Nationale herdenking 15 augustus

Son en Breugel/Nederlands Indië - Op 15 augustus 1945 kwam er met de capitulatie van Japan een officieel einde aan de Tweede Wereldoorlog voor het Koninkrijk der Nederlanden. Het Koninkrijk der Nederlanden bestond destijds ook uit overzeese gebiedsdelen, waaronder Nederlands Indië. Dit gebied werd tijdens WOII bezet door de Japanners. Vele Nederlanders verloren het leven of werden gevangen gezet in interneringskampen. Jaarlijks herdenkt Nederland alle slachtoffers van de Japanse bezetting derhalve op 15 augustus.

Door: Arjen en Berend Jan Strik

Een van de slachtoffers was mijn opa Berend Strik. Als boerenzoon geboren in Nieuw-Buinen. Op jonge leeftijd besloot deze Drenth, samen met zijn jonge echtgenote, hun geluk te beproeven in 'den Oost'. Hij trad toe tot de KNIL (het Koninklijk Nederlands Indisch leger) en begon een carrière als beroepsmilitair, dat hem op veel plaatsen van dit eilandenrijk bracht. Mijn vader was geboren in deze Indische Smaragd, heeft daar zijn jeugd doorgebracht en toen hij in Nederland gepensioneerd was, zijn herinneringen en anekdotes opgeschreven.  Het volgende verhaal van mijn wijlen vader willen wij u niet onthouden, omdat dit een mooi sfeerbeeld uit die tijd geeft.

De verjaardag van HMW en de traktatie van mijn vader
Dit verhaal gaat over de verjaardag van Hare Majesteit Wilhelmina en mijn vader. De voorganger van mijn vader was vrijgezel en P.M.C.  Een Budjang dus en Plaatselijk Militair Commandant in de binnenlanden van Borneo.

Op de verjaardag van Koningin Wilhelmina bood hij de inheemse Dayak-hoofden een borrel aan. Nu was voor hem het beroerde dat achteraf bleek dat hiervoor geen declaratie mogelijk was en hij zelf voor alle kosten moest opdraaien. Zes flessen jenever, dat was best een zware last.

Toen mijn vader PMC werd, lukte het hem niet om de Dayak-hoofden  met vier vierkante flessen Tjap, oftewel jenever van de Vrijbuiter, in kennelijke staat te brengen. Op was op, want het was niet mogelijk om in Semitau in een winkel jenever bij te halen. Simpel gezegd, je had daar namelijk geen winkels.
Mijn vader nam zich voor het volgend jaar bij de verjaardag van Wilhelmina het beter aan te pakken. Op 31 augustus van het jaar des heren was Hare Majesteit de Koningin ook wel genoemd "Sribanginda Maharadja Ratoe Wilhelmina", jarig.
Mijn vader bestelde vooraf twee of drie flessen Japanse namaak whisky. Na levering van de bestelling leegde hij de flessen in een grote pan. Vervolgens pakte hij een pakje "Zware van Nelle-shag" en perste en mengde dit tot een sappige en bruine drab.  

Op de verjaardag van onze vorstin trakteerde hij de Dayak-hoofden op deze Vorstelijke "Oer-Hollandsche" lekkernij en gaf hen een groot glas van dit brouwsel. Het bleek dat zij hooguit na twee glazen het door mijn vader gewenste niveau bereikt hadden.  Mijn vader werd het jaar daarna overgeplaatst. Maar de Dayak-hoofden spraken jaren daarna nog over de grote baas en het mooie feest van "Sribanginda Maharadja Ratoe Wilhelmina", waarvan zij de afloop nog vaag konden herinneren maar blijkbaar op hen grote indruk had gemaakt.