Hoe belangrijk vindt de gemeente Son en Breugel het theater in het nieuwe dorpshuis?

Son en Breugel - Vanuit de gemeente Son en Breugel was donderdag 25 juni een persmoment georganiseerd over het nieuwe dorpshuis. Verbaasd was het bestuur van Stichting Het Vestzaktheater toen ze nadien, via de pers, moesten horen dat alleen de bibliotheek als gebruiker van het nieuwe dorpshuis was uitgenodigd. En dat terwijl er steeds zo hard geroepen wordt dat de gebruikers gezamenlijk op moeten trekken. Het had de gemeente gesierd als alle gebruikers uit waren genodigd voor dit persmoment. Het niet uitnodigen van het Vestzaktheater bevestigt het gevoel dat de gemeente het theater niet zo belangrijk vindt.

Geschreven door: 
Bestuur Stichting Het Vestzaktheater

Sinds twee jaar is het bestuur van het Vestzaktheater druk bezig om weer nieuw leven in het Vestzaktheater te blazen. De bezoekersaantallen en de verhuur van de ruimtes wijzen erop dat het goed gaat met het Vestzak. Nieuwe gebruikers melden zich, de voorstellingen zijn divers en uitverkocht en mensen komen het Vestzak binnen voor een kopje koffie en een praatje. Op financieel vlak staat het Vestzak er goed voor. Je merkt echt dat dorpsgenoten, gebruikers en bezoekers – ook regiobreed – het Vestzak waarderen. Eén van de uitblinkers is wel dat sinds een jaar de theaterzaal in twee varianten ingedeeld kan worden. Eén met een hoog podium en stoelen in de zaal en één met een verhoogde tribune en het podium juist op de grond. En voor dat laatste is veel waardering onder bezoekers én artiesten, koren en cabaretiers.

Opgedane ervaring is belangrijk. Successen moet je vasthouden. En daarom is het bestuur van het Vestzak teleurgesteld over de wijze waarop het nieuwe dorpshuis wordt ingericht. Een aantal zaken moet ons daarom van het hart.

Waarom wordt er niet direct gekozen voor een uitschuifbare tribune in het nieuwe theater? Een tribune geeft cachet. Is een absolute must. De beheerders en het bestuur van Stichting Het Vestzaktheater hadden de projectleider van het nieuwe dorpshuis nadrukkelijk aangegeven dat een in hoogte verstelbaar podium niet hoeft. Maar een uitschuifbare tribune iets is waar je niet zonder kunt. Hoe kan het dat in de tekeningen die nu aan de gemeenteraad worden voorgelegd juist wel een in hoogte verstelbaar podium getekend staat en de tribune op een ‘b-lijst’ staat, waarmee het lijkt dat je geen tribune nodig hebt als theater?

Opgedane ervaring is dus belangrijk en successen moet je behouden. De beheerders van het Vestzak hebben veel ervaring opgedaan. En juist als de mensen uit de praktijk aangeven dat bijvoorbeeld de lift op een niet handige plek in het nieuwe dorpshuis is gesitueerd, is het vreemd dat daar niets mee gedaan wordt. Als je als theater je berging onder andere op de tweede verdieping krijgt en je de theaterzaal op de begane grond moet in- of uitruimen, zou het betekenen dat je vele kilometers moet maken om zware materialen te versjouwen. Dat kan een stuk efficiënter als de lift op een andere plek komt, waarbij hij nog steeds voor iedere liftgebruiker toegankelijk is en blijft. Het kan toch niet zo zijn dat we nu een dorpshuis bouwen waarbij we op voorhand al zeggen dat een podium zoals nu ingetekend niet nodig is, een tribune ontbreekt en dat een lift op de verkeerde plek zit? Het nieuwe dorpshuis moet toch tientallen jaren meegaan? Toch geen tientallen jaren frustraties omdat je niet goed genoeg hebt geluisterd naar de gebruikers?

Misschien kijken we te weinig naar het succes van de afgelopen jaren van het Vestzak? Want waarom komen er steeds meer gebruikers naar het Vestzak toe? Dat moet je in het nieuwe dorpshuis minimaal vast kunnen houden. Koren bijvoorbeeld kunnen niet in een langwerpige smalle zaal repeteren. Maar als we naar de afmetingen kijken van de verhuurbare ruimtes in het dorpshuis, missen de koren straks een grote vierkante ruimte zoals de huidige Harmoniezaal, waarom ze nu juist speciaal op het Vestzak afkomen. Dit geldt overigens ook voor kleine bijeenkomsten. Financieel gezien is het ook aantrekkelijk dat zo veel mogelijk ruimtes verhuurd kunnen worden. Anders loop je daar straks inkomsten op mis, met als gevolg dat de door de gemeente opgestelde exploitatiebegroting niet gehaald wordt. Deze inkomsten zijn belangrijk om financieel quitte te draaien.

Als bestuur van het Vestzaktheater hebben we bij de ontwikkeling van het dorpshuis vanaf het begin positief meegedacht. En toch bekruipt ons steeds vaker het gevoel dat we er bekaaid vanaf komen. Want kijk eens goed naar de tekeningen? Je ziet veel sfeerimpressies van de bibliotheek en verschillende andere ruimtes, maar waar is een sfeerimpressie van onze theaterzaal? Als je de omschrijving leest, lijkt het een betonnen grijze zaal die net zo goed als gymzaal zou kunnen dienen, waarin de kwaliteit van de akoestiek twijfelachtig is. Natuurlijk is het bestuur blij met de unieke lichtinval van het kerkgebouw. Maar lichtinval op het podium in de theaterzaal is als vloeken in de kerk. Een podium van een theater hoort donker te zijn. Kosten voor verduisteringsmogelijkheden zien we in de investeringsbegroting verder nergens terug.

Als bestuur willen we graag constructief blijven meedenken. We zijn gemotiveerd. Maar met de plannen zoals ze nu op tafel liggen, zien we alleen maar achteruitgang voor het theater in Son en Breugel. De essentiële vraag die daaronder ligt is: ‘Hoe belangrijk vindt de gemeente een theater in ons nieuwe dorpshuis?’ Als je een volwaardig theater wilt en in ieder geval wilt behouden wat er afgelopen jaren is opgebouwd, moet je het theater niet het ondergeschoven kindje laten zijn in het nieuwe dorpshuis. Als dorp gaan we zo’n zeven à acht miljoen euro uitgeven. Laten we er dan minstens voor zorgen dat we het theaterniveau dat we nu hebben met het Vestzak kunnen behouden.

Om het dorpshuis te laten renderen is een aantrekkelijk theater een voorwaarde. De bezoekers aan het theater en aan evenementen zorgen immers voor horeca-inkomsten. En de juiste ruimtes zorgen voor een optimale verhuur. We hebben als bestuur van het Vestzaktheater de lat zo hoog mogelijk gelegd en die lijn willen we in het nieuwe dorpshuis graag doortrekken. We hopen dat haast niet de belangrijkste raadgever is. Daarom gaan wij graag nogmaals in gesprek. Zodat we straks met z’n allen kunnen zeggen dat Son en Breugel een prachtig dorpshuis heeft waar gebruikers mee uit de voeten kunnen en waar de inwoners volop van kunnen genieten. Een dorpshuis voor iedereen! Want daar doen we het tenslotte allemaal voor!