Veertigjarig jubileum buurtvereniging Kanaalstraat

Son en Breugel - Het is december 1980: Albert Merks (78) verhuist van de Emmastraat naar de Kanaalstraat. Tijdens een bezoek aan tankstation Van de Hurk raakt hij in gesprek met Jan van de Hurk. Na wat sparren besluiten ze om samen met de buurt een vereniging op te richten. Nu is het veertig jaar later en is buurtvereniging Kanaalstraat niet meer weg te denken uit de Sonse wijk.

Redacteur: Maury Senden
Fotograaf: Wil Feijen

“Jan van de Hurk wist dat de Emmastraat een bloeiende buurtvereniging had en stelde voor om er in de Kanaalstraat ook mee te starten. Na een oproep aan alle gezinnen van de Kanaalstraat en de Eindhovenseweg vond een vergadering plaats met ruim vijftig huishoudens waarin werd besloten tot de oprichting”, verhaalt Albert. Jan Lammers werd aangesteld als de eerste voorzitter en het nieuwe clubhuis werd ondergebracht in de garage van Jan en Riek van de Hurk.

Activiteiten
En dat heeft de buurt geweten. Alle bewoners van de Kanaalstraat, Driehoek en Eindhovenseweg kunnen elk jaar meedoen aan een verscheidenheid aan activiteiten, van kerstdagen vieren in de garage tot een jaarlijkse fietstocht met barbecue, en van het plaatsen van het Jezusbeeld tot een vrouwendag; het is allemaal in de laatste veertig jaar voorbijgekomen. Er is zelfs een heus eigen lied geschreven: “Alle mensen vinden dat ze samen zijn. Geef ze maar een reden en ze feesten fijn. Of ze gaan eens buurten, drinken samen thee. Of ze gaan naar carnaval en ieder gaat mee.”

Warm begin
Dit stukje tekst uit het lied omschrijft nog steeds hoe de leden met elkaar omgaan. Nieuw lid Wieke de Haan (29) vertelt enthousiast: “Ik kom oorspronkelijk niet uit de regio en was daardoor ook niet zo bekend met het fenomeen buurtvereniging. Wat ik zo ontzettend leuk vind aan deze buurtvereniging is ieders openheid. Door de activiteiten waaraan we konden deelnemen, heb ik echt het gevoel gekregen dat je warm welkom wordt geheten, en je kunt merken dat iedereen tijdens de activiteiten oprecht plezier met elkaar beleeft.”

Vroegere tijden herleven
“Vroeger splitste een vangrail de Kanaalstraat in twee. Daar moest je dan overheen klimmen om naar de overburen te gaan en daar waren wij het niet meer mee eens, en dus organiseerden wij een protest. Dat was heel vredig maar toch ook krachtig”, vertelt Albert als hij herinneringen ophaalt. “En natuurlijk de verhuisdag als iemand de straat ging verlaten. Dan trokken we met de leden door Son en Breugel, van kroeg naar kroeg, om alle spullen naar het nieuwe huis van de vertrekkers te brengen.”

Kanaalstraat Culinair
Wieke heeft wat versere herinneringen aan de vereniging: “Ik vond Kanaalstraat Culinair echt heel erg leuk. Dit jaar heb ik voor het eerst deelgenomen, en ik ga mij de volgende keer zeker weer opgeven.” In groepjes van vier mensen gaan de bewoners bij elkaar eten. Het wordt ook wel een ‘walking dinner’ genoemd, omdat je tussen de gangen van huis naar huis moet lopen. Zo leer je meerdere mensen op één avond kennen. “Het is haast een militair-logistieke klus om alles gepland te krijgen”, laat Wieke weten.

Mozaïektafel
Ook al heeft corona ook hier roet in het eten gegooid, de bewoners van de Kanaalstraat hebben elkaar niet uit het oog verloren. Grote evenementen konden niet doorgaan, maar kleine activiteiten zoals een berentocht voor de jongste leden en het maken van een mozaïektafel met drie bankjes werden wel georganiseerd; de tafel met bankjes is onlangs bij het Diepvrieshuisje geplaatst.

Zo is er in de laatste 40 jaar een hele boel beleefd, gevierd en gezien in de Kanaalstraat. Als dat een voorbode is voor wat er de komende 40 jaar gaat gebeuren, komt het helemaal goed in deze ‘drukke’ straat.