Jean en Jo Peters-Heijnen 60 jaar getrouwd

Son en Breugel - Hoewel Jean en Jo in Hoensbroek in dezelfde straat woonden, kenden ze elkaar nauwelijks. Pas rond hun 20e, tijdens een dansavond, ontstond er een nadere kennismaking, en een aantal maanden later kregen ze verkering, zoals men dat toen noemde. 

Jean verhuisde in 1962 naar Eindhoven, waar hij tolk/vertaler en leraar Duits werd. In 1963 werd er getrouwd en ze kochten een huis in Woensel, Jo vond er snel een baan bij het toenmalige modemagazijn De Bijenkorf op de Demer. Ze herinnert zich nog goed dat ze, in de winkel wachtend op haar sollicitatiegesprek, bijna intuïtief insprong om een klant te helpen (dankzij haar ervaring van thuis waar men een zaak in woninginrichting had). Ze werd daarop stante pede aangenomen, zonder nader gesprek!

Een paar jaar later werden hun beide zonen geboren. In 1973 kochten ze een huis in Son en Breugel, waar ze nu 50 jaar met veel plezier wonen.
Jo was gedurende 15 jaar met heel veel plezier peuterleidster en meer dan 25 jaar met net zo veel plezier vrijwilligster bij de stichting BSB (de bewegingsbanken).

Jean was actief als tenorsolist en verleende als zodanig medewerking aan een groot aantal concerten in Nederland. In Son en Breugel organiseerde hij gedurende 20 jaar het jaarlijks kerstconcert en gedurende 10 jaar kamermuziekconcerten. Voorts gaf hij meer dan 150 muziekpresentaties, in Son o.a. bij Berkenstaete en bij Villa De Kleine Heide, leverde hij met zijn Taalbuitelingen regelmatig bijdragen aan Taalpodium, en schreef hij stukken in Forum en Mooi Son & Breugel, o.a. Remember September, over een Amerikaanse militair die in 1944 in Son was geland en met wie ze zeer bevriend raakten, en Overpeinzingen bij onze toren. 

Inmiddels zijn ze grootouders van 5 kleinkinderen die allen in de Randstad wonen. Op de vraag of ze nog tips hebben om het tot een lang en gelukkig huwelijk te brengen, komen de volgende reacties: “2-componentenlijm” (Jean). Daarover wordt hartelijk gelachen. Jo vervolgt serieuzer: “Het is belangrijk dat je rekening houdt met elkaar en begrip hebt voor de ander. Jean was veel avonden weg voor zijn muzikale activiteiten en toneelactiviteiten en nog enkele hobby’s. Dat vond ik niet altijd leuk. Maar als de ander daar gelukkig van wordt dan kun je daar begrip voor opbrengen en gun je dat elkaar.” Zo vertelt Jean dat Jo wel eens 4 weken weg was als ze naar haar zus in de VS of hun zoon in Brazilië ging. Ook had ze als hobby antiek, waarvoor ze nogal eens van huis was. “Die ruimte moet je elkaar geven.” 

Samen met familie en enkele intimi zullen ze deze toch wel unieke dag dankbaar gaan vieren.