Theo en Gerda Slegers-Hurkmans 60 jaar getrouwd op 1 mei

Son en Breugel - Theo werkte als tuinman in het klooster in Geldrop. Daar liep hij tegen Gerda aan, tevens werkzaam in het klooster als schoonmaakster. “Het begon met kletsen en daar ontstond blijkbaar een goede liefde uit”, vertelt Theo. Na verloop van tijd vroeg de vader van Theo of het waar was dat hij met een dochter van Frans Hurkmans ging, waarop Theo zei: “Ja dat is zo, en ik meen dat zij voor mij bestemd is!” Theo glimlachend: “En daar werd niet al te best op gereageerd...” Ook Gerda kreeg te horen dat Theo niks voor haar zou zijn. Nu 65 jaar later blijkt dat Theo en Gerda zeker wel voor elkaar bestemd waren. En dat ze nog steeds beste maatjes zijn is duidelijk; als ze beiden naar de tafel lopen, pakt Theo Gerda vast, waarop zei giechelend zegt: “Ga mij niet zitten kietelen man.”

Redactie: Yvonne Hooymayers-Bakker

Theo, 89 jaar, is geboren en getogen in Someren. Hij is de jongste van het gezin en heeft nog 4 zussen en 5 broers, van wie alleen hij en één zus, die in Canada woont, nog in leven is. Na de 7e klas was het destijds de gewoonte om te gaan werken. “Dat kon ook niet anders, we moesten keuzes maken, het was echte ermoei”, aldus Theo. “Op zijn 13e startte hij daarom bij een boer waar hij moest melken, terwijl hij die koeien niet moest”, vertelt Gerda. Via zijn broer kon hij gelukkig al snel als tuinman in het klooster in Geldrop beginnen. Daarnaast volgde hij in de avonduren de tuinbouwschool. Theo: “Ik vond dat prima, het was goed te doen, ik heb daar gewerkt tot mijn diensttijd en ben daarna weer teruggegaan naar het klooster, wat inmiddels was overgaan naar Stichting Sint Anna Ziekenhuis.”

Gerda, 82 jaar, is geboren in Weert en opgegroeid in Someren-Heide. Ze is het 10e kind uit een gezin van 11 kinderen. Op het kraambed, na de geboorte van Gerda, is haar moeder overleden. Vader bleef achter met 10 kinderen. De huishoudster van het gezin nam eigenlijk de zorg na het overlijden van moeder meteen over. Na enkele jaren is de vader van Gerda getrouwd met de huishoudster en daar kwam nog een kind uit voort. Gerda vertelt vervolgens lachend: “Ik weet nog dat de jongste de tafel moest dekken, en alle 11 borden tegen de grond gingen. ‘Waar betaalde gij da nou van’ zei ons pap, ‘anders leggen we de krant maar op tafel’.” Ook Gerda is naar school gegaan tot en met de 7e klas. Gerda is vervolgens, zoals ieder meiske destijds, gaan poetsen bij de nonnen, of zoals Gerda ze noemt: de krengen. Theo bestempelt ze liever als ‘aparte mensen’. Gerda destijds: “Hé daar loopt een verreke met een petje op...” Dat was Theo! Ze hebben 5 jaar verkering gehad en zijn vervolgens voor de kerk getrouwd. Omdat de ouders niet gelukkig waren met dit huwelijk hadden ze alleen een receptie, en daar bleef het bij.

Theo en Gerda Slegers- Hurkmans, trouwfoto op 1 mei 1964 - Wil Feijen

Ze gaan wonen in een huis recht tegenover het Anna Ziekenhuis in Geldrop. Het huis was in tweeën gedeeld en ze zaten daar voor vier en een halve gulden huur per maand. De eigenaar van het huis had naast dit huis een bakkerij. “Ik had er zo’n hekel aan; wij moesten per se brood bij hem kopen omdat we van hem huurden“, aldus Theo. Uiteindelijk heeft Theo dankzij veel goede relaties zelf een huis kunnen bouwen in Geldrop, en dat staat er nog steeds. Er kwamen 3 kinderen, 3 jongens, en die zijn ieder op hun eigen manier allemaal goed terecht gekomen.

