Impulsieve actie van Nicolien tegen het maaien in Son en Breugel

Son en Breugel - Ze vroeg het zich af in een lezersbrief in deze krant: “Als we niet bereid zijn kleine dingen anders te doen, en dit vergoelijken met drogredenen, hoe gaat ons doen en laten dan ooit veranderen, de grotere uitdagingen daargelaten. We weten dat het anders zou moeten, nu moeten we het anders doen.” Afgelopen maandag beperkte ze zich niet tot woorden alleen. Nicolien Tournoij ging voor een grote maaimachine staan die op dat moment bezig was met het maaien van de laatste grasperken in de wijk ‘t Zand.

Redactie: Adrie Neervoort

Het was een impulsieve actie waar ze zelf van schrok: “De bloemen die op dat moment in bloei stonden, zijn weggemaaid en krijgen dus geen kans om zaad te laten rijpen. De insecten en vogels die zich volop aan het voortplanten zijn, worden veroordeeld tot voedselschaarste en dakloosheid. Ik kon even niet anders.” Met de actie probeerde ze de laatste bloemen en insecten en andere kleine dieren in de wijk te redden, en bovendien heeft het maaien invloed op waterberging en hittedemping.

De dag erna stond Nicolien weer strijdlustig voor de maaimachine, die opnieuw aan zijn werkzaamheden was begonnen. Nu was de actie eerder doordacht dan impulsief te noemen. Het stoorde Nicolien dat er ondanks haar actie van een dag eerder nog steeds verder werd gemaaid op een volgens haar verkeerde wijze als het om de natuur gaat. De actie trok dit keer de aandacht van de boa en de politie. Zij gingen in gesprek met Nicolien, maar maakten haar ook duidelijk dat zij haar actie moest beëindigen; zo niet, dan zou zij in overtreding zijn. Onder protest staakte Nicolien haar actie maar niet haar strijdvaardigheid, zo beloofde zij.

Want ondanks de positieve gesprekken die ze met de gemeente over dit onderwerp heeft gehad, voelt ze zich niet gehoord: “De gemeente weet dat dit een verwerpelijk, desastreus ecologisch beleid is en toch geven ze er opdracht voor, ten koste van deze en volgende generaties. Het gaat om de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen.” Triest dat we over zo’n kleine verandering met grote impact toch moeten steggelen, vindt ze. “Maar als je niet bereid bent te investeren in kleine veranderingen, hoe kom je dan ooit tot grote veranderingen?” Daarom denkt ze dat er meer inwoners zijn die zich storen aan het groenonderhoud in onze gemeente. “Neem het maaien in de wadi’s”, legt Nicolien uit, “die functioneren slechter als ze in de zomer gemaaid worden. Doordat het groen uit de wadi wordt weggemaaid, verdroogt de bodem en zakt het regenwater niet meer in de grond, maar verdampt.”

Ze roept iedereen dan ook op om van zich te laten horen: “Het hoeft helemaal niet op mijn manier, maar het huidige groenbeleid vernietigt de biodiversiteit. Dat kan toch anders? Het is triest dat het nodig lijkt te zijn om dit fijne, samenhorige dorp wakker te schudden. Ik hoop dat we het maaien kunnen beperken tot het alleen maaien voor verkeersveiligheid en op speelplekken, en kunnen oproepen tot een burgerberaad over het groenbeleid voor binnen- en buitengebied. Ik denk dat de gemeenteraad onze hulp goed kan gebruiken, en ondanks mijn actie geloof ik nog altijd in hun goede bedoelingen”, besluit Nicolien.

Nicolien is benieuwd naar uw mening. Als u naar aanleiding van dit artikel wilt reageren, dan kan dat door een mail te sturen naar: ecologischsonenbreugel@hotmail.com..