Column Luc: Vakantieherinneringen
Column Column Column Column Lucky LucSon en Breugel - ‘Wat is je favoriete vakantie?’ vroeg ze, vlak voor het slapengaan, na een heerlijke vakantiedag. De vraag overviel me. ‘Deze!’ antwoordde ik, in een poging om gevat te zijn. Het zette me aan het denken. Is er een vakantie die er bovenuit steekt, een vakantie die helemaal perfect was, een vakantie die niet overtroffen kan worden? Er zijn zoveel mooie vakanties, het is een onmogelijke keuze. De vakantie in Rome misschien? Dat was mijn droomvakantie, al van jongs af aan heb ik een fascinatie voor het oude Rome, en alles wat er mee te maken heeft. Rome, dat bol staat met restanten van het roemrijke verleden, is niets minder dan een Walhalla voor mij. Sommige herinneringen aan het verleden zijn duidelijk herkenbaar, zoals het Colosseum of het Forum, andere minder, zoals de Piazza Navone of de tempel van Hadrianus. Het was zeker een mooie vakantie, maar de allermooiste?
In mijn beleving is er altijd minstens een goede herinnering die je overhoudt aan iedere vakantie. Hoe meer goede herinneringen er zijn, des te beter was de vakantie. Zelfs aan een vakantie die tegenvalt omdat de accommodatie in vervallen staat was, de omgeving saai of een sfeer van vergane glorie uitstraalde, de zon niet of nauwelijks scheen of het overvloedig regende, hou je herinneringen over, zij het niet per se goede. Al kun je er later om lachen, hopelijk.
Het zijn meer momenten, flarden die onderdeel uitmaken van het grotere geheel van een vakantie, die blijven hangen. Een bezoek aan een maan overgoten strand op een zwoele avond, een bezienswaardigheid die een diepe indruk achterlaat, of gewoon een adembenemend mooi landschap. Mijn mooiste herinnering aan die vakantie in Rome is een fietstocht naar de Via Appia, een oase van rust en groen, onder de rook van de drukke wereldstad. Of de bloemlezing uit mijn eigen werk, die mijn schat voor mijn verjaardag geregeld had, die ook in deze vakantie viel.
Als je eenmaal begint, is het een feest van herkenning, het ophalen van vakantieherinneringen. Een voor een blijven ze komen, voeren je even terug in de tijd, terug naar snikhete Griekse avonden, terug naar de goudgele kliffen in de Algarve, terug naar de met cipressen omzoomde Via Appia.
Ik kon dan ook niet kiezen, toen mijn lief deze vraag stelde. Vakantie gaat niet alleen om ontspannen, het gaat ook om het maken van herinneringen, voor later. De mooiste vakantie? Dat is de vakantie die nog moet komen.
