Bijzonder en actief: de Sanga’s van Dutmella
AlgemeenSon en Breugel - Vrijdagavond, vijf over zeven. Negen kinderen, de meesten in donkerblauwe bloes en blauwe das, en vijf volwassenen, de meesten in blauwe hoodie en dito das, staan in de kampvuurcirkel: een betegelde ronde tribune met in het midden een vierkante vuurplaats. Het is maart, en het schemert nog net, dus de lichtmast is aan. De Sanga’s van Dutmella zijn klaar voor de opening van hun opkomst. “Sigrid, doe jij vandaag de vlag?”, vraagt Maartje (leiding) aan een enthousiaste tiener. “Dan mag jij volgende week, Rafaël”, zegt ze tegen de jongen die er een beetje beteuterd naast staat omdat hij ook graag wilde.
Gastredacteur: Marian Kat-de Jong
Sigrid pakt plechtig de opgevouwen donkerblauwe vlag, loopt ermee naar de vlaggenmast en maakt hem behendig vast. Terwijl ze de vlag in sneltreinvaart hijst zijn (bijna) alle kinderen stil. Daarna volgt de yell: “De Sanga’s van Dutmella, de Sanga’s dat zijn wij, bijzonder en actief, iedereen hoort erbij! Samen sterk, zij aan zij. De Sanga’s dat zijn wij!”, klinkt het in koor. De opkomst is geopend! Ellen legt uit wat er op het programma staat. “We beginnen met schilderen, net zoals Mondriaan. We gaan luciferdomino doen. Ja natuurlijk, die lucifers gaan we ook aansteken! En daarna doen we een schimmenspel.” Samen lopen ze naar de blokhut waar papier, aardappelstempels, luciferdoosjes en verf in primaire kleuren al klaar liggen.
De Sanga’s is een speltak voor bijzondere kinderen, kinderen die graag met anderen scoutingactiviteiten willen beleven, maar door een verstandelijke beperking, een stoornis in het autistisch spectrum of chronische aandoening niet kunnen meedoen in een reguliere speltak. Wie op basis hiervan denkt dat de Sanga’s geen volwaardige scoutingbeleving hebben, komt snel bedrogen uit. De Sanga’s zijn present bij bijna alle groepsactiviteiten van Dutmella, net als de andere jeugdleden. Ze hebben gevarieerde opkomsten, maken vuur, hiken in het bos, organiseren een weekend of kamp en zijn veel buiten. Wat deze speltak echt uniek maakt ten opzichte van andere speltakken, is de intensievere begeleiding (meer leiding per kind), minder prikkels (op vrijdagavond zijn er geen andere groepen ‘op’ de blokhut) en een minder intensief rooster (de Sanga’s komen tweewekelijks bij elkaar in plaats van wekelijks). Ook het leidingteam ziet er - mede als gevolg daarvan - anders uit. De gemiddelde leeftijd ligt hoger en niet zelden zijn de teamleden werkzaam in de zorg, al is dat geen vereiste. Dit alles maakt dat er meer rust, meer uitleg, meer geduld en meer ruimte is voor kinderen die daar behoefte aan hebben.
De Sanga’s zelf zijn heel divers, zowel in leeftijd (kinderen tussen de 8 en 20 jaar zijn welkom), als in specifieke behoefte. “Met deze doelgroep werken wilde ik heel graag”, zegt Karen, in het dagelijks leven zelfstandig ergotherapeut. “Ik kende Dutmella al via mijn kinderen en heb de groep zien groeien. Ik wist dat de Sanga’s waren gestart en heb gevraagd of ik mee kon draaien. Dat kon direct, extra leiding is altijd welkom! Het leukst vind ik het samen met de kinderen buiten spelen, en actieve spellen doen.” Wat direct opvalt, is behulpzaamheid naar elkaar. Karen beaamt dat: “De kinderen houden écht rekening met elkaar. Als bij tikkertje de tikker bijvoorbeeld niet zo hard kan lopen, passen de anderen zich aan om toch te kunnen worden getikt.”
Maartje vult aan: “De kinderen helpen elkaar altijd en accepteren elkaar zoals ze zijn. We gaan ook geen uitdaging uit de weg. We doen veel dingen die met deze kinderen onmogelijk lijken, zoals met houten palen en touw een brug ‘pionieren’ over de sloot. Iedereen die eroverheen wil, mag dat op zijn of haar eigen manier doen. Dat geldt ook voor de ‘slackline’ (een spanband waarop je kunt balanceren) en bij het maken van hoge torens van kratten.” Leiding zijn bij de Sanga’s is volgens Maartje in essentie niet anders dan bij andere speltakken. “Je zorgt ervoor dat alle kinderen het leuk hebben, en je doet zelf enthousiast mee.”
Inmiddels liggen er negen Mondriaan-variaties te drogen in de hoek van het lokaal. Buiten staat een tafel met een indrukwekkend parcours van zwartgeblakerde lucifers in een berg zand. Binnen doet Sigrid haar best om achter een laken een schildpad uit te beelden. Rafaël was zojuist een ezel en Maud een hondje. Vooral de bijbehorende geluiden zorgen voor hilariteit.
Het is bijna negen uur, de eerste ouders verzamelen zich op het terrein. De Sanga’s haasten zich naar de kampvuurcirkel om de opkomst te sluiten. Sigrid haalt glimmend van trots met een noodvaart de vlag naar beneden. De leiding doet nog een paar mededelingen over de volgende opkomst en dan zit het erop. “Jammer, ik zou morgen wel weer scouting willen”, zegt Rafaël.
Wil je meer weten over de Sanga’s? Of heb je interesse om eens mee te kijken in het leidingteam? Neem gerust contact op via sanga@dutmella.nl, we horen graag van je! Wil je meer weten over scouting Dutmella, en/of ben je benieuwd naar de andere leidingteams? Kijk dan op www.dutmella.nl of mail naar groepsbegeleiding@dutmella.nl..
