FREEK

Freek

‘Heb je die giga-schaatsbaan op het kerkplein gezien?’

Femke schudt haar hoofd. ‘Ik ben al bijna twee weken niet meer in het centrum geweest.’

‘Zonder te overdrijven Fem, bijna net zo groot als Thialf. Dat moet wel een hele goede sponsor zijn.’

‘En waarom word jij daar zo blij van, Freek? Ik heb jou nog nooit enthousiast over schaatsen gehoord. Jij krijgt het al koud als je een schaatswedstrijd op tv kijkt.’

‘Klopt, ik niet, maar de jongens wel. Hun moeder wil een romantische kerst met haar nieuwe vriend. Ze vroeg of de jongens dan bij mij kunnen zijn. Tuurlijk zijn ze welkom, graag zelfs. Maar ja, gaan ze zich niet vervelen? Maar toen ik die ijshal zag verrijzen op het Kerkplein, begon mijn grijze massa te werken.’

‘Oh, spannend,’ plaagt Femke, ‘wat komt er uit, als die hersencellen van jou in beweging komen?’

‘Nou … heb je gezien wat er allemaal omheen te doen is: karaoke, fietsen, een kerstmarkt en een jingle-bal. Ik vraag of ze hun schaatsen meenemen en ben aan het sparen voor abonnementen bij de Plus. Als ik genoeg zegels heb ga ik zelf ook het ijs op. Ga je ook mee?’

Femke twijfelt, ze is niet zo’n held op het ijs.

‘Je kunt ook schaatsles krijgen …’

‘Ik zal er nog effe over denken.’

‘Ach Fem, kom op, je kunt het toch gewoon een keertje proberen. En hoe leuk is het voor de kinderen uit je klas: samen met juf op het ijs.’

‘Ik moet ook al met de klas naar het schoolschaatsen.’

‘Ja, Fem, dan ben jij een uur veters aan het strikken en sta je nog niet op het ijs.’

‘Het is wel gewoon leuk om dingen samen te doen Freek en ik wil die jongens van jou ook beter leren kennen.’

‘Precies, ze hadden er eerst niet veel zin in om naar Son te komen, maar dit vinden ze beslist fantastisch.’

‘Maar dan wil ik óók dingen doen die ík leuk vind.’

‘Oh, vertel, wat dan?’

‘Nou bijvoorbeeld een keertje samen naar de nieuwe attractie op Ekkersrijt; het kerstdorp bij Trendycars.’

‘Huh, een kerstdorp bij een autobedrijf?’

‘Ja Freek. Tien jaar lang was het de attractie van Berkenstaete. Ieder jaar werd het door vrijwilligers met liefde opgebouwd. De bewoners genoten er van, maar dit jaar mag het ineens niet meer. Er is risico op samenscholing, zeggen ze.’

‘Wablief???’

‘Ja, serieus Freek. Het moet niet gekker worden. Het heeft zelfs het Eindhovens Dagblad gehaald.’

‘Maar waar zijn ze dan bang voor? Dat samenscholing van een groepje 90-plussers leidt tot de voorbereiding van een aanslag op dat kerstdorp?’

‘Ik weet het ook niet Freek, zo ontnemen ze de bewoners en familie wel een kans om samen kerst te beleven.’

‘Fem, ik ben het helemaal met je eens: het is be-lach-e-lijk! Maar hoe komt dat kerstdorp dan in een autobedrijf op Ekkersrijt?’

‘Gelukkig wonen hier in Son nog wel mensen met verstand. Er rijdt nu een pendelbusje vanuit Berkenstaete op en neer.’

‘Mooie oplossing, Fem, maar mijn jongens worden denk ik niet warm van een kerstdorp. Had je nog andere ideeën?’

‘We kunnen bij mij thuis met z’n allen de kerstboom opzetten. Dan leren ze hun bonus-oma ook wat beter kennen. En dan leen ik de wii van mijn zus en kunnen we samen Mario-karten.’

Ik zie het al helemaal voor me. Warm, knus, gezellig, een echte samenscholing rond de kerstboom. Enthousiast spring ik op en geef Femke een knuffel.

‘Dat doen we, Fem!’

Het wordt een kerst als nooit tevoren.