Filmconcert PHEV met emotionele muzikale gelaagdheid bij filmbeelden
AlgemeenSon en Breugel - Na het filmconcert van donderdagavond 18 januari wordt het ook de vrijdagavond daarna net voor 20.00 uur drukker en drukker op en rond de rode loper. Het publiek is weer nieuwsgierig naar de filmmuziek die live uitgevoerd zal worden door de harmonie van Son en Breugel, versterkt door muzikanten uit de regio.
Het harmonieorkest zit al op het podium en is bijna ingespeeld; zij weten dat zij wederom zullen spelen voor een uitverkochte zaal. En dán gaat er een trombone stuk, de trombone met een solo die avond. Wanneer de deuren opengaan, en het publiek langs filmposters de filmzaal betreedt, zien zij een grote groep ontspannen ogende muzikanten. Het publiek heeft er geen weet van dat een trombone die op een zolder lag in Breugel een hoofdrol mag spelen die avond.
Redactie: Patricia van Baak
De jonge percussionisten Ewoud Meertens en Wouter Vogels openen de avond door voor de verandering eens vóór het orkest te spelen. Vol overgave, ontspannen ogend en muzikaal kundig spelen zij op de marimba de speelse soundtrack van ‘Mario Bros.’, waarna op het filmdoek in een polygoonjournaal de geschiedenis van Pro Honore et Virtute wordt getoond.
Het wordt afgesloten met Loekie de leeuw, wat het publiek hoorbaar grappig vindt, maar tevens nog niet weet wat voor een avond het gaat worden. Maar dat verandert als het orkest het overneemt en de herkenbare 20th Century Fox tune speelt; het filmconcert van het harmonieorkest van PHEV is begonnen!
Op het doek is bewegend beeld van ‘How to train your dragon’ te zien, een verhaal over een hartverwarmende vriendschap tussen een jongen en een draak. De muziek is dynamisch, van liefdevol zacht naar groots en spannend. Het publiek laat zich meevoeren in avontuur en het applaus is dan al luid. Wát een belofte voor de rest van de avond! Van meeslepend avontuur gaat het orkest naar ontroerende en emotionele gelaagdheid bij de filmbeelden van ‘The Kid’ van Charlie Chaplin. Het publiek lacht, en geregeld laat het een ontroerend ‘aaah’ horen.
Het harmonieorkest slaagt er overduidelijk in om emoties en stemmingen te verbeelden in muziek. Elk muziekstuk wordt aangekondigd door Mariëlle Keijzers. Al mogen de genoemde muziekbelevingen hier en daar minder sturend zijn, de informatie over het stuk is erg prettig. Het vrolijke muziekstuk behorende bij Tom en Jerry vraagt door de snelle passages en speciale effecten veel van de muzikanten.
Dan de muziek bij ‘Jaws’: het naderende gevaar wordt gespeeld in een eenvoudig lijkend hypnotiserend ritme. Daardoor wordt er met nog meer bewondering naar de steeds geconcentreerde, naar elkaar luisterende, en op de dirigent gerichte muzikanten gekeken en geluisterd. Als vrolijke druppels regent de muziek van ‘Singin’ in the rain’ over het publiek. Musicalacteur, zanger en (tap)danser Flen Huisman brengt dynamiek en markeert de overgang naar stilstaande filmbeelden. ‘The magnificent seven’ en ‘Lawrence of Arabia’ worden door het publiek ademloos luisterend beleefd.
Filmconcert Harmonieorkest spat muzikaal van het scherm - Wil Feijen
Hoe krachtig is het samenspel van koperblazers en slagwerk, en dan weer zo voelbaar klein, de mens nietig in de grootsheid van de natuur. En ook ‘Speak softly love’ uit ‘The Godfather’ is een muzikaal pareltje. Het publiek is ingetogen stil en geniet van de muziek die emotionele diepgang brengt aan een romantisch verhaal over liefde en verlies.
Ook ‘Out of Africa’ betovert. De Afrikaanse schoonheid wordt door een samenspel van alle muzikanten vol overgave overgebracht, gevolgd door een stuk waarbij wederom alle muzikanten bijdragen: de poort van ‘Jurassic Park’ is dicht. Zo lieflijk en geruststellend als het begin is, zo dramatisch en gevaarlijk voelend is de muzikale opbouw daarna.
‘Jurassic Park’, gearrangeerd door dirigent Marc Dufour, komt binnen! De muziek van ‘Avatar’ is druk en heftig, groots en meeslepend, maar steeds gecontroleerd. We naderen het einde. Het orkest speelt samen met Flen Huisman het levendige, magische en energieke ‘Friend like me’ uit ‘Aladdin’.
Het orkest gaat staan en ontvangt een daverende staande ovatie van het publiek. De muzikanten gaan weer zitten, en het publiek ook. Maar de toegift blijft uit... het publiek heeft er niet genoeg van kunnen krijgen en geniet nog lang na van deze prachtige avond vol muzikale verwondering, spanning en tederheid.
