Vlnr: George Blanken, Nancy van Heeswijk, Hans Gaillard, Edwin Verlangen en Benjo Plandsoen.
Vlnr: George Blanken, Nancy van Heeswijk, Hans Gaillard, Edwin Verlangen en Benjo Plandsoen. Foto: Wil Feijen

Oud burgemeester verrassende act bij Helden van Son en Breugel

Algemeen

Son en Breugel - Afgelopen vrijdag was het zover: de tweede editie van ‘De Helden van Son’. De lichten waren sfeervol gedimd en de stoelen stonden in concertopstelling in de kapel van La Sonnerie. De avond startte met een muzikale opening door Caponata, die voor de gelegenheid het publiek wist te verrassen met Bon Jovi.

Redactie: Eva Wiselius
Foto: Wil Feijen

Nancy van Heeswijk
Vervolgens trad Edwin Verlangen aan als spreekstalmeester en werd de eerste gaste op het podium uitgenodigd: Nancy van Heeswijk. Het publiek werd in gang gezet met het swingende nummer ‘Daddy Lessons’ van Beyoncé. We kwamen erachter dat Nancy al vroeg begon haar creativiteit te uiten: op haar 4e schreef ze al haar eerste tekst voor een carnavalslied, en niet onverdienstelijk, want ze viel daarmee in de prijzen! Ze bracht het prachtige lied ‘Lef’ van Karin Bloemen dat gaat over keuzes maken in het leven, en vervolgens mocht het publiek luisteren naar ‘House For Sale’ (Margriet Eshuis), wat Nancy tevens gebruikt in haar eigen theatervoorstelling, maar dan met een eigen tekst. Verder wisten de heren Verlangen en Plandsoen weinig informatie op te graven uit de schatkamer vol typetjes, want volgens Nancy ‘moete dan moar komme kijke’, waarmee ze doelde op haar voorstelling die ze op 19 mei as. zal geven in het Dommelhuis.

George Blanken
De tweede gast die mocht aantreden was niemand minder dan George Blanken, weliswaar niet woonachtig in Son en Breugel, maar wel al jaren werkzaam en op muzikaal gebied veelvuldig aanwezig in ons dorp. De zaal werd bijna in de hens gestoken wanneer de spreekstalmeester zijn aantekeningen op de brandende kaars deponeerde, maar de vlam werd op tijd gedoofd; het publiek werd wakkergeschud, dus de show kon door.

George trapte af met het nummer ‘Heroes’ van David Bowie. Daarna zien we Bowie ook nog in potlood; tekenen blijkt een van de vele hobby’s waar George zijn creativiteit mee weet te uiten, net als fotografie. Het publiek mag kort genieten van een aantal prachtige foto’s uit de camera van George. Dan volgde het nummer ‘Purple Rain’ van Prince. Want ook al kennen we George voornamelijk als frontman van rock&roll-band Crazy Cadillac, dat is niet waar zijn voorliefde ligt. Wel heeft hij liefde voor whiskey. We zien nog een mooie fotoverzameling van deze hobby, maar vervolgens bracht hij op nuchtere maag een van zijn zelfgeschreven nummers: ‘Who’s Saving Who’. Dit nummer, dat muzikaal ‘verrekte goed’ in elkaar zit en waar de mannen van Caponata duidelijk tijd en aandacht aan hebben besteed, was een betere afspiegeling van het rustige karakter dat George is náást het podium.

Het viel overigens op bij een deel van het publiek dat het tweede deel van de naam van ons mooie dorp steevast ontbreekt bij zowel de naam van dit evenement als in de woordenschat van de spreekstalmeester…

Hans Gaillard
Dat weerhield de derde held van de avond niet om het podium te betreden: Hans Gaillard, tot een week geleden nog burgemeester van ons dorp, mocht zijn muzikale interesses delen met het publiek, waarvan hij het grootste deel liet vertolken door Caponata. Zanger Franklin van den Tillaart moest alle zeilen bijzetten voor enkele hoge noten en het was duidelijk te zien dat de mannen veel plezier hebben gehad bij het instuderen van de verschillende nummers: ‘Bright side of the road’ van Van Morrisson en ‘Don’t stop thinking about tomorrow’. Nancy bracht op verzoek ‘Non, je ne regrette rien’ en we hoorden over het huis in Frankrijk en de passie van Hans voor de jacht. De humor zat na de pauze op de goede plek. Er werd even een linkje gelegd naar de politiek, maar dit onderwerp werd vlot beëindigd door Hans met de woorden ‘we willen het wel gezellig houden’.

De vreugde bij het publiek sloeg toe wanneer Hans zelf de zangmicrofoon ter hand nam voor ‘Born to be wild’. Na 52 jaar niet op het podium te hebben gestaan, leek hij dit toch zo ‘uit de losse pols’ te schudden en ook het publiek had geen schroom om luidkeels mee te zingen.

Ondanks dat de avond wat stroef op gang kwam, was het publiek aan zijn trekken gekomen en werd ook nog getrakteerd op een after party waar volop werd gedanst. Op naar ´De Helden van Son (en Breugel) deel 3’!

De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel
De Helden van Son en Breugel