Emeritus-pastoor Bakermans brengt bezoek aan kaarten- en brievenschrijvers

Ruim driehonderd brieven en kaarten ontving emeritus-pastoor Piet Bakermans (84) tijdens zijn dubbel jubileum in mei 2021, vier albums vol; twee ontving hij er op 27 mei tijdens de mis die speciaal voor hem werd gehouden, de andere twee nam hij later in ontvangst van Wilma en Thom van Dommelen die de vier mappen hebben gemaakt, waar hij ze zeer dankbaar voor is. Om alle brief- en kaartschrijvers persoonlijk te bedanken, maakt de pastoor afspraken voor een huisbezoek. Ruim tweehonderd bezoeken heeft hij al afgelegd, dus nog een kleine honderd te gaan.

Redacteur: Emmy Grit
Fotograaf: Wil Feijen

Op 27 mei 2021 was het zestig jaar geleden dat Piet Bakermans tot priester werd gewijd en vijftig jaar geleden dat hij het priesterteam van de Sint-Petrus’ Bandenparochie in Son kwam versterken. Zijn dubbel jubileum had hij het liefst groots gevierd, maar zijn gezondheid en de toen geldende coronamaatregelen (maximaal vijftig personen in de kerk, red.) stonden dat in de weg. “Met mijn 25-jarig en 40-jarig jubileum als priester zat de kerk bomvol met dorpsgenoten die samen met mij het jubileum hebben gevierd. Dat had ik bij dit dubbel jubileum ook voor ogen, maar het mocht niet zo zijn”, aldus de emeritus-pastoor. Het jubileum werd kerkelijk gevierd, maar er was geen receptie, en dat heeft hij erg gemist.

Weer aan het werk
Het was nog maar de vraag of zijn jubileum gevierd kon worden, want Piet Bakermans werd op tweede paasdag 2021 in het ziekenhuis opgenomen, waar hij een week later aan zijn hart werd geopereerd en vijf weken in het ziekenhuis moest verblijven. “Ik heb geluk gehad dat Truus, een van de vele vrijwilligers in het parochiecentrum, adequaat heeft gereageerd en meteen 112 heeft gebeld nadat ik klachten kreeg”, blikt hij terug. Bijna een jaar na zijn ziekenhuisopname kan hij zeggen dat hij weer bijna ‘de oude’ is. “Ik rijd weer auto, ben vaak te vinden in de plantenkas, wat ik als hobby doe, begeleid af en toe nog een uitvaart en één keer in de maand celebreer ik de Eucharistie in de Sint-Genovevakerk, voor mij tekenen dat het weer goed met mij gaat”, lacht hij.

Onschatbare waarde
Tijdens de weken na zijn ziekenhuisopname moest hij veel rusten: “Als ik dan op bed lag, dacht ik alleen maar aan de mensen die mij een kaart of een brief hadden gestuurd. Ik wilde hen bedanken, maar hoe, dat was de grote vraag. Op een gegeven moment wist ik wat ik moest doen: als de mensen niet naar mij kunnen komen, dan ga ik toch naar hen toe.” Hij voegde de daad bij het woord en de eerste afspraken werden gemaakt. Op veel kaarten stond een (e-mail)adres of telefoonnummer, waardoor het eenvoudig was om een afspraak te maken. Piet Bakermans: “Mijn hulp in nood gaat meestal mee. We doen ongeveer vijf bezoeken per week en hebben er al ongeveer tweehonderd gedaan. Het is iedere keer weer een warm gevoel om bij de mensen thuis te komen. Onder het genot van een kop koffie, vaak met wat lekkers erbij, kletsen we een hele avond, vaak over alledaagse dingen, maar we hebben ook persoonlijke gesprekken. Het is fijn om tijd en aandacht voor elkaar te hebben. Tijdens de coronapandemie zijn mensen het contact met anderen kwijtgeraakt. Veel mensen zijn eenzaam geworden, en daarom zijn deze huisbezoeken van onschatbare waarde.”

Huisbezoeken
De dorpsgenoten die benaderd worden, reageren allemaal positief. Sommigen zijn verbaasd, verrast en zelfs overdonderd, maar na een avond kletsen vragen de meesten wanneer de emeritus-pastoor weer langskomt. Met grote regelmaat pakt hij de mappen erbij en bladert ze door. “We hebben een lijst gemaakt en daar wordt op afgevinkt bij wie we al zijn geweest. Er zijn dorpsgenoten die nog geen bezoek hebben gehad, maar die worden zo veel mogelijk de komende tijd ingepland. Helaas zijn er ook mensen die een kaart hebben gestuurd, van wie geen adresgegevens of telefoonnummer bekend zijn. Op het parochiecentrum doen we onze uiterste best om achter de gegevens te komen, maar soms lukt dat niet. De heer Bakermans: “Mocht je geen telefoontje of berichtje van mij krijgen, weet dan dat ik het zeer waardeer dat je vorig jaar aan mij hebt gedacht om een kaart of brief te sturen.”

Stichting Kindia
Behalve een schriftelijke reactie zijn er ook heel veel mensen die een donatie hebben overgemaakt. “Ook hen wil ik heel graag bedanken. Van dat bedrag is een moerascipres gekocht die vorig jaar een mooi plekje heeft gekregen in park Vroonhoven. Daarnaast was er nog een behoorlijk bedrag over en dat is overgemaakt aan de stichting Kindia in India. De stichting houdt toezicht op het geld en ik weet zeker dat deze bijdrage daar goed besteed wordt. In het verleden ben ik daar twee keer geweest en heb zelf kunnen aanschouwen dat er aan mooie projecten wordt gebouwd”, sluit de pastoor tevreden af.