Afbeelding
Foto: Astrid Timmers

Column Luc: Gevangen

Column Column Column Column Lucky Luc

Son en Breugel - ‘Ik kan me niet voorstellen dat ze er gelukkiger van worden’, zei hij. Hoe we op het onderwerp van transgenders waren gekomen, weet ik niet. Normaal gesproken heeft hij nogal uitgesproken denkbeelden, die niet overlopen van begrip. Deze woorden klonken redelijk tolerant, een woord dat ik niet aan hem zou koppelen. Als je niet het gevoel hebt een man te zijn gevangen in een vrouwenlichaam (of andersom), kun je niet begrijpen waarom iemand zoiets überhaupt zou willen, laat staan of hij/zij er gelukkig van zou worden. ‘Het is gewoon een vorm van aandachttrekken’, voegde hij eraan toe. Kijk, zo kende ik hem weer.

‘Ze zullen het niet voor niets doen, het is toch behoorlijk ingrijpend’ bracht zijn vriendin in, proberend om wat tegenwicht te bieden. ‘Uit onderzoek blijkt dat ze er inderdaad niet gelukkiger van worden’, deed zijn dochter een duit in het zakje. Ze is sprekend haar vader, in dit geval letterlijk. Wie dat onderzoek gedaan heeft, waar het op gebaseerd is, ik heb geen idee. Ik bleef zwijgen, wat kun je aan zo’n gesprek toevoegen? Ik ken hem, zijn denkbeelden zijn rotsvast verankerd, niet gebaseerd op feiten, maar op percepties. In discussie gaan haalt weinig uit. Bovendien, ik weet niet wat het is, om transgender te zijn. Of ‘ze’ er daadwerkelijk gelukkig van worden, mensen die zich om laten bouwen, mannen die graag een jurk aan doen, of andere mensen die anders zijn? Ik hoop voor ze van wel.

Ik ben soms een beetje jaloers op mensen zoals hij, die vol overtuiging hun eigen gelijk verkondigen. Zelf ben ik meer geneigd de andere kant van de kwestie te zien, durf ik niet voor de volle honderd procent mijn mening te uiten, is er altijd een beetje twijfel dat ik het weleens mis kan hebben. Het zou een stuk eenvoudiger zijn om daar totaal blind voor te zijn. Om mijn vooroordelen de vrije loop te laten. Vooroordelen, die heb ik net zo goed als iedereen. Misschien niet zoveel zoals hij, en ik ben minder geneigd ze te uiten, daarom heb ik ze wel. Wel of niet handelen naar je vooroordelen, ze uitspreken, verkondigen als ware het een evangelie, dat is een keuze. Er daarin verschillen hij en ik.

We zijn allemaal gevangen in onze ideeën en denkbeelden. We kunnen kiezen of we gevangen blijven of niet. Hij zou er niet voor kiezen om zich te bevrijden, denk ik. Of hij er gelukkiger van wordt?