondiaal feest het wordt gevierd in een badpak of in de sneeuw. Ik adviseer bedrijven en particulieren hoe ze dat kunnen omzetten in een onvergetelijk feest dat past bij hun imago." Hij keek even bedenkelijk: "Je klinkt als een reclamefolder", zei hij lachend. "Ik schrijf historische romans. Wist je dat Kerst ooit een feest van twaalf dagen was, met op iedere dag de herdenking van een heilige en Driekoningen als slotfeest op 6 januari?" 

Het begon al te schemeren buiten. Binnen in het cafeetje besloegen de ramen en een paar kaarsen verlichte de bezoekers. Ze hadden vervolgens een geamuseerd gesprek en wisselden wetenswaardigheden uit. Hij haalde haar kaartje uit zijn zak en vroeg: "Wat bedoel je met: Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen, stel je voor dat ik kon toveren?"
"Ow dat," zei ze lachend. " Dat zijn drie liederen die mij hoop geven. Het eerste is "Vrede op aarde", vrede voor iedereen in een verscheurde en harteloze wereld. Dit lied geeft troost aan de ontredderde mens. Het tweede is het lied 'Als ik kon Toveren' van Herman van Veen. Als ik kon toveren dan hielden alle mensen van elkaar. De tekst geeft eigenlijk aan dat zoiets niet vanzelfsprekend is maar alleen lukt met toverkracht. En het laatste lied is van John Lennon, Imagine. 

    'Stel je voor dat er geen landen zijn
    Da's echt niet moeilijk om te doen
    Dan is er niks om elkaar voor te doden 
    En geen geloof om voor te sterven


"Mooi he", zei ze, "deze liedjes inspireren me en passen in mijn kerstgedachte." Inmiddels was het laat geworden en het cafeetje ging sluiten. Ze stonden buiten en namen afscheid. Het was net begonnen te sneeuwen. "Wat doe je met kerstavond", vroeg hij. "Is goed zei," zei ze' "Ik wist dat je dat zou vragen". Ze namen afscheid en terwijl hij terugliep naar zijn auto dacht hij: "Dit is een stille nacht met toverkracht."
 

Afbeelding
Ingezonden 7 uur geleden Fatbikes niet welkom bij VVN Verkeersexamen
Afbeelding
Ingezonden 17 uur geleden Minder uitstoot lachgas op rioolwaterzuiveringen van Waterschap De Dommel
De gezamenlijke Opleidingsorkesten van Harmonie PHEV en Asterius
Algemeen 21 uur geleden Jeugd van PHEV schittert tijdens uitwisselingsconcert
Renske Modderman (Rabobank) overhandigd de cheque aan Julius Buijs (SBC)
Algemeen 22 uur geleden SBC verduurzaamt met ondersteuning van de Rabo Clubsupport
Afbeelding
Ingezonden 23 uur geleden Week van de Groene Tuin helpt Brabanders op weg om tuin te vergroenen
Paasletterpuzzel in het centrum van Son en Breugel
Algemeen gisteren Maak kans op mooie prijzen in het centrum van Son en Breugel