Column Judith: Mooie muziek
Column Column Column Column Lucky LucZe is een groot liefhebber van klassieke muziek. Haar radio staat steevast afgesteld op radio 4.
Ook deze namiddag is haar kamer gevuld met prachtige symfonische klanken. Ik geniet als ik haar hulpvraag beantwoord. Ik ervaar het als een moment van ontspanning tijdens een drukke dagdienst. Ik deel mijn geluksmoment met haar. ‘Ja, ik vind het heerlijk om hier in het herfstzonnetje te zitten en te genieten van mooie muziek.’
We kletsen nog wat. Over de muziek. Ik vraag haar of ze zelf muziek maakt. Dat blijkt niet het geval. Met haar man bracht ze talloze bezoeken aan diverse concerten, maar zelf muziek maken doet ze niet.
Ze informeert naar mijn band met klassieke muziek. Als ik haar vertel dat ik zelf heel graag muziek maak op diverse instrumenten, liefst klassiek, slaat ze haar handen voor haar mond. ‘Daar ben ik zó jaloers op; mensen die muziek kunnen lezen en maken! Dat vind ik zó knap! Nu ben ik te oud om het te leren. Ik kan mijn linkerhand trouwens niet fatsoenlijk bewegen, dus dat wordt niks! Maar ik ben wel heel blij dat ik er op deze manier van kan genieten. En dat doe ik!’
Ik kijk naar haar en realiseer me hoe rijk ik ben, met mijn liefde voor muziek. Tegelijkertijd neem ik mijn petje af voor deze vrouw. Ze klaagt niet. Soms is ze verdrietig om haar verlies. Meestal geniet ze van alles wat er is.
Ze giechelt als ik in haar oor fluister dat ik straks terugkom voor haar zorg en dat ik dan op mijn gemak werk, zodat we samen lekker lang van de mooie muziek kunnen genieten.
