Niet hij, niet ik, maar WIJ zijn Nederlands Kampioen Speurhond

Son en Breugel - Son en Breugel is een Nederlands Kampioen rijker! Maar is het nu de Duitse herder Kazz die tweemaal zijn spoor uitmuntend liep, of is het bazin Karin Vliegen die zich Nederlands Kampioen Speurhond mag noemen? Het antwoord van Karin is duidelijk: “Niet hij, niet ik, maar WIJ zijn Nederlands Kampioen geworden. Speuren is een samenspel tussen hond en baas.”

Redactie: Ineke van Uden

Karin Vliegen en haar hond Kazz mogen zich Nederlands Kampioen Speurhond noemen. Dik verdiend. Want ze haalde maar liefst 96 punten op zowel het speuren op gras als op een akker. En dat is een mega-prestatie. Dat komt de hondenliefhebber niet zomaar aanwaaien. Daar traint ze keihard voor. Zes dagen in de week. Als Karin niet met haar honden traint dan merkt ze dat direct: “Dat vinden de heren niet leuk. Dan worden ze strontvervelend. Druk. Ze zijn geboren om te willen werken. Het is voor hun geen moetje. Ze zijn blij om te mogen werken.” Speuren is hard werken. Net zoals de trainingen bij hondensportvereniging voor Duitse herdershonden VHD Kringgroep Schijndel waar Karin ook actief in is met haar andere hond Sting.

Kazz kreeg jaren geleden de diagnose spondylose (slijtage/artrose van de wervelkolom) wat betekende dat Karin met hem moest stoppen met de actieve hondensport. Karin concentreerde zich met Kazz helemaal op het speuren. Ze kreeg hierbij hulp van wijlen dorpsgenoot Lambert Vervoort waar ze ontzettend veel van heeft geleerd. 

Veel mensen denken dat je met een stuk vlees over een weiland loopt en dat de hond dat spoor moet volgen. Maar dat is niet zo. Karin: “Bij het NK loopt iemand drie uur voordat je aan de beurt bent een spoor van minimaal 1800 passen lang, met verschillende hoeken en rondingen en waar ook nog eens 7 voorwerpen neergelegd zijn die de hond moet vinden en moet ‘aanwijzen’. Ook loopt iemand een half uur voor je met de hond gaat speuren - als verleiding - deels over het gelopen spoor. Je hond moet die verleiding kunnen negeren en zich houden aan het eerste spoor.” Er komt dus geen vlees aan te pas, maar doordat iemand een spoor loopt, verandert de bodemstructuur en dat geeft een specifieke geur die de hond moet volgen. Karin kan Kazz tijdens het speuren niet sturen. Ze loopt aan een lange lijn 10 meter achter haar hond. Kazz heeft tijdens het NK laten zien waar hij en baasje Karin zo hard voor hebben getraind. 

Je zou denken dat Karin vroeger is opgegroeid met honden. Maar ze komt uit een gezin zonder honden. Toen ze op zichzelf ging wonen kreeg ze een hond die elders weg moest. Daarna volgde nog een boxer. Op een gegeven moment, 25 jaar geleden, kreeg Karin een buitenkennel met nachthok van iemand cadeau: “Die kennel staat in mijn tuin. Ik ben toen gaan zoeken naar een hond die geschikt is voor een buitenkennel en kwam uit bij Duitse herders.” Wie denkt dat het zielig is dat die honden in een buitenkennel zitten en dat Karin zo actief aan het werken is met haar honden heeft het volgens haar mis: “Ik heb werkhonden en geen showhonden. Een Duitse herder die bij een andere baas lekker op de bank ligt en niet sport is niet per definitie gelukkiger dan mijn honden in een buitenkennel die mogen werken. Want dat vinden ze fantastisch om te doen.” En dat is maar goed ook, want Karin blijft trainen. Haar nieuwe doel is om zich te kwalificeren voor het Wereldkampioenschap. Succes Karin!