Theo en Gerda zijn met thuiswerk aan de gang gegaan; denk aan drukwerk en allerlei relatiegeschenken, rijbewijshoezen, kammetjes, etc. Zo verdienden ze hun geld en konden tegelijkertijd genoeg aandacht aan hun 3 jongens besteden. Dit hebben ze 7 jaar samen gedaan. “Dat was echt leuk, en vaak zat heel de woonkamer vol en kwamen er vrienden van de jongens mee, en zaten we agenda’s in te steken; we hadden echt lol”, aldus Gerda. Hun oudste zoon Geert vertelt: “We werden voor die tijd best modern opgevoed en redelijk vrij gelaten, maar als de lantaarnpalen aangingen, dan moesten we thuis aan tafel zitten. Ook was er de regel dat je best mocht sporten, maar school ging echter altijd voor.” 

De uitdagingen die Theo en Gerda voor de kiezen hebben gekregen in 60 jaar huwelijk hadden voornamelijk te maken met hun gezondheid. Gerda heeft al 40 jaar veel last van haar rug. Ze zit al die jaren al tegen een dreigende dwarslaesie aan, zowel fysiek als mentaal is dit de grootste uitdaging geweest voor het echtpaar. Zoals voor velen van ons heeft corona er ook bij hen flink ingehakt. “Gerda heeft er echt slecht bij gelegen”, vertelt Theo. Tot aan de coronatijd fietsten ze samen erg veel, met onderweg altijd lekker lunchen ergens op een bankje. Toen Theo echter vervolgens ook te maken kreeg met een flinke gezondheidstegenslag hield het fietsen op. Al deze aanslagen op hun gezondheid maakten dat geheel zelfstandig wonen eigenlijk geen optie meer was. Dat was dan ook de aanleiding om te verhuizen naar Berkenstaete in Son en Breugel. Hun oudste zoon Geert, schoondochter Maaike en hun kinderen Nycky en Kiany wonen op nog geen 200 meter afstand van dit verzorgingstehuis. Zij zijn een fantastische en onmisbare steun voor Theo en Gerda.

Theo had het eigenlijk wel meteen naar zijn zin in Berkenstaete. Hij loopt nog iedere ochtend een rondje, sjoelt en speelt zijn favoriete koersbal, speelt mee met ‘Tussen toen en nu’ en samen met zijn Gerda eten ze iedere dag beneden in het restaurant. Samen spelen ze een potje rummikub op zijn tijd en genieten met volle teugen van hun 5 kleinkinderen. Inmiddels heeft Gerda na anderhalf jaar haar draai hier ook wel gevonden. Ze zijn beiden gelukkig in Berkenstaete. Hun geheim? “Nou gewoon, veel lachen samen, er zijn voor elkaar en niet met ruzie naar bed gaan!”

Wat ze verwachten van de toekomst, laten ze een beetje in het midden. “We kijken niet te ver vooruit en doen alles stapje voor stapje. De laatste 10 jaar is er erg veel gebeurd en we zijn dan ook blij dat we er gewoon nog zijn.” Zowel hun 25-jarig huwelijk als hun 50-jarig huwelijk hebben ze flink gevierd. In eerste instantie wilden ze hun 60-jarig huwelijk niet vieren, tot Theo zei: “Wij zitten altijd achter de schermen, nu treden we een keer op de voorgrond.” Zo gezegd, zo gedaan: een mooi artikel van dit prachtige bruidspaar in DeMooiSonenBreugelKrant. “Verder gaan we nog lekker eten met de kinderen en we hopen dat we nog een mooi tijdje stabiel blijven”, sluit Theo af. Zoon Geert voegt daar nog mooie woorden aan toe: ”Pap, mam, we zijn super trots op jullie en alles wat jullie voor ons betekend hebben en nog gaan betekenen.” Theo en Gerda reageerden hierop door te zeggen dat dat geheel wederzijds is.