Maaike, Wendy en Lisa blikken met Julian en Nick terug op het afgelopen jaar

Son en Breugel - De doelstelling van Carrousel, een samenwerking tussen SWZ Zonhove en Stichting MeeDooen Werkt, is om jongvolwassenen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt te helpen aan een passende werkplek in Son en Breugel, en ook om sociale contacten op te bouwen. Voor deze groep jongeren is het moeilijk een gepaste werkplek te vinden omdat ze een bepaalde beperking hebben. Een sociale werkplaats is voor deze groep jongeren niet ideaal. Carrousel zoekt voor deze jongvolwassenen, ook wel medewerkers genoemd, een werkplek op maat, en waar nodig krijgen ze passende ondersteuning van begeleiders van SWZ.

Redacteur: Corry van Asseldonk
Fotograaf: Wil Feijen

Wendy Bogers en Lisa Kemps, beiden werkzaam als begeleiders bij SWZ, en Maaike van Kempen, van stichting MeeDoen Werkt, blikken terug op het afgelopen jaar. Wendy: “Veel van onze medewerkers werken bij werkgevers in de buurt en andere maken deel uit van het zogenaamde serviceteam op Zonhove.” Tijdens de eerste lockdown in het voorjaar werden veel kantoren en andere gebouwen op het SWZ-terrein gesloten, waaronder ook de locatie waar het serviceteam werkzaam was. Hierdoor kwam deze groep noodgedwongen thuis te zitten. “Het bleek al snel dat het extra moeilijk was voor deze groep; ze misten hun dagbesteding en hun structuur. Je zag ze terugvallen in oude gewoontes: ze bleven meer binnen en pakten veelal het gamen, hun favoriete bezigheid, weer op”, legt Wendy uit.

Weer beginnen
Na drie lange maanden thuiszitten, mocht het serviceteam op Zonhove in juni weer aan het werk, terwijl andere kantoren en gebouwen op het Zonhove-terrein nog gesloten bleven. Lisa: “Een groot deel van deze jongeren kon op dat moment hun werkzaamheden nog steeds niet uitvoeren. Het werd voor ons een grote uitdaging om daar verandering in te brengen. We zijn in gesprek gegaan met de gemeente en wij gingen kijken wat wij binnen ons sociale netwerk konden vinden. Hier zijn hele mooie dingen uit gekomen.” Meerdere medewerkers werken nu in de middag bij de bibliotheek en via de gemeente zijn zes personen aan het werk gegaan. Zij verwisselen op maandagochtend de vuilniszakken van de vuilnisbakken die in het centrum staan en tegelijkertijd ruimen ze ook ander zwerfvuil op. “Hier is altijd begeleiding bij, voor eventuele problemen waar ze tegenaan kunnen lopen. De jongeren krijgen ook veel complimenten van voorbijgangers; je ziet ze dan groeien”, lacht Lisa.

Online bij elkaar
Het is voor deze medewerkers een ontzettend spannende tijd. Maaike: “Het is voor ons al moeilijk om de regeltjes te begrijpen. Na elke persconferentie is het altijd heel moeilijk schakelen voor deze groep. Dan komen we online bij elkaar en praten we samen over de nieuwe maatregelen. Elke dag even evalueren voelt ook ontzettend goed voor deze jongeren.” Wat voor de uitbraak van het coronavirus heel vanzelfsprekend was, zoals zomaar ergens binnenlopen, gaat niet meer. “De medewerkers moeten nu veel meer nadenken; handen ontsmetten, mondkapje op en het bezoekmomentje mag maar heel kort zijn. Wij moeten als begeleiders dit ook meerdere malen uitleggen en er constant op toezien dat dit ook gebeurt”, aldus Wendy.

Engelse taal
Medewerkers Nick en Julian schuiven aan bij het gesprek. Nick neemt meteen het woord: “Ik vond de eerste lockdown wel ‘chill’. Ik kon lekker rustig mijn eigen dingen doen.” Nick heeft samen met Lisa gekeken naar wat hij mogelijk zou kunnen doen, en hij is begonnen met het leren van de Engelse taal. Nick werkt ook in restaurant De Komeet op het Zonhove-terrein, waar hij enkele taken uitvoert, zoals snacks bakken die mensen bij hem kunnen kopen en afhalen. Voor Nick is het jaar 2020 verpest. Dat er iedere keer nieuwe regels bekend worden gemaakt, vindt Nick lastig. “In het begin kon ik mijn familie en vrienden niet bezoeken en mijn oma is dit jaar ook nog overleden. Ik ben het niet helemaal eens met de regeltjes, maar ik moet ze accepteren en dat doe ik ook. Ik vind het heel lastig om mondkapjes te dragen, maar ik blijf positief”, aldus Nick.

Met vader mee
Julian begint te vertellen dat zijn vader buschauffeur is en dat hij veel met hem is mee geweest; hij is geen ‘thuis-mens’. In het begin besefte Julian niet dat het zo erg was, en in die periode heeft hij veel online contact gehad met het serviceteam. “Ik werk nu twee dagen in de week op Zonhove en verder werk ik bij een lunchroom in Best. Mijn specialiteit is ijstaart maken”, vertelt Julian trots. “Het allerergste van de coronatijd vind ik dat de kroegen dicht zijn, waardoor je minder sociale contacten hebt. Maar ik hou me aan de regeltjes en natuurlijk behoud ik mijn humor”, sluit Julian af.