Gouden bruiloft op de Paulushoef

Het is heel wat, om 50 jaar getrouwd te zijn. Als je dan ook nog eens al die tijd op dezelfde plek gewoond hebt, zoals de heer en mevrouw Van Overveld, dan al helemaal! Wan van Overveld is geboren en getogen op de Paulushoef, en wil er nooit meer weg. Zijn ouders wilden dat indertijd ook niet, daarom moesten Wan en Marie geduld hebben voordat ze konden trouwen.

Ze ontmoetten elkaar in de trein, op terugreis van Lourdes naar huis. Ze hadden het agrarisch jeugdcongres bezocht, op de terugweg zagen ze elkaar. Ze hadden elkaar goed in de ogen gekeken, er gingen drie tot vier maanden overheen voordat ze elkaar weer in de ogen konden kijken. Weer verloren ze elkaar uit het oog, maar toen ze een half jaar later elkaar weer tegenkwamen niet meer!

Het had enige voeten in de aarde voordat ze daadwerkelijk konden trouwen. De ouders van Wan wilden ook graag op de hoeve blijven wonen, er werd een vergunning aangevraagd om op het erf een huis erbij te bouwen maar die liet geruime tijd op zich wachten. Uiteindelijk werd besloten dat de ouders van Wan aan de ene kant van het huis zouden gaan wonen, zodat Wan en Marie aan de andere kant konden wonen. Eindelijk kon er getrouwd worden, op 13 mei 1967 was het zover!

50 jaar vlieg zo voorbij, verteld Wan, als je tenminste met de goede vrouw getrouwd bent! Het gouden echtpaar is dankbaar, dat ze al zolang samen mogen zijn in goede gezondheid. Ze zijn ook dankbaar dat ze nog steeds op de Paulushoef wonen. Wan is een echt buitenmens, hij zou niet anders willen!

Het gouden echtpaar heeft twee dochters en vijf kleinkinderen. Dochter Carla woont op de Paulushoef, dochter Marga woont in Sint-Oedenrode.
De Paulushoef is geen boerenbedrijf mee, aanvankelijk hadden ze varkens en koeien. Daar zijn ze mee gestopt, nu is in het een historisch pand een museum gevestigd, gewijd aan de luchtlanding die vlakbij plaats vond. Wan had altijd al belangstelling voor de Tweede Wereldoorlog en verzamelde alles wat hij vond als hij op het land werkte. In samenwerking met de Bevrijdende Vleugels is het uitgegroeid tot een museum, om de spullen te kunnen laten zien en de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog levend te houden. De Paulushoef ligt op de Airborne route, zelf kan Wan het zich nog goed herinneren dat de geallieerden landen. De familie zat in de schuilkelder nadat het geweld losbarstte, broer Paul en buurjongen Kees wilden buiten nog een kijkje nemen toen een granaat ontplofte. Paul kon zich nog op tijd op de grond gooien, Kees heeft het helaas niet gered. De hoeve was ook de eerste gelegenheid waar de dorstige parachutisten water konden krijgen. Het was een hele klus, na 60 emmers was de put leeg. Helaas konden niet alle soldaten van water voorzien worden.

Het echtpaar heeft ook mooie herinneringen, teveel om op te noemen. Vooral aan de bruiloft, nu bijna 50 jaar geleden. Het was mooi weer, het was een traditionele bruiloft met een feest dat tot in de late uurtjes duurde. Het paar is in Oirschot getrouwd, een huwelijksreis zat er helaas niet in. Bij thuiskomst gingen ze meteen weer aan het werk, wie moest anders de koeien melken?

'Je moet het treffen, zulk mooi weer zo vroeg in het jaar', zegt het echtpaar. Ongetwijfeld was het een goed voorteken voor de 50 jaar die volgden! Ze zijn blij met elke dag waar ze samen van kunnen genieten, iedere dag dat ze gezond wakker worden. 'Pluk de dag!' zegt Wan. En zo is het!
DeMooiSonenBreugelkrant wenst het gouden echtpaar nog veel geluk samen, in goede gezondheid!