Extreme prestaties in extreme tijden

Son en Breugel - Afgelopen zomer stond in deze krant het verhaal over de Sonse duursportster Ingrid Weijer op weg naar haar ultieme doel, de 2020 Skymarathon in Livigno in Italië. Deze extreme marathon telt mee voor het officiële Skyrunner Worldseries-klassement en voert dwars door het hooggebergte van de Alpen. Maar net als veel dingen in het leven liep dit ook heel anders voor Ingrid (47). Recent moest ze noodgedwongen haar bakens verzetten toen bekend werd dat deze wedstrijd door de coronacrisis geen doorgang vindt dit jaar.

Redacteur: Ivo van Hoek

De recreatieve topsportster is er realistisch en nuchter onder: “In deze hectische tijden kunnen we ons veel beter druk maken om de gezondheid van onze dierbaren. Ondertussen train ik binnen de regels van het RIVM rustig verder, samen met mijn begeleidingsteam.” Ondanks dat ze zichzelf een gemiddelde en recreatieve loopster vindt, merk je aan alles dat hier sprake is van een extreem gedreven sportvrouw. Ze trekt werkelijk alles uit de kast om zichzelf optimaal voor te bereiden, met de hulp van professionals. Haar kundige begeleidingsteam bestaat verder uit hardlooptrainer, kracht- en conditietrainer Marco den Exter Blokland en fysiotherapeut en oud-topsporter Ton Brouwer.

Slopende trainingen
Drie jaar geleden is ze pas aangestoken door het hardloopvirus, maar al snel raakte ze verveeld van het lopen op de verharde weg. Nu richt ze zich vooral op duurloopevenementen in binnen- en buitenland. Daarbij vormen bergachtige paden door bossen en langs rivieren de natuurlijke obstakels richting de finish. “Niet het snel bereiken van die finish is daarbij mijn doel, maar juist het genieten van zo’n lang kronkelig pad door de ongerepte natuur. Zelfs tijdens mijn, soms slopende, trainingen zijn dat de pareltjes waarvan ik intens geniet”, aldus de fanatieke Sonse loopster.

Passend alternatief
De dagelijkse loop- en krachttrainingen vragen naast een ‘berenconditie’ ook veel van haar planningsvaardigheden. Ingrid en haar man Arjen hebben, naast de zorg over drie opgroeiende kinderen, beiden een pittige baan. Ingrid: “Gelukkig ben ik werkzaam binnen het onderwijs, dat nu vooral op afstand plaatsvindt, zodat ik mijn trainingen daar flexibel omheen kan plannen. Met het wegvallen van mijn aanvankelijke doel in Italië ben ik op zoek gegaan naar een passend alternatief op de Skyrunning kalender. Hoewel er midden in een pandemie helemaal niets zeker is, probeer ik nu een Skyrace in Zwitserland te lopen eind augustus.”

Koelcel
Naast de behoorlijke afstand van pakweg 30 kilometer en de hoogte van circa 3.000 meter kenmerkt het parcours zich vooral door heel steile geitenpaadjes. Deze voeren over gletsjers en langs rotsen waar klimpartijen noodzakelijk zijn. Op die hoogte vormen de extreme weersomstandigheden vaak een geduchte tegenstander voor de atleten. Om die uitdaging op een gezonde manier te lijf te gaan, is Ingrid zelfs regelmatig te vinden in een koelcel. “Het lichaam kun je trainen of eigenlijk voorprogrammeren om te dealen met extreme kou. Door jezelf veelvuldig kortstondig bloot te stellen aan koude-invloeden leren je lichaam en geest als het ware om niet te paniekeren maar zich aan te passen”, vervolgt de gepassioneerde dorpsgenoot. Ook de redacteur van dit artikel deed een sessie mee in de koelcel. Deze ervaring is overigens door iedereen op te doen bij FrozenCryo in Eindhoven.

Ivo van Hoek vertelt: “Als redacteur was ik uiteraard gefascineerd door een sporter die zelfs met die details rekening houdt om te komen tot een topprestatie. Kortom, toen de uitnodiging kwam om in een koelcel te ervaren hoe je lichaam reageert op koudeprikkels was ik direct bereid die ervaring te delen. Gewapend met een zwembroek, donzen sloffen, een muts en handschoenen namen we zelfs een mondkapje in ontvangst. Deze longbescherming had even niks met een virus te maken, maar slechts met de abnormaal koude lucht van minus 110 graden Celsius. Eenmaal binnen, gaven in mum van tijd de warmtereceptoren in mijn huid een alarmsignaal af richting mijn hersenen. Razendsnel beperkten die vervolgens drastisch de bloedstroom richting de niet-kritieke delen van mijn lichaam. Dit om mijn vitale organen beter te beschermen tegen de kou. Automatisch neemt je bloed meer zuurstof op en voorziet het lichaam van extra hormonen, enzymen, vitamines en voedingsstoffen. Op het moment dat we na enkele minuten de cabine via de sluisdeuren verlaten, ontvangen onze hersenen het signaal dat de temperatuur weer normaal is en stroomt het verrijkte bloed met hoge snelheid terug naar onze armen en benen.”

DeMooiSonenBreugelKrant zal Ingrid de komende tijd blijven volgen in een boeiend sportief proces richting haar einddoel in Zwitserland. Daarbij staan nog zware trainingen gepland in de Ardennen, waar ze voor de coronacrisis al wekelijks trouw haar meters op grotere hoogte maakte. Kortom, een avontuurlijk vervolg is gegarandeerd.