Frans Meulenbroeks al 10.000 dagen raadslid

Son en Breugel - Tijdens de ledenvergadering van Dorpsvisie in De Landing werd Frans Meulenbroeks vorige week verzocht om even mee te komen naar beneden waar zijn partijgenoten samen met zijn gezin hem opwachtten. Frans was volledig verrast toen hij werd gehuldigd voor zijn 10.000 dagen onafgebroken raadslidmaatschap in Son en Breugel en ter plekke door Hans van de Weideven, voorzitter van het bestuur van Dorpsvisie, werd benoemd tot erelid van de partij.

Redacteur: Jürgen Feuerriegel

Frans is al op jonge leeftijd in de politiek gegaan. Met zeventien jaar was hij al lid en later voorzitter van de jongerenafdeling van het CDA. In 1996 werd hij namens GSSB (Gemeentelijke Samenwerking Son en Breugel, toen de enige dorpspartij) gekozen tot raadslid. In 2012 werd de naam van deze partij veranderd in Dorpsvisie. Frans was enkele keren lijsttrekker en werd elke keer opnieuw herkozen.

Hij ontwikkelde zich door de jaren heen tot een soort nestor van onze gemeenteraad en was ook de vervanger van de burgemeester (bij diens afwezigheid) als voorzitter van de gemeenteraad. In zijn gehele periode binnen onze dorpspolitiek heeft Frans al vijf burgemeesters mee mogen maken. Gezien zijn rijke ervaring komt natuurlijk de vraag naar de hoogtepunten gedurende zijn politieke loopbaan op tafel. Het eerste wat Frans spontaan te binnen schiet is het behoud van de zelfstandigheid van onze gemeente.

Frans: “In 1998 dreigde Son en Breugel overgenomen te worden door Eindhoven. Maar het protest daartegen was enorm groot. Wij zijn toen met enkele duizenden inwoners naar het provinciehuis in Den Bosch gelopen en deze ‘mars voor zelfstandigheid’ heeft natuurlijk veel aandacht van de media gekregen. Het samenhorigheidsgevoel in die tijd was heel sterk en wij gingen dan ook met alle partijen in de raad naar Den Bosch, trouwens vergezeld door inwoners uit Nuenen en Veldhoven. Kort daarna waren er landelijke verkiezingen en heeft Den Haag de gedwongen herindeling van tafel gehaald.” 

Een tweede belangrijke mijlpaal noemt Frans de aanleg van de A50. De meningen in ons dorp waren zeer verdeeld en pas na acht jaar kon de keuze voor de aanleg van de snelweg gemaakt worden. “En moet je kijken hoe ons centrum en met name de Nieuwstraat veranderd zijn. Vroeger denderde het hele verkeer inclusief vrachtwagens dwars door ons dorp en dat kun je nu nog nauwelijks geloven”, aldus Frans.

Verder is Frans trots op hetgeen gebeurd is met onze voormalige kerk, het huidige Dommelhuis. Het heeft dan ook twintig jaar geduurd voordat de gemeenteraad na een lange periode van heftige discussies tussen voor- en tegenstanders uiteindelijk de knoop heeft doorgehakt. Toen Dorpsvisie in 2018 de verkiezingen met zeven zetels had gewonnen, kon pas een meerderheid worden gevonden voor een besluit. Voor Frans was het van begin af aan belangrijk om het gebouw te behouden, want voor vele inwoners was de kerk de getuige van hun geschiedenis waar zij een communie, een bruiloft of een afscheidsdienst hebben beleefd. Frans: “Het mooiste is dat de grootste critici inmiddels blij zijn dat het gebouw nog staat en in zijn nieuwe hoedanigheid een echt gemeenschapshuis is geworden”.

Naast de hoogtepunten zijn er natuurlijk ook dingen mis gegaan. Frans had er in de afgelopen raadsperiode veel last van dat sommige partijen hun eigen belang boven het algemeen belang stelden waardoor de sfeer in de gemeenteraad echt verziekt was. In de nieuwe samenstelling sinds de verkiezingen vorig jaar is dat volgens hem gelukkig in positieve zin veranderd. Er is weer respect voor elkaar en er wordt niet op de man of de vrouw gespeeld. ”En na de vergadering gaan we weer zoals vanouds een borrel drinken; wij zijn wel politieke tegenstanders maar niet elkaars vijanden”, aldus Frans.

Wat de toekomst betreft heeft Frans een heldere visie: “Het centrum is toe aan vernieuwing, dat moge duidelijk zijn, maar je kunt het alleen anders inrichten als je de dan gewijzigde verkeersbewegingen in goede banen hebt geleid en daarom zijn we nu bezig om een centrumplan te maken inclusief een verkeersplan.” Verder ziet Frans dat onze maatschappij steeds individualistischer wordt en dat meer mensen eenzaam zijn. Hij maakt zich ook zorgen over het verenigingsleven dat in toenemende mate kampt met het gebrek aan vrijwilligers. Dorpsvisie is ontstaan vanuit de verenigingen en Frans is vele jarenlang bestuurslid geweest van de Oase en de Dommelsoppers. Hij is dan ook van mening dat de gemeente er alles aan moet doen om onze talrijke verenigingen te blijven steunen.

Last but not least moet hem nog van het hart dat wij een groot probleem in ons dorp moeten aanpakken, namelijk de woningnood: “Er is een schrijnend tekort aan kleine en betaalbare woningen, niet alleen voor jongeren maar ook voor ouderen die hun grote huis graag willen verruilen voor een kleinere woning op de begane grond. Maar die zijn er gewoon niet. En dus komen hun grote huizen niet vrij voor bijvoorbeeld jonge gezinnen.”

Binnenkort gaat Frans (66) met vervroegd pensioen en zal hij samen met zijn partner Ria genieten van de volgende levensfase. De politiek zal echter een passie blijven en Frans wil zijn kennis en ervaring graag beschikbaar stellen aan de nieuwe generatie raadsleden. En daarbij zal zijn motto blijven: ‘Samen Ons Dorp zijn’.