Column Luc: Ouwe bok
Column ColumnEen onbekend meisje keek op schalkse wijze naar me, schuin over haar schouder. Een leuk gezicht, omrand door golvend, bruin haar, dat tot halverwege haar rug reikte. Ze was schaars gekleed, een kort, wit topje verhulde haar pronte voorgevel, een al even kort (en wit) broekje bedekte haar weelderige derrière. Maar net. Veel liet het niet over aan de verbeelding, het was duidelijk waar de foto voor bedoeld was.
Het was de profielfoto van een jonge dame op Gezichtsboek, die zomaar een vriendschapsverzoek naar me gestuurd had. Wow, zo’n jonge, prachtige meid, geïnteresseerd in deze ouwe bok? Het was een geweldige boost voor mijn ego. Als zij al langs mijn kale kop, steeds meer uitdijende buik en rimpels heen kon kijken, dan telde ik nog mee! Was het mijn verbeelding, of realiseerde ik me ineens dat dames, jong en oud, wel erg vaak omdraaiden als ik voorbijliep? Volgden ze me reikhalzend, totdat ik uit beeld verdween, of was slechts verbeelding?
Normaal ben ik niet zo kieskeurig als het gaat om vriendschapsverzoeken op de sociale media, vrienden heb je nooit te veel. Veel moeite kost het niet om tot het selecte gezelschap te kunnen behoren dat zich tot mijn Gezichtsboek vrienden mag rekenen, een verzoekje sturen is al genoeg. Genoeg om te kunnen genieten van al mijn avonturen, die ik vanzelfsprekend en zonder aarzelen op mijn profiel plaats, zodat u allen kunt meegenieten. Van elk bijzonder café of restaurant dat ik bezoek. U ziet niet alleen het restaurant in kwestie, maar ook het culinaire hoogtepunt dat ik op mijn bord aantref. Om nog maar niet te spreken van de vele, exotische locaties waar ik naartoe ga. Al moet ik bekennen, dat zijn er niet zoveel. Restaurant Chez Luc, daar zult u me het meest aantreffen. Ik kan het van harte aanbevelen! Al is het aantal beschikbare plaatsen beperkt. Helaas.
Mijn zelfvertrouwen zonk al even snel als het gestegen was, terug mijn schoenen in, als een ballon die leegliep. Onder de verleidelijke foto stond een oproep voor een Whatsapp-groep, waar je veel behoeftige dames aan kon treffen, die seks nodig hebben. Ah, zo zit de vork dus in de steel. Het was een lange val, van het voetstuk waar ik mezelf op geplaatst had. Wat een teleurstelling!
Ik was niet een ouwe bok, die nog steeds begeerlijk was, maar een zielige, oude man, die in haar ogen veel fysieke liefde tekortkwam. Wat een afknapper!
