De kunst van tonpraten

Son en Breugel - Harold Richters staat al sinds 2008 in de ton bij de zittingsavonden en seniorenmiddag. Wat vindt hij zo bijzonder aan het tonpraten en hoe komt zijn buut tot stand? “Het is eerlijk gezegd begonnen met een grote mond toen ik zelf nog in de zaal zat”, zo vertelt Harold. “Ik riep altijd dat ik dat ook wel zou kunnen en willen. Lang kwam het er niet van, tot Henri Jansen hierover contact met mij opnam en we samen een buut hebben geschreven. Zo ben ik erin gerold en het was zo ontzettend leuk om te doen! En die reacties vanuit het publiek, maar ook de voorbereidingen ernaartoe. Eigenlijk is het een soort van verslaving geworden.”

Gastredactie: Marleen Spooren

De voorbereidingen naar de zittingsavonden en seniorenmiddag toe beschrijft Harold als heel bijzonder: “Vanaf september zitten we regelmatig bij elkaar met de werkgroep tonpraten. Dat is een soort familie geworden. De band tussen de tonpraters is speciaal, we kunnen alles tegen elkaar zeggen en dat moet ook. Je moet eerlijk en kritisch kunnen zijn om elkaar beter te maken, en we willen elkaar allemaal vooruit helpen.”

Als er aan Harold wordt gevraagd wat zijn mooiste herinnering is in de ton kan hij eigenlijk geen keuze maken: “Je maakt zoveel mee. De mooiste buut moet denk ik nog komen! Maar er zijn zoveel mooie herinneringen als je terugdenkt aan alle jaren. Henri en ik hebben eens een buut gedaan als fotograaf. Wij vroegen het publiek om een foto van ons te maken en werkelijk iedereen deed mee. Hierdoor zag je allerlei lampjes in een donkere zaal oplichten en dat was een schitterend gezicht. Dat geeft dan zo’n enorme kick! Of de boa-burger die nog steeds op het menu staat bij de friettent. Het hele dorp had het erover, dat is toch wel heel speciaal.”

Helaas heeft Harold ook meegemaakt dat een buut niet goed is ontvangen door het publiek: “Voor je gevoel heb je dan gezichtsverlies. Daar moet je wel even van bijkomen hoor. Maar gelukkig heb ik daarna ook weer mooie succesvolle buuts neer kunnen zetten en dan krijg je het vertrouwen weer terug. Het hele jaar door ben ik met mijn buut bezig. Je bent altijd grappen aan het verzamelen bij alles wat je tegenkomt. Het kost veel tijd, maar het kost me geen moeite omdat ik er zoveel plezier uit haal.”

Een belangrijk moment in het proces van het schrijven van een buut is de try-out. Ieder jaar wordt er in La Sonnerie een avond georganiseerd waar genodigden alle buuts voor het eerst kunnen horen en zien; voor de tonprater het eerste moment dat hij zijn buut aan publiek toont, een spannend moment. Aan alle toeschouwers wordt er na de buut gevraagd om feedback te geven. Harold: “Hier heb je als tonprater echt veel aan. Naar aanleiding van de feedback pas je eigenlijk altijd wel iets aan, en kun je de buut nog net iets scherper maken. Ook de helpende hand vanuit bijvoorbeeld carnavalsverenigingen is fantastisch. In mijn buut van dit jaar heb ik een attribuut nodig en Bas van Rijssel stond namens Hendig Zat meteen klaar om dit in elkaar te knutselen voor mij. Dat is toch bijzonder!” 

De organisatie en alle vrijwilligers die betrokken zijn bij de zittingsavonden en seniorenmiddag verdienen wat Harold betreft veel waardering: “Wij zijn heel verwend in Son en Breugel. Ik kom ook op andere plaatsen en dan zie je pas hoe wij als artiesten in ons eigen dorp in de watten worden gelegd. Op andere plekken moet je vaak alles zelf organiseren, maar in Son wordt alles voor je geregeld. De grime en het goede geluid door Foolen Audio & Light zijn enkele voorbeelden. Wij hoeven nergens over na te denken, alles is geregeld. We hebben echt een fantastische club hier. Dat is uniek, dat zie je nergens. En dat allemaal met mensen uit ons eigen dorp. Hier mogen we echt trots op zijn met z’n allen.” 

Wat het verschil is tussen de zittingsavonden en de seniorenmiddag? “Sowieso de temperatuur. Maar ik vind het heel mooi om op de seniorenmiddag mijn buut te mogen doen, daar kijk ik weer naar uit. Je hebt echt de aandacht van het publiek en het is fantastisch om iedereen een fijne middag te bezorgen”, aldus Harold.

Harold kijkt weer uit naar de komende zittingsavonden en seniorenmiddag: “Mensen, maak plezier. Maak er een dolle avond van. Luister rustig naar de tonpraters en maak er een groot feest van tijdens de muzikale acts. Het zijn fantastische avonden en een geweldige middag. Geniet ervan!”