Brabantse gemoedelijkheid in zorgvilla De Kleine Heide

Son en Breugel - Met een kopje koffie, ik ben te vroeg, zit ik in de hal. Willeke Jansen is nog met haar overdracht bezig. Bewoners van Villa De Kleine Heide lopen langs en groeten mij en elkaar vriendelijk. Dan sluit Willeke aan. Ze stelt voor om in de hal te blijven zitten en ze zit er duidelijk op haar gemak, niets ontgaat haar. Willeke vertelt vol passie over haar werk in Villa De Kleine Heide. 

Ruim vijf jaar geleden begon ze als huishoudelijk medewerker, later werd ze ook gastvrouw. Ze is die goedpassende warme jas voor iedereen die binnenkomt. Ze houdt van gastvrijheid, zorgzaam als ze is, tijd nemen voor de ander en menselijk contact. Tijd nemen voor de ander in het huidige zorgsysteem in Nederland? Willeke glundert: “Villa De Kleine Heide maakt hierin écht het verschil.” 

Redactie: Patricia van Baak
Foto: Will Feijen

Elk mens een mooi mens
Villa De Kleine Heide, onderdeel van Zorggroep De Laren, bestaat in oktober dit jaar 7 jaar.
Het is een kleinschalige woonvoorziening, beschikkend over 26 ruime appartementen voor permanente bewoning. De zorgvilla ademt voor haar bewoners de sfeer en geborgenheid van een luxe verzorgingshuis uit. Bewoners met maatschappelijk aanzien, echtparen en mensen alleen, die in rust, in het groen, en tevens dicht bij het centrum van Son en Breugel, van hun oude dag willen genieten. Sommige bewoners hebben een vorm van dementie. Willeke ziet in elk mens vooral een móói mens: “Na een bezoekje aan de kapper en met lippenstift en wat rouge zien zij zelf ook weer hoe mooi ze zijn.”

“Verzorgen is echt mijn vak”
De eigenwaarde van de mens staat bij Willeke en haar collega’s hoog in het vaandel. Als gastvrouw mocht ze de bewoners die zorg nodig hadden, bijvoorbeeld na een val, niet direct helpen. Maar Willeke wilde die zorg wel mogen en kunnen bieden, dus ging ze 20 weken de schoolbanken in om basiszorg te gaan leren. Ze ervoer dat verzorgen écht haar vak is, en ze ging door, naar helpende plus: anderhalf jaar opnieuw elke week 1 dag naar school, de overige dagen liep ze stage in Villa De Kleine Heide. “Hallo meneer, fijn gewandeld?” Met haar 57 jaar was ze de oudste van de klas, ze kreeg veel huiswerk, maar rondde de studie wel mooi versneld af. “En ik ben nog niet klaar, ik wil graag het certificaat basis technische handelingen halen. Wondverzorging vind ik mooi om te doen. Dag mevrouw, was het fijn bij de kapper? U ziet er mooi uit.”

Zorg zonder tijdsdruk
Ik vraag Willeke haar werkdag te delen. Ze is die dag om 5.15 uur opgestaan om om 6.30 uur op De Kleine Heide te kunnen zijn. In de ochtend zijn er 4 collega’s om zorg te verlenen. Waar mogelijk sluit ze met een kopje koffie aan bij het ontbijt, wetende dat dan mooie verhalen los kunnen komen. Maar soms is die tijd er niet, en soms moeten bewoners ook even wachten, altijd met de belofte “ik kom bij u”.

“Wat is het hier gezellig; ik kom er even bij zitten”
Meneer Egbert Loonstra neemt op zijn rollator bij ons plaats. Hij bevestigt: “Iedereen die hier werkt, het hele team, is zo lief, betrokken bij elke bewoner, van vele markten thuis.” Eigenlijk zou echtpaar Loonstra naar een villa in het midden van het land gaan, maar daar was op dat moment geen plaats. “Gelukkig niet, anders had ik de Brabantse gemoedelijkheid gemist”, zegt meneer Egbert Loonstra, ooit werkzaam bij KLM. Hij beantwoordt graag mijn vraag wat het wonen in De Kleine Heide zo fijn maakt: Er wordt veel gegroet, er is gepaste warmte. De gastvrouw loopt met hem mee als hij naar het centrum van Son wil lopen.

Er is veel aanbod in activiteiten, zoals pianomuziek, gym met (ABBA-)muziek, bloemschikken of iets lekkers maken (“Daar doe ik niet aan mee, hoor”), maar de zondagmiddagborrel is wél weer aan meneer besteed; mooie gesprekken, daar houdt hij van. En van een uitstapje naar het PSV-stadion ook. “Ja natuurlijk ben ik voor PSV.” Rust, warmte en tijd, zo vat meneer Loonstra zijn verblijf op Villa De Kleine Heide samen.

Indische rijsttafel
Mevrouw Loonstra sluit na haar bezoekje aan de kapper even aan. “We zijn begaan met elkaar en met elkaars familie. Vertel eens van de Indische rijsttafel…” Egbert Loonstra vertelt dat hun dochter voor de 97e verjaardag van haar moeder samen met de kok een Indische rijsttafel heeft verzorgd voor alle bewoners en hun familie, zo’n 55 mensen. “En dat mag best in de krant”, zegt hij trots. Dan gaan ze samen naar de eetruimte voor een gezamenlijke lunch. Willeke loopt even met hen mee.

Wanneer ik later zorgmanager Liesbeth Naayen spreek, kan ik niet anders dan beamen dat ik niet beter had kunnen zitten dan in de hal. Het groeten, de warmte, de betrokkenheid, ik ervoer het allemaal. “De kleinschaligheid waarbij bewoners centraal staan, kenmerkt onze villa”, zegt Liesbeth trots.
Wie meer informatie wil over het wonen en werken in Villa De Kleine Heide, kan contact opnemen met Liesbeth Naayen.
Ik maak een nieuwe afspraak. Heel graag kom ik terug om bewoners te spreken die Son en Breugel hebben zien groeien en veranderen door de jaren heen.