Bekend maakt bemind: Groot verschil met Kaapverdië
AlgemeenMaky Moreira kwam twee jaar geleden naar Son en Breugel. Hij is geboren op het eiland Ilha de Santo Antão, één van de tien eilanden van Kaapverdië, en gelegen aan de Afrikaanse kust voor Senegal. Zijn moedertaal is het Creools en vanwege het koloniale verleden spreekt hij ook Portugees. Maky had al op jonge leeftijd een eigen bedrijf genaamd ‘Smiley Photography’ op het eiland Sal en leidde daar regelmatig toeristen rond. Op een dag ontmoette hij daar Lisa uit ons dorp die er samen met haar moeder voor een korte vakantie was neergestreken.
Redactie: Jürgen Feuerriegel
Het klinkt als een sprookje dat werkelijk heeft plaatsgevonden. Lisa ging vrij snel opnieuw naar het eiland voor een langere vakantie en toen werd duidelijk dat zij en Maky kozen voor een gezamenlijke toekomst. Lisa heeft vervolgens drie jaar op Kaapverdië geleefd en o.a. gewerkt in de botanische tuinen ‘Viveiro’. In de coronatijd zijn zij daar getrouwd in een klein gezelschap, maar wel heel romantisch met een ceremonie op het strand. Twee jaar geleden besloten zij verder te willen gaan leven in Son en Breugel, maar ondanks de erkenning van het huwelijk door Nederland kon Maky geen verblijfsvergunning krijgen.
Daarvoor moest hij eerst een cursus volgen en daarna examen doen in Senegal ter voorbereiding op een leven in ons land. De IND ging zelfs op bezoek bij zijn schoonfamilie in Nederland. Pas daarna mocht hij een voorlopige verblijfsvergunning voor vijf jaar ontvangen onder de voorwaarde dat hij het inburgeringstraject met succes zou doorlopen. En dit traject is een verhaal apart.
Ilha de Santo Antão - MooiSonenBreugel
Er zijn vier examens in de Nederlandse taal, zoals spreken, lezen en schrijven, plus een examen over de kennis van de Nederlandse maatschappij, met dermate moeilijke vragen dat er menig Nederlander voor zou zakken. Maar Maky gaat er volledig voor. Hij spreekt inmiddels vloeiend Nederlands. Meteen toen hij in Nederland kwam is hij begonnen met werken; zijn eerste baan was vakkenvuller bij Albert Heijn en vervolgens kreeg hij de kans van Bart Boudewijns om gedurende acht maanden schoenen in de winkel aan de Nieuwstraat te verkopen. “Ik ben erg dankbaar voor deze kans om in de winkel te werken en zo beter te kunnen wennen aan de manier van omgaan met elkaar en de taal beter te leren”, aldus Maky.
Inmiddels werkt hij als monteur bij Carglass in Eindhoven. “Ik heb geen technische achtergrond en toch werd ik aangenomen. Door mee te werken en cursussen te volgen heb ik geleerd om zelfstandig ruiten te vervangen en heb ik mijn Proef van Bekwaamheid reeds na vier maanden behaald, terwijl er eigenlijk zes maanden voor staan. En de beloning was dan ook meteen een vast contract”, vertelt Maky trots.
En is Maky na twee jaar gewend aan het leven in ons kikkerlandje? Enerzijds is hij ontzettend blij met de steun van zijn schoonfamilie en de kansen die hij hier heeft gekregen. Anderzijds was het wel behoorlijk omschakelen van een bestaan als eigen ondernemer naar het helemaal opnieuw starten als vakkenvuller.
Hij noemt zichzelf een natuurmens die gewend is om altijd buiten te leven in een land waar het normaal gesproken nooit veel kouder wordt dan 25 graden en waar zich het leven op straat en in de natuur afspeelt. Hij was gewend om zonder agenda te leven, wat spontaner dan hier bij ons, waar men toch vooral binnen leeft en iedereen afspraken en toekomstplannen maakt. Maky gaat zeker één keer per jaar op familiebezoek. Hij beseft dat zijn keuze om voorlopig hier te wonen ook betekent dat hij er vol voor moet gaan. Maky heeft het voetballen ontdekt en speelt nu bij het seniorenteam SBC13. Gevraagd naar zijn dromen laat hij enthousiast weten dat hij het liefst dj zou willen worden en dat hij nu een online-opleiding volgt om deze droom waar te kunnen maken.
En natuurlijk zouden hij en zijn vrouw graag een woning willen kopen, hetgeen met de huidige woningmarktsituatie voorlopig nog wel een wens zal blijven.
