Peter en Jeanne van der Schoot-Tromp 50 jaar getrouwd.

Peter en Jeanne van der Schoot-Tromp zijn op 6 december 2022 50 jaar getrouwd. 

Redacteur: Corry van Asseldonk

Son en Breugel - Peter is drieënzeventig jaar geleden geboren in Eindhoven. Hij komt uit een gezin van vijf kinderen. Nadat hij de LTS afgerond had, zag hij heel toevallig een bonnetje in de radio-en-tv-gids staan waarin ze mensen zochten voor de marine. Dat leek hem wel spannend en hij vulde het bonnetje in en stuurde het op. Enkele weken later stonden er twee ‘hoge heren’ voor de deur bij Peter, met de vraag of ik het serieus meende en of ik de opleiding wilde volgen. Peter: “Ik zei meteen ja en ben gestart met de basisopleiding in Hollandsche Rading, en daarna nog een vakopleiding en een technische opleiding. Ik heb lange tijd door moeten leren, maar heb er tot de dag van vandaag geen moment spijt van gehad. Mijn eerste baan was op een onderzeeboot in Den Helder. Ik heb jaren hierop gevaren, maar rond je achtendertigste word je te oud voor een onderzeeboot en ga je naar een bovenwaterschip. Ik heb ook nog les gegeven op de wal aan buitenlandse collega’s en officieren die de technische dienst in wilden. Op mijn vijftigste moest ik helaas met pensioen.”

Jeanne is eenenzeventig jaar geleden geboren in Leeuwarden. Zij komt ook uit een gezin van vijf kinderen. Toen ze zes jaar oud was, is het gezin verhuisd naar Brabant. Haar vader was bij de luchtmacht, en zo woonde hij wat dichter bij zijn werk. Na de mulo en de vormingsklas heeft Jeanne voor de verpleging gekozen. Zij heeft haar opleiding gedaan in het oude Binnenziekenhuis, nu het Catharina Ziekenhuis. “Ik heb 30 jaar in de verpleging gewerkt”, vertelt Jeanne trots.

Peter en Jeanne hebben elkaar leren kennen tijdens een dansavond in Eindhoven. “Je moest toen verplicht in uniform”, vertelt Peter “ook als je ging dansen. Ik dacht dat ik Jeanne vaag kende van vroeger, dus ik stapte op haar af.” Die avond sloeg de vlam over. Het was voor beiden de eerste echte liefde. Jeanne bracht haar matroos ‘s avonds naar het station, want Peter moest weer terug naar Den Helder. “We hebben zes jaar lang alleen in het weekend verkering gehad”, vertelt Jeanne.

Toen ze trouwden zijn ze in Den Helder gaan wonen, en hier zijn ook hun twee zonen geboren. Peter was veel van huis, meestal zes tot acht weken, maar het kon ook zeven maanden zijn. “De opvoeding van onze zonen kwam grotendeels op mij neer”, vertelt Jeanne, “en ik had ook echt heimwee. Toen onze kinderen zeven en negen jaar oud waren, zijn we dan ook teruggegaan naar Brabant.”

“Na mijn pensionering kwamen de muren op me af”, blikt Peter terug. “Ik ben mijn groot rijbewijs gaan halen en ben als internationaal chauffeur bij een bedrijf gaan werken. Ik doe dat nu nog steeds als oproepkracht en ik kan soms nog best wel veertig uur in de week werken.”

Jeanne heeft op veel haar vier kleindochters gepast. “Nu worden ze wat groter”, lacht ze, “en hoef ik er nog maar op een te passen. Ik vind het leuk om te gaan wandelen met de hond, en wat lezen en puzzelen. Met mijn zus of met een vriendin naar een museum gaan of lekker winkelen en een terrasje pakken doe ik ook graag. En ik ging vaak met Peter met de vrachtwagen mee. Dat was een heel andere wereld dan ik gewend was.” 

Peter heeft geen tijd gehad voor hobby’s, maar is wel een goede doehetzelver. Zijn werk is zijn hobby. “Samen boeken we wel eens een hotelletje en we vinden het leuk om te wandelen en steden te bekijken. Als ik echt niet meer werk, denk ik erover om bij een biljartclub te gaan”, aldus Peter.

Jeanne en Peter wonen nu drie jaar in hun mooie woning aan de Aziëlaan. Hun gouden bruiloft gaan ze vieren met een etentje met de kinderen en kleinkinderen, en in het voorjaar met een groot tuinfeest met kinderen, familie en vrienden. “Ons motto voor een goed huwelijk is: geven en nemen en af en toe elkaar negeren”, sluit Jeanne lachend af.