Hugo en Olga Wolff-Toussaint 70 jaar getrouwd

Son en Breugel - Op woensdag 7 oktober vieren Hugo (91) en Olga (91) Wolff-Toussaint hun platina huwelijksfeest. Zij zijn dan 70 jaar getrouwd. Dat dit heel bijzonder is, blijkt wel uit het feit dat er in 2019 in Nederland slechts 19 bruidsparen zijn geweest die hun platina bruiloft hebben gevierd.

Redacteur: Corry van Asseldonk
Fotograaf: Wil Feijen

Olga komt uit een gezin van zes en Hugo uit een gezin van drie kinderen; beiden zijn in Amsterdam geboren en hebben hun jeugd daar doorgebracht. De ‘roots’ van Hugo liggen in Suriname, waar zijn vader hoofd Geneeskundige Dienst was. Het gezin van Hugo vertrok net voor de oorlog met de boot naar Suriname en is daar gebleven tot de oorlog in Nederland voorbij was. Na de oorlog is Hugo naar de HTS gegaan en heeft het diploma Werktuigbouwkunde behaald. Olga kan zich de oorlog nog goed herinneren: “Het was geen lolletje met een gezin van zes kinderen. Er was weinig of geen eten en het was in de zomer bloedheet binnen, want er mocht geen raam open. We mochten niet naar buiten kijken, want daar patrouilleerden de Duitsers. Mijn broers zaten ondergedoken.”

Kennismaking
Olga en Hugo hebben elkaar leren kennen op 17-jarige leeftijd. Olga was bevriend met drie neven van Hugo in Amsterdam. “Daar sloeg de vonk over, tot ongenoegen van de moeder van de neven. Zij zag mij wel zitten als schoondochter”, lacht Olga. “Vroeger was er niet veel te beleven en we hadden geen geld. Als we een afspraakje maakten, dan was het samen fietsen of zwemmen. Ik herinner me nog dat we een keer met z’n vieren aan het water zaten in het Amsterdamse Bos. Het was prachtig weer en ik trok mijn hemd uit. Meteen stond de politie achter me en zei dat dat niet toegestaan was”, blikt Hugo terug. “En hij had zijn borstrok nog aan hoor”, grapt Olga.

70 jaar geleden
Olga en Hugo zijn in 1950 in het Oude Stadhuis van Amsterdam getrouwd. Ze waren een van de laatsten die daar getrouwd zijn. “De kosten waren toen zeven gulden en vijftig cent als je alléén trouwde. De meeste bruidsparen trouwden vroeger met zeven stellen tegelijk, dan was het gratis”, aldus Hugo. “Dat vonden we toch een beetje te gek, want je gaat ervan uit dat je maar één keer in je leven gaat trouwen.” Een maand na de bruiloft vertrokken Hugo en Olga naar Suriname om in dienst te treden bij de Suriname Aluminium Company. Daar hebben ze 24 jaar gewoond, waarvan een groot deel in Moengo. “Het was 8 uur varen met de boot vanaf Paramaribo en als je een keer naar de stad wilde, dan ging dat niet omdat het te ver was, ook omdat je meestal ’s nachts voer. Ik herinner me nog de rode lichtjes die ik ‘s nachts op het water zag rond de boot. Achteraf hoorde ik dat het de ogen waren van de krokodillen die oplichtten in de schijnwerpers van de boot”, aldus Olga. Ze herinnert zich nog dat ze de eerste tijd ontzettend veel heimwee had: “Maar dat vertelde je toen niet.”

Internationaal
Hugo: “In 1974 werden we overgeplaatst naar Alcoa en hebben achtereenvolgens in Engeland (Zuid-Wales), België (Brussel) en Amerika (New Orleans) gewoond. Verder heb ik in de Republique de Guinee (West-Afrika) gewerkt, waar ik elke twee weken vanuit Brussel naartoe moest.”

Kinderen
Olga en Hugo hebben drie dochters en een zoon. “Al onze kinderen zijn in Suriname geboren. Grappig is dat twee van onze dochters met een Indonesische man zijn getrouwd. Onze oudste dochter is al met pensioen en onze zoon komt nu nog elke dag bij ons eten. We hebben vijf kleinkinderen en drie achterkleinkinderen. Gelukkig hebben we een heel goed contact met al onze kinderen. Daar zijn we heel erg blij mee”, vertelt Hugo trots.

Hobby’s
Na de pensionering van Hugo zijn ze in de Maaslaan in Son en Breugel gaan wonen. Hugo: “Ik deed nog wel wat werk op contractbasis. In die tijd ben ik ook begonnen met mijn grote hobby: modelvliegtuigen bouwen. Mijn zoon en ik zijn 35 jaar geleden lid geworden van de modelvliegclub Son en Breugel.” Samen bouwen ze de vliegtuigen; zijn zoon vliegt er nog mee, Hugo niet meer. Ondanks hun hoge leeftijd zijn beiden erg actief en gaan ze met de tijd mee, zelfs met de digitale. Hugo: “We hebben enkele goede vrienden die in het buitenland wonen en daar facetimen we mee. Ik lees nog verschillende kranten op de I-pad en doe alle afspraken en bank- en belastingzaken digitaal.” Olga houdt erg van tuinieren en lezen. Ze heeft in elk huis waar ze gewoond hebben haar hobby tuinieren kunnen uitoefenen. “Dat gaat nu niet meer, maar ik lees nog wel elk weekend de Telegraaf en natuurlijk DeMooiSonenBreugelKrant.

Corona
Vanwege het coronavirus zijn ze nu wel aan huis gebonden. Hugo: “Wat ik heel jammer vind, is dat de mensen tegenwoordig zo weinig discipline hebben en veel te vrij zijn. Ook dat ze een kort lontje hebben, vind ik erg zorgwekkend.”

Feest
“Onze kinderen zullen zeker komen en we laten ons verrassen”, blikken beiden vooruit. Hugo en Olga genieten nog steeds van elkaar, maar ook van de vogeltjes in hun mooie tuin. “We hebben veel meegemaakt, maar we proberen toch met de tijd mee te gaan. We zijn blij dat we gespaard zijn gebleven van enge ziektes”, sluit het bruidspaar af.