De weg omhoog!

Son en Breugel - Er heerst een ware hosannastemming bij het vaandelelftal van de derde helft. Liefst drie keer op rij wist ’t Zevende de volle drie punten bij te schrijven. De goede resultaten hadden tot gevolg dat deze week maar liefst 18 talentvolle en minder talentvolle spelers zich op zondagochtend melden op Sportpark Schuttersheide.U mag zelf invullen wie tot welke categorie behoort. De in genade aangenomen keuzeheer J. Breider kan zijn geluk in ieder geval niet op. 

Om de sterke reeks te continueren dienden onze mannen laagvlieger Dommelen 4 met de staart tussen de benen terug te sturen. Onderschatting is echter een luxe die het Zevende zich absoluut niet kan permiteren. Hoewel de Dommelaren dit seizoen slechts driemaal een overwinning op hun palmares hebben kunnen bijschrijven, werd er op Schuttersheide met weinig plezier teruggedacht aan de uitwedstrijd eerder dit seizoen. Een troosteloze wedstrijd om 09:30 (!) uit in Dommelen mondde uit in een absolute wanvertoning van Oranje-Zwarte zijde: een kansloze 6-2 nederlaag. En hoewel het Zevende zich normaliter achter het motto s’avonds een man, s’ochtends een man schaart – behalve M. de Wit - ; bleek het tijdstip in combinatie met de aanzienlijke reisafstand teveel van het goede.

Een gewaarschuwd Zevende telt doorgaans voor 1, maar ditmaal begon de wedstrijd voortvarend. De Oranje-Zwarten kozen vol het offensief, hadden al gauw een voorsprong te pakken en bouwde deze niet veel later vakkundig uit in de persoon van spits T. Roefs. Zoals zovaak liet hij zien dat escalerende nachtelijke escapades niet direct invloed hoeven te hebben op de vorm van de dag. Een ervaren Zevende speelde op routine de wedstrijd uit en noteerde een 4-0 eindstand.De tegenstander keerde onverrichter zake huiswaarts om hun verdriet weg te drinken met dat gore Dommelsch bier van ze.

Michael Jordan zou trots zijn op deze 4de driepunter op rij en – niet geheel onbelangrijk – voor de derde achtereenvolgende week hield het Zevende de nul. En hoewel de Oranje-Zwarte trein het rangeerterrein heeft verlaten en sportief weer op het juiste spoor door dendert, is er ook reden tot zorg. De autoriteit van de trainer lijkt niet verder te gelden dan de eerste twee helften. Menig Zevende speler verliet vroegtijdig de belangrijkste helft. De een gaat zijn hond uit laten, de ander liever het paard van zijn vriendin kammen. Een treurige constatering voor de liefhebber van gezelligheid en goudgeel gerstenat op de zondagmiddag. Zo ontstaat er wederom discussie over het aanzien van trainer J. Breider.

Zeven is leven!