Joey van den Tillaart
Joey van den Tillaart Foto: Wil Feijen

Uitvaartverzorger Joey van den Tillaart: “Ik ben het leven meer gaan waarderen”

Human Interest

Son en Breugel - Joey van den Tillaart heeft geen doorsnee beroep. En zeker niet met zijn 24-jarige leeftijd. Hij is uitvaartverzorger. Net als zijn moeder Leonie. Joey rolde langzaam aan in het vak. Assisteerde hij eerst een beetje zijn moeder met hand- en spandiensten, nu draait hij volledig mee en leert gaandeweg de kneepjes van het vak.

Redactie: Ineke van Uden
Foto: Wil Feijen

Misschien hebt u weleens in de taxi gezeten bij Joey van den Tillaart. Want tot vorig jaar werkte hij als taxichauffeur bij Werotax. En anders staat hij in het dorp ook wel bekend als één van de tweeling van Franklin en Leonie. Joey studeerde aan de PABO, maar dat bleek toch niet helemaal de juiste keuze te zijn en stapte over naar de studie social work. Tijdens zijn studie hielp hij af en toe zijn moeder op de dag als er een afscheidsdienst was: “Ik deed wat technische dingen met muziek en foto’s en hielp op de dag van een afscheid bij het ontvangen van families. Mijn moeder was geholpen met mijn hulp en ik vond het fijn om haar te kunnen helpen.” Van het één kwam het ander. Nu werkt hij fulltime in het bedrijf van zijn moeder Leonie van den Tillaart.

Nu werkt hij fulltime in het bedrijf van zijn moeder Leonie van den Tillaart.

Zijn vrienden vonden het in het begin best een beetje raar: “Ze dachten dat ik alleen maar bezig was met dode mensen. Vaak denkt men dat we vooral overledenen verzorgen. Maar daar komt een zorgteam voor. Alleen als familie dat graag wil, helpen wij erbij of zijn we erbij aanwezig.” Joey heeft ook niet het gevoel dat hij non-stop bezig is met alleen maar verdriet: “Natuurlijk zijn mensen verdrietig. Maar er wordt ook gelachen als er bijvoorbeeld herinneringen worden opgehaald. Families vinden het fijn als we er zijn. We regelen alles rondom de begrafenis of crematie. We kunnen meedenken met de nabestaanden en wij kunnen ze vertellen wat er allemaal mogelijk is. We proberen familieleden zo veel mogelijk te ontzorgen.”


Leonie en Joey van den Tillaart - Wil Feijen

Joey krijgt eigenlijk helemaal geen vervelende opmerkingen over zijn jonge leeftijd: “Men vindt het juist bijzonder dat ik heb gekozen voor dit beroep. In het begin voelde ik mezelf wel even een ‘broekie’. De eerste paar keren dat ik een afscheidsdienst deed, liep ik met knikkende knieën naar de microfoon, maar ik merk nu dat de spanning heel snel wegebt. Het is ook fijn als je na een uitvaart van familie te horen krijgt dat ze blij en dankbaar zijn dat het allemaal goed is verlopen.” 

Joey heeft ook niet het gevoel dat hij non-stop bezig is met alleen maar verdriet

Het is nu een paar keer voorgekomen dat mensen die weten dat ze gaan overlijden al een gesprek willen met de uitvaartverzorger. Dat maakt best indruk op Joey: “Je hebt dan degene mogen ontmoeten waarvoor je de uitvaart mag verzorgen. Je hebt er dan opeens een gezicht bij. Maar wat ben ik blij dat mensen voor de dood al hun wensen kenbaar maken. Dat is fijn voor degene die overlijdt. Maar ook fijn voor de nabestaanden die weten hoe de overledene het graag wil(de) hebben.”

Thuis wordt er natuurlijk best veel gepraat over het werk van moeder en zoon: “Dit werk grijpt je soms best wel aan. Je krijgt geregeld een brok in je keel. Als jonge mensen overlijden doet me dat zeker wat. De andere kant is dat ik ook meer het leven ben gaan waarderen. Dat ik blij ben dat ik gezond ben. Dat ik blij ben dat ik mijn beide ouders nog heb. Want als je werkt in de uitvaartbranche weet je dat dát niet zo vanzelfsprekend is.”