Column Judith: Oer-Hollandse kost
Algemeen ColumnSon en Breugel - Het diner; keer op keer is het weer een dingetje. Hoe zorg je voor een voedzame maaltijd op je afdeling, die door de meeste bewoners wordt gewaardeerd en met smaak genuttigd wordt?
Het is soms een bijna kansloze uitdaging. Gekookte aardappels zijn saai, rijst zit onder je kunstgebit, spaghetti zijn te lange slierten, kip is te droog en ga zo maar door. Mijn collega's van de afdeling welzijn voeren serieuze discussies over dit onderwerp en proberen in de menusamenstelling keer op keer afwisseling te vinden in smaakbeleving voor elk wat wils.
Vandaag eten we ouderwetse zuurkoolstamppot met spek. Oer-Hollandse kost! Je zou denken dat het een favoriete dineravond gaat worden. Fout! 'He bah!', 'Was dat het beste dat ze konden bedenken?' en 'Doe mij maar gewoon een boterham!', zijn een aantal uitspraken van bewoners. Hmmm, daar gaan onze goede bedoelingen. We hadden zelfs extra jus bijbesteld... voor in het kuiltje. Tevergeefs! De pot schaft boterhammen met een lekker toetje. En dat wordt met smaak genuttigd. Uiteindelijk gaat iedereen met een volle buik, tevreden naar zijn of haar kamer.
Als ik haar ga verzorgen, vraagt ze bezorgd of ik al gegeten heb. Dat heb ik inderdaad. Er stond nog zuurkoolstamppot met spek en extra jus voor in het kuiltje. 'Heb je dat echt gegeten?', vraagt ze met overtuigend veel ongeloof in haar stem. 'Met smaak!', beantwoord ik. 'Dan kan ik niet geloven dat je nog lacht! Als ik zuurkool eet, word ik altijd zo'n zuurpruim. Dan trekt mijn hele gezicht bij elkaar. Jij lacht gewoon, gelukkig... ik kan het niet geloven!'
