“Uit dankbaarheid doe ik graag iets terug”

Nadat de Turkse Sinem Halis vier jaar geleden met dochter en echtgenoot haar geboorteland moest ontvluchten, is ze ongelofelijk liefdevol opgenomen in de gemeente Son en Breugel; dat is althans zoals de 35-jarige vluchteling het al die jaren heeft ervaren gedurende haar inburgering in onze gemeente. Ondanks problemen met de taal, het moeten achterlaten van familie, en haar kinderwens, is ze hier volgens eigen zeggen enorm fijn bij geholpen door vele dorpsgenoten. 

Redacteur: Ivo van Hoek
Fotograaf: Wil Feijen

“Met de steun van mijn gezin, vrienden, de school en vrijwilligers uit dit gastvrije dorp heb ik een nieuw leven kunnen opbouwen, en ik wil, nu het iets beter met ons gaat, dolgraag wat terugdoen voor mijn ‘Nederlandse familie’. Met het ontbreken van mijn Turkse familie beschouw ik die bijzondere hulp namelijk als een familieband, een warm bad”, aldus Sinem.

Hulp
Het geven en ontvangen van deze belangrijke steun door naasten is in onze gehaaste westerse wereld al decennialang naar de achtergrond verdreven. Zo gewoon als het vroeger was om hulpbehoevende familie of buren op te vangen, zo snel laten we die hulp nu over aan zorginstanties die het maar moeten regelen. Gelukkig bewijzen een groot aantal burgers en vrijwilligers in ons dorp het tegendeel door niet zichzelf of geld voorop te stellen, maar juist de ander. Sinem vervolgt: “Recent heb ik de stichting Inclusio opgericht om de uitwisseling van verschillende culturen en daarmee integratie te bevorderen. Daarbij gaan we ervanuit dat zowel hulpverleners als ontheemden die hulp ontvangen zich verrijken met kennis over elkaars omgangs- en kunstvormen.” Hierover meer elders in deze krant.

Iftar
In lijn met de idealen van deze stichting hield dit gastvrije Turkse gezin vrijdagavond 22 april een ‘Iftar’ in de achtertuin van hun woning in de Breeakker. Dit is een maaltijd die door moslims gedurende de ramadan direct na zonsondergang genuttigd wordt; tijdens deze vastenmaand eten en drinken moslims namelijk niets tussen zonsopkomst en zonsondergang.

Workshop ‘Fluidic art’
Bij aankomst werden alle gasten onthaald met een fascinerende workshop ‘Fluidic art’ door de kunstenaar Mustafa Aydemir. De veelal Nederlandstalige gasten waren zichtbaar onder de indruk dat ze (onder begeleiding) in een handomdraai een kleurrijke ets op waterbasis konden schilderen. Na afloop ontvingen alle gasten een unieke ingelijste ets mee naar huis, als blijk van waardering.

Gerechten
Even voor 21.00 uur was het dan zover; een groepje Turkse vrouwen had zich van zijn beste kant laten zien en serveerde een mengeling van heerlijke gerechten op tafel. Gezellig zittend aan lange tafels kon iedereen kennismaken met de Turkse keukentraditie door het proeven van met zorg bereide heerlijkheden. Voorafgaand aan het zoetetoetjesbuffet, met onder andere baklava, was er een magisch moment voor het gesproken woord, magisch omdat al snel duidelijk werd dat Sinem een prachtige dankspeech had voorbereid; extra bijzonder, gezien de moeite die ze heeft gehad om de Nederlandse taal onder de knie te krijgen. Geholpen door vrijwilligers van het Taalpunt Son en Breugel plus haar taalmaatjes Mimi en Vera is ze blijven vechten voor haar toekomst.

Loftuitingen
Een toekomst die haar inmiddels al een mooie stageplek heeft opgeleverd als boekhouder in Den Bosch. Ook de warme band met vrienden uit de straat en leden van kunstvereniging Ars Longa werden door haar geroemd. Verder waren zowel SonenBreugelVerbindt als Vluchtelingenwerk present om haar loftuitingen in ontvangst te nemen.

Rode draad
Nadat ook haar echtgenoot Erkam Halis een woord van dank gesproken had, was het de beurt aan een aantal gasten die een prominente rol spelen bij de integratie van dit gezin in ons gastvrije dorp. De rode draad hierin was telkens: hoe meer de familie Halis en hun stichting Inclusio weggeven, des te meer ontvangen ze terug van de ander’. Deze woorden staan onder druk in een haastige westerse wereld, maar we kennen allemaal het Oud-Hollandse spreekwoord ‘Wie goed doet, goed ontmoet’.