In Memoriam Lambert van der Aa

Son en Breugel - Lambert van der Aa werd op 19 april 1950 geboren in Son en Breugel. Hij groeide op in een gezin met een oudere zus en twee jongere broers. Toen Lambert 13 jaar was overleed zijn vader plotseling. Een ingrijpende gebeurtenis die ook bepalend is geweest voor de rest van zijn leven, zoals hij zelf vertelde. Hij kon goed leren, maar koos er toch voor om, zodra het kon, te gaan werken. Overdag werkte hij en in de avonduren studeerde hij.

In 1971 leerde Lambert zijn Wilma kennen. Ze werkten toen beiden in de horeca, als hobby. Lambert werkte toen achter de bar in El Taberna, ook wel bekend als De Siepel. Lambert en Wilma trouwden in 1975 en woonden achtereenvolgens aan het Cerespad, de Oderlaan, de Dommelstraat en uiteindelijk alweer 17 jaar op de Koolwitjelaan in Son en Breugel. Samen kregen ze een dochter Marsha die ervoor zorgde dat ze ook nog opa en oma werden van Lena, maar zij overleed direct na de geboorte. Later werd kleindochter Madelynn geboren.

Lambert was een echte dorpsmens, zijn hart lag in Son en Breugel. Hij was begaan met het verenigingsleven zoals SBC, de Krutjesgatse Liederentafel en de carnavalsvereniging.

Vooral via zijn broer, oud-prins Tinus van der Aa, raakte Lambert betrokken bij De Krutjesrapers. Toen hij een paar jaar lid was van de Raad van Elf (hij werd ook Opper en was muzikant bij De Krutjesbloazers) werd Lambert van der Aa in 1985 benoemd tot prins carnaval van CV De Krutjesrapers. Hierna trad hij tijdelijk toe tot het bestuur van de vereniging.

Samen met zijn broers Toon en Tinus trad Lambert op tijdens de zittingsavonden als ‘De Klunzen en onze Toon’. Later heeft hij het Prinsenritme mee uitgebouwd als jaarlijkse act voor de zittingsavonden.

In 1989 overleed zijn broer en maat Tinus op 35-jarige leeftijd, en Lambert stond hierna nooit meer als tonprater op het podium. Wel bleef gelukkig de binding met de carnavalsvereniging, Prinsenritme en de Liederentafel, en daar was hij heel blij mee.

Lambert nam plaats in de Zittingsavondcommissie, werkte nauw samen met artiesten en zo kon hij met zijn ervaring en kennis nieuw talent begeleiden. Verder heeft Lambert als vrijwilliger deel uitgemaakt van de Bokkencommissie en van de Kascontrolecommissie. In 2005 werd aan Lambert de Sonse Bok uitgereikt voor zijn verdiensten voor het carnaval in Son en Breugel.

Binnen de werkgroep Tonpraten had hij een bepalende stem. Positief kritisch en altijd met aandacht voor de mens achter de tonprater. Wekelijks coachen met als doel kwaliteit leveren. Kenmerkend is zijn opmerking ‘we mógen weer!’ als de tent werd opgebouwd. Hij stond daar altijd achteraf op zijn eigen plekje als schakel tussen artiest en commissie.

Lambert en Wilma maakten enkele verre reizen, vaak naar of met een oude bekende uit hun Son en Breugel. Zo werden Nieuw-Zeeland, Canada en Zuid-Afrika bezocht.

In 2008 kreeg Lambert een hartinfarct die uiteindelijk een openhartoperatie tot gevolg had. Hij twijfelde niet of het goed zou komen, het kwam weer goed.

Hij heeft meer tegenslagen in zijn leven overwonnen, niet alleen het veel te vroeg overlijden van zijn vader en broer; ook het overlijden van zijn kleinkind, het kind van zijn geliefde dochter, moest een plaats in zijn leven krijgen.

Lambert heeft het virus niet overwonnen, maar familie, vrienden en kennissen proberen zijn gemis een plaats te geven in het leven. Son en Breugel verliest door het overlijden van Lambert van der Aa weer een actieve en markante figuur. Een mensenmens is niet meer. Wij zullen hem missen.

Vaarwel Lambert.