Bovenste rij (van L naar R); Larissa, Roos, Imke, Annefleur, Maaike, Eva, Imre, Raafia, Emma Onderste rij (van L naar R); Ilse, Inge-Marie, Veerle, Marit, Laura, Juul & Luna.
Bovenste rij (van L naar R); Larissa, Roos, Imke, Annefleur, Maaike, Eva, Imre, Raafia, Emma Onderste rij (van L naar R); Ilse, Inge-Marie, Veerle, Marit, Laura, Juul & Luna. Foto: Marion van Hulsentop

Hockey dames gaan voor elkaar door het vuur

Sport sport

Het is zondagochtend, als de speelsters van het HTC hockeyteam Jong Dames 1 in het zonnetje plaatsnemen op de banken voor hun clubhuis. Het is een half uur voor de wedstrijd en de dames arriveren één voor één. Nu ze inmiddels zo’n twintig jaar oud zijn en in de bloei van hun leven, is het nog slechts de vraag in welke bloei ze deze ochtend werkelijk verkeren. Na een korte nabeschouwing van de zaterdagavond wordt het voor de meiden tijd om het hockeyveld te betreden.

Gastredacteur: Imke Goofers

Hieronder een sfeerverslag van speelster en gastredacteur Imke : “Twee – soms zelfs drie – keer rennen we een half veld op en neer als warming-up. Vervolgens rekken en strekken we nog even en als vooral onze lachspieren zijn opgerekt, beginnen we met overspelen. Na wat klappen over grotere afstand, komen we dichter bij elkaar. Over een afstand van twee meter wordt de bal langzaam over en weer getikt: de ideale gelegenheid om de nabeschouwing van gisteravond te hervatten en de tegenstander te inspecteren. Die tegenstander lijkt trouwens niet bepaald onder de indruk van deze bijzonder energiezuinige warming up”.

Nadat de scheidsrechters zijn gearriveerd, spreken beide aanvoerders met elkaar af dat de teams hun mondjes deze wedstrijd zullen dichthouden. Vervolgens steken alle teamleden hun koppies bij elkaar en komt het welbekende papiertje met de opstelling boven tafel. Overigens voor de vorm, want deze is gedurende pakweg twaalf jaar vrijwel onveranderd in dit vriendinnenteam.

“In onze kring wijst aanvoerder Veerle ons erop dat we vooral de bal het werk moeten laten doen. Dan klinkt onze ‘yell’ die we sinds de D-tjes uit volle borst schreeuwen: ‘Vuurrood of wit, je hoeft ons niet te testen, want wij zijn de beste, heuj!’ ”, aldus Imke.

Het eerste fluitsignaal klinkt, de wedstrijd is begonnen. De tegenstander lijkt verbaasd, want overspelen gaat bij de HTC dames soepeler dan verwacht. In de korte pauze tussen het eerste en tweede kwart van de wedstrijd proberen ze betreffende tactiek te analyseren. Dit lijkt ze zichtbaar moeite te kosten en dat is helemaal niet gek.

Imke: “Onze tactiek is eigenlijk dat we vooral geen tactiek hebben; we kennen elkaar al jaren en zijn samen opgegroeid. We weten als geen ander wie er hard kan rennen, wie het de tegenstander verdedigend verrassend lastig maakt en waar de ander naartoe loopt als een bepaalde pass gegeven wordt.

Het is mede dankzij Wim en Marion van Hulsentop dat we na twaalf en een half jaar nog steeds bij elkaar zijn. Als trainer en coach zijn ze er altijd.”

Als gevolg is er een hecht vriendenteam ontstaan dat naast plezier en teamspirit, fanatisme uitstraalt; een gouden combi. Dit leidde tot het hoogtepunt in de hockeycarrières van deze hechte groep meiden: ze mogen zichzelf met trots Jong Dames 1 – het eerste team – noemen. 

Hiermee zijn de dames niet onopgemerkt gebleven; de meiden stelen tegenwoordig de show met hun nieuwe truien en sportieve tassen! Daarmee hopen ze samen nog heel lang de competitie te Rocken

Met veel dank aan een selecte groep sponsoren; Adimec, Il Ponte, IP Techniek, Liberty 4 Go & MB.