Column Luc; Handige handen
Algemeen ColumnSon en Breugel - Handen, ze zijn zo handig om te hebben. Soms zitten we ermee in ons haar, als je dat tenminste hebt. Soms zitten ze los, heeft iemand moeite om ze thuis te houden. Soms zijn ze leeg, soms juist vol, te vol. De een laat ze wapperen, de ander steekt ze juist liever in de zak. We geven elkaar de hand, wanneer we elkaar zien, of slaan elkaar met de hand op de schouder als we elkaar wat beter kennen. Een hand kan troost bieden, als ze op je schouder gelegd wordt, of je zachtjes streelt, op je wang. Een kinderhand is gauw gevuld, sommige volwassenen hebben er een gat in. Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik kijk met enige jaloezie naar mensen met handige handen. Zelfs al heb je er twee, als beide exemplaren linksgeoriënteerd zijn, komt er minder uit. Met je handen iets creëren, uit hout, steen of een ander materiaal, ik vind het machtig mooi. Mensen die iets kunnen repareren, waarvan ik niet eens zie dat het niet optimaal werkt, ik bewonder ze mateloos. Zoals mijn broer vroeger uren aan zijn brommer kon sleutelen, het ding opvoerde zodat het nog sneller ging, mooi was dat. Iemand die een deur bijschaaft, zodat die niet meer klemt. Of een relais uit een auto haalt, zodat de claxon eindelijk het zwijgen wordt opgelegd.
Het is niet alsof ik compleet hulpeloos ben. Een schilderij ophangen, eerst een gaatje boren, liefst op de juiste plek, dan een plug erin en vervolgens de schroef, dat lukt me wel. De motorkap van mijn auto openen en de koelvloeistof aanvullen, of water/sop voor de voor- of achterruitsproeier, dat lukt wel. Veel technischer dan dat moet het in mijn geval niet worden. Hoewel, een computer of tv aansluiten lukt ook nog wel, na zorgvuldig en uitgebreid de handleiding bestudeerd te hebben. Alhoewel dat volgens mij tegenwoordig makkelijker verloopt dan vroeger. Misschien is dat ook zo, of zou ik wat technisch vaardiger geworden zijn? Ik denk het niet!
Hoe graag zou ik willen dat ook ik naar mijn uitpuilende gereedschapskist kon lopen, voorzien van gereedschap voor alle mogelijke situaties, en er nog mee om kon gaan ook. Zelf een stoel in elkaar zetten, een plank om maat zagen én plaatsen, mijn huis schilderen of een schilderij maken, etcetera.
Helaas, hoe graag ik zou willen dat het anders is, uit mijn handen komen alleen woorden.
