Dini & Teun al 60 jaar bij elkaar!
Human Interest"Het leven samen is zo bijzonder: alles delen met elkaar. Tegenwoordig misschien een wonder, maar we doen dat al zestig jaar!"
Deze mooie tekst staat op het uitnodigingskaartje voor hun 60 jarig huwelijk, dat ze vieren met een receptie op een feestlocatie in Nederwetten met aansluitend een feest in de Watermolen van Opwetten. 25 juli 1957 is de datum dat Teun (86) & Dini (84) Kamsteeg-Beek figuurlijk samen op de tandem sprongen. Een gezamenlijke tour over 's Heren wegen die hun veel memorabele momenten en geluk bracht
Door: Arjen Strik
"In mijn jonge jaren moest ik noodgedwongen alles te voet doen," vertelt Teun Kamsteeg. "Totdat ik van mijn opa een fiets mocht uitzoeken. ik koos voor een echte Burco, een mooie robuuste groene toerfiets, een rijwiel dat me overal gebracht heeft. Ik werd lid van een protestantse fietsclub en zag op een toertocht in Eindhoven twee meisjes staan, waarvan ik er 'eentje' direct heel leuk vond. Ik wist haar naam te ontfutselen en ze vertelde me dat haar vader als portier bij Philips werkte. Na enig speurwerk wist ik haar adres te achterhalen en besloot op een dag langs haar huis te fietsen aan de Lieven de Keylaan in Eindhoven.
Tot mijn verrassing stond ze op de stoep voor hun huis, samen met haar vader. Ik was zo vrij om een praatje te maken. Dini bleek jarig die dag en had een fiets cadeau gekregen voor haar achttiende geboortedag. Uiteraard werd ik gelijk stevig ondervraagd door haar vader: 'Wie ik was, welk geloof ik had en wat voor werk ik deed'. Ik vertelde, dat ik van protestantse huize was en sinds 1948 een baan bij het Philips-pensioenfonds had. Dat viel blijkbaar in goede aarde en ik mocht vaker op 'audiëntie' bij haar thuis komen. We zaten dan met haar ouders stijfjes in de woonkamer te keuvelen over koetjes en kalfjes. Uiteraard wilden we ook wel graag eens samen alleen zijn zonder ouderlijk toezicht. Dus daarom zijn we begonnen met het maken van fietstochten, iets wat we ons hele leven samen zijn blijven doen." Dini vult hem aan. "We fietsten destijds vaak naar de stad, gezellig winkelen, een leuk shawltje kopen.
Op een dag fietsten we op de Boschdijk, destijds een straat zonder auto's. Uit het niets kwam een vliegtuigje over, dat een parachute afwierp. De parachute ging niet open en plofte met buidel en al vlak voor onze voeten. De zak zat vol kortingsbonnen van plaatselijke winkels. Het was waarschijnlijk de bedoeling geweest, dat die bonnen boven een woonwijk uitgedwarreld waren, maar goed we hebben ze meegenomen en er veel plezier van gehad." Dini vervolgt: "Destijds vond je het, als je verkering had, thuis erg saai en miste je ruimte in zo'n strakke en beklemmende omgeving. Maar achteraf ben je je ouders toch dankbaar voor de normen en waarden die je hebt meegekregen."
"We zijn getrouwd toen we een huis kregen, geeft Dini aan. "Dat duurde erg lang want er was destijds echte woningnood. Ons eerste huis was in Stratum, we woonden vlak bij het toenmalig dierenpark Animalie. We hoorden 's avonds de leeuwen brullen. Na vijf jaar zijn we verhuisd naar de Anthony van Opbergenstraat en na zeven jaren verhuisden we naar Woensel, de Walcherenlaan, daar hebben we 38 jaar gewoond." Teun werkte tot zijn pensioen bij Philips en Dini was huisvrouw.
De afgelopen tien jaar wonen Dini & Teun in de Vlinderbuurt in de wijk 't Zand in Son en Breugel. "We wilden dichter bij onze kinderen wonen," zegt Teun. Ze hebben een dochter en twee zoons. Irene, Gerard en Paul. Ze zijn de trotse opa en oma van zeven kleinkinderen, een drukte van belang. Hun oorspronkelijke liefde, voor het stalen ros, zijn ze altijd trouw gebleven en ze fietsen nog regelmatig leuke tochtjes.
"Een auto hebben we nooit gehad, met de tweewieler komen we overal," licht Teun toe. "Jullie hebben momenteel natuurlijk een elektrische fiets," plaag ik. "Nee hoor, alles op eigen spierkracht. Het hart moet pompen, niet de batterij en op eigen kracht komen we overal," zegt Teun. "Mooie vakanties hebben we gehad. Eerst Valkenburg, naderhand Luxemburg, Oostenrijk, Zwitserland, wandelen met de kinderen toen ze klein waren. Met de touringcar naar Engeland, Spanje, Benidorm (wel 16 keer), Marokko en naderhand huurden we fietsen en bezochten alle mooie streken van Nederland. Onze laatste reis was naar Normandië, erg indrukwekkend. Uiteraard niet op de fiets, maar met het openbaar vervoer of met georganiseerde reizen" zegt hij lachend.
Dini pakt het stuur over. "Maar nu kijken we uit naar ons huwelijksfeest. Ik vind Teun nog steeds een geweldige man, hij is een doorpakker en krijgt zaken voor elkaar, we hebben wel eens een meningsverschil maar we bekvechten nooit." Teun vult haar aan:" Dini is een prachtvrouw, ze is zeer zorgzaam en erg betrokken bij de ander en een geweldige moeder." Dini: "Weet je wat ons momenteel beroert? De vierde generatie is op komst. Daar kijken we echt naar uit," zegt ze stralend.
Dat zal vast wel weer een doortrapper worden. DeMooiSonenBreugelKrant wenst deze lieve mensen een mooie en onvergetelijke diamanten huwelijksdag. Ze zwaaien me uit terwijl ik wegrijd en me een gemaksmens voel in mijn oude zwarte Ford op vier wielen.
