Een symfonie van de natuur tijdens de Vroege Vogelwandeling

Son en Breugel - Het is niet voor langslapers, de Vroege Vogelwandeling van de IVN. Ieder jaar wordt er voor geïnteresseerden een wandeling door de natuur bij de Mosbulten georganiseerd, dit jaar de 37^e editie. Je moet er wat voor over hebben, maar dan word je wel getrakteerd op een symfonie, gecomponeerd door een indrukwekkende variëteit aan vogels.

Redacteur: Luc van de Wiel

Late en vroege vogels
Onderweg naar het Pieter Brueghelplein, waar de belangstellenden zich verzamelden, waren her en der late vogels zichtbaar. Jongeren, die zich hadden weten te ontworstelen aan het feestgedruis van de Koningsnacht. Sommigen zaten op een bankje, even bijkomen en elkaar beter leren kennen. Ontluikende liefde, daar kunnen de vroege vogels over meepraten.

15 personen
Een groepje van 15 man had zich om 5.00 uur verzameld. Onder leiding van twee gidsen ging de groep op weg. Er was niet veel te zien in het donker, al was het ochtendgloren al zichtbaar aan de horizon. Veel te horen was er aanvankelijk ook niet, onderweg was een enkele vogel te horen, voor de gek gehouden door de felle straatverlichting in Son en Breugel.

50 tinten grijs
Eenmaal aangekomen bij de Mosbulten was het niet veel anders. Enkele vogels waren al wel actief, de meerkoeten lieten van zich horen, evenals een enkele zwartkop of merel. In het donker was er sowieso niet veel te onderscheiden, alles was gekleurd in 50 tinten grijs. Geen wonder dat nachtdieren kleurenblind zijn, kleuren zien heeft geen enkele toevoeging voor ze.

Toename aantal en volume
Een kwartiertje verder nam het geluid van de vogels al toe, zowel qua aantal als qua volume. De schreeuw van de reiger, het gakken van de ganzen, maar ook de geelgors en de vink lieten zich horen. De vink heeft zijn naam te danken aan het geluid dat hij voortbrengt, evenals de tjiftjaf. Volgens Roland, één van de gidsen, hoor je 'vink – vink – vink'. Het leek meer op: 'wiet – wiet – wiet'. Het is maar wat je wil horen!

Lichtroze zonsopgang
Het was een wonderlijke ervaring, naarmate het lichter werd, werden de kleuren ook zichtbaarder. Het gras was ineens felgroen, in plaats van grijs. Een prachtige lichtroze zonsopgang was zichtbaar achter een rij bomen. Ondertussen zongen de vogels verder, alsof het leven ervan afhing. Hun leven niet, hun voortplanting allicht wel.

Geoefende oren
Het was moeilijk om in deze kakafonie aan geluid het geluid van individuele soorten te herkennen, alleen geoefende oren slagen hierin. De gidsen stopten regelmatig om de belangstellenden op de zang van een specifieke vogelsoort te wijzen, maar voor menig ongeoefend oor was het lastig. Ook voor deze ongeoefende oren was het prachtig om te horen, het was een veelvoud aan geluid. Het klonk als een symfonie in de oren, het enige dat ontbrak was een dirigent.

Oranjebitter
Bij terugkomst op het Pieter Breughelplein stond de oranjebitter al klaar, evenals koffie of thee met iets lekkers. Een prachtig begin van Koningsdag, laat de dag maar beginnen